"Ik had je mobiel bij je, weet je nog? Nou, ik wilde naar je achtergrond kijken, tot ik zag dat je een berichtje van Nils had. Ik weet dat ik het niet had mogen openen, maar ik was te nieuwschierig", zeg ik. Ik pak Owen zijn mobiel en laat het berichtje zien. "Je houdt je mond, wat er is gebeurd, blijft tussen jou en mij. Ik ben niet degene die je heeft neergestoken". Owen schrikt. Hij weet blijkbaar niet wat hij moet zeggen. "Het spijt me, ik wilde niet dat het er zo uit zou komen, maar.. ik wil de waarheid weten. Waarom heeft Nils dit gedaan?", vraag ik voorzichtig. Ik zie dat hij wat wilt zeggen, zijn lippen bewegen, maar er komt geen geluid uit. Na een tijdje komt er een antwoordt, "ik heb Nils verteld dat hij geen kans bij je zou maken, niet letterlijk zovan, je maakt geen kans bij Romy, maar.. Hij weet dat je met Rein hebt, maar hij wilde, of wil bedoel ik, jullie uit elkaar drijven. Ik besloot om naar huis te gaan, maar ik had niet door dat hij achter me aan liep, hij nam zelfs de trein naar Eindhoven. Dus toen ik de trein uitstapte, hoorde ik iemand achter me aan lopen. Ik draaide me om en daar stond hij.. met een mes in zijn hand. Voordat ik het wist stak hij 'm in mijn buik. Ik heb geen idee waar hij nu is en of het wel goed met hem gaat". Nee, he. Niet weer, niet weer een ruzie door mij. Dit kan toch niet waar zijn? Ik zie dat Owen moet huilen, ik probeer hem te troosten, maar ik weet dat knuffels niet werken bij hem. "Ik vind het hartstikke lief dat je het voor Rein en mij hebt opgenomen, alleen ik snap niet waarom je niet gezegd hebt dat het Nils was. Toen je zei dat het een onbekende was, toen had je dat sms'je nog niet gekregen, dus had Nils daarvoor al gezegd dat je het geheim moest houden of wilde je dat zelf?". "Nils was zichzelf niet, ik wil niet dat iemand anders erachter komt, begrepen?", vraagt Owen. Ik bijt op mijn lip, "we vertellen het Rein morgen, dan gaan we daarna naar Nils, met z'n drieën", zeg ik. Ik zie dat Owen het niet wilt, maar het is het beste. Het had allemaal anders kunnen lopen, dat mes had in Owen zijn hart kunnen gaan en dan zou hij dood zijn geweest. "Oke, oke dat is goed. Ik ga slapen, slaaplekker". Ik hoor hem de trappen oplopen. Ik ruim nog even de tafel op en dan ga ik zelf ook slapen. Morgen is een grote dag, of eigenlijk vandaag. Het is inmiddels al na 00:00 geweest.
- De volgende ochtend -
Ik loop naar beneden en zie Rein en Owen samen aan tafel, "hij weet het", zegt Owen kalm. "Waarom zei je het niet tegen me?", vraagt Rein gekwetst. "Het spijt me, Rein, maar het ging niet om mezelf, het ging om Owen. Ik kan toch niet zomaar iets zeggen wat niet eens over mezelf gaat?", zeg ik voorzichtig. Owen knikt, "het was Romy's idee om het aan jou te vertellen, ik wilde het zelf aan niemand vertellen, daarom baalde ik zo dat ze erachter kwam". Rein knikt begrijpelijk, "Hm, ja. Dat snap ik wel. Nou Romy, ik zie dat je je al hebt klaargemaakt en ik betwijfel of we de trein nog kunnen halen die over een halfuur gaat, neem een broodje mee voor onderweg, als je het hierop eet redden we 'm sowieso niet".
- In de trein -
Ik kijk naar buiten en denk aan alle onrust die ik verzorgd heb tussen MainStreet. Dit was helemaal niet mijn bedoeling. Ik dacht dat alles voorbij was, na het die ruzie van Rein en Daan, maar wat Nils heeft gedaan.. Ik kan niet geloven dan Nils me leuk vindt, het klopt gewoon allemaal niet. Hij heeft mijn nummer, maar appt me nooit, als ik samen met hem en MainStreet ben, praat hij nooit tegen me, hij volgt me niet eens op Twitter. "Waar denk je aan?", vraagt Rein. Tja, waar denk ik eigenlijk aan? Ik denk niet echt aan Nils, ik denk ook niet aan 'gevoelens hebben voor Nils', ik weet niet waar ik over denk? "Over dat ik zo blij met je ben", lieg ik. Rein lacht en geeft me een kus. "Ik ga even naar het toilet", zegt Rein en hij loopt weg. Ik kijk Owen aan, "wat?", vraag ik als ik merk dat hij me al heel lang aanstaart. "Nou, ik mocht niet liegen van je, maar waarom jij wel? Je dacht niet aan hoe blij je was met Rein, je dacht aan iets anders", zegt Owen. Ik zucht, "ik weet eerlijk gezegd niet waar ik aan dacht, DAT is de waarheid, maar als ik alles had opgenoemd waaraan ik dacht, denk je niet dat Rein dan zou gaan twijfelen of ik nog wel gevoelens voor hem heb? Want dat heb ik wel! Maar na dit gedoe allemaal, ik weet gewoon niet meer wat ik wel en wat ik niet kan zeggen". Net wanneer Owen wat wilt zeggen, komt Rein eraan. "Nog 5 minuten en we zijn er, jongens!", zegt hij.
