part 34

387 26 0
                                    


Ik word wakker, gek genoeg vrolijk. Ik weet ook niet waarom, ik moet vandaag naar rein om te vragen wat er is tussen hem en rianne. Ik wil niet, maar ik doe het om mijn ouders trots te maken. Ik rol uit bed en spring snel onder de douche. Als ik de warme stralen over me heen voel, voel ik me een beetje ontspannen. Alles even rustig op een rijtje zetten. Ik heb rein nu al een anderhalve week niet gesproken. Ik ben zo benieuwd hoe het gaat met hem. Ik schud mijn hoofd even. Ik kan wel eeuwen boos zijn op hem, maar ik mis hem nu ZO erg, dat ik zo snel mogelijk bij hem wil zijn.

Ik sta voor Reins huis. De laatste keer dat ik hier stond, was hij nog met Rianne. Met tranen in mijn ogen bel ik aan. De deur gaat zachtjes open. Daar staat Reins moeder. Ze heeft wallen onder haar ogen en ziet er verdrietig uit. "Meisje toch.. Gaat ie?" vraagt ze aan me. "Hij komt vast wel terug.." zegt ze. Ik schrik. "Hoe bedoel je? Hij is er toch gewoon?" vraag ik verschrikt. Ze kijkt een beetje verbaasd naar me en knikt van nee. "Weet je het nog niet? Rein is een paar dagen geleden weggelopen. We kunnen hem nergens vinden en hij is nog steeds niet terug. Hij is nergens in Waalre of Eindhoven, anders had iemand hem allang gezien. Misschien is hij wel in het buitenland Romy! Hij heeft me alleen gisterenavond gesmst dat hij veilig was. Maar ik maak me zo zorgen.. Hoe kon dit nou gebeuren?" zegt ze verdrietig. Ik schrik zo erg, en ren weg.

Rein zoeken is moeilijk, neem dat maar van mij aan. Ik pak mijn telefoon, die ik al een week niet meer heb aangeraakt. Een paar gemiste oproepen van Rein, maar dat was van toen ik weg was gefietst van school. Ik begin te hyperventileren. Het is allemaal mijn schuld. Altijd. Hoe kon ik nou zo stom zijn. Hij had er vast een rede voor. Ik bel Owen en vraag of hij me wilt ophalen op het station.

Daar zit ik dan, met Owen op een bankje. "Ik weet het ook niet Room, we moesten een fucking signeersessie zonder hem doen. De mainiacs weten nog niks, maar zo kan dit toch niet langer? Waar is hij.." zegt hij. Ik slik, maar besluit om de waarheid te vertellen. Owen is tenslotte mijn beste vriend. Alles, van wat er gebeurd is met Rianne. Dat hij er vandoor ging met haar. Owen schrikt zo te zien, maar legt zijn arm over me heen. "Jij kunt er ook niks aan doen. Een beroemd vriendje hebben is niet niks. Wij gaan hem samen vinden, en dan praten jullie alles uit. Oke?" "Oke." Ik kijk even naar Owen en ik zie dat zijn verdrietige gezicht veranderd in een glimlach.

Nadat we in heel Waalre en Eindhoven gezocht hebben, kunnen we rein nog steeds niet vinden. "Misschien moeten we het opgeven Owen.. Ik weet het ook allemaal niet meer" zeg ik overstuur. "Nee romy, we geven NIET op. Wij gaan hem vinden. En ik heb al 1 idee in mijn hoofd waar hij kan zijn, waar we nog niet zijn geweest.

Mainiac or more?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu