"Luister Owen, ik wil je niet kwetsen of iets, maar ik vind Rein leuk. Mijn gevoelens voor hem zijn nog steeds hetzelfde als eerst, of eigenlijk, ze zijn nog sterker geworden, maar jij, jij bent mijn beste vriend! Ik kan altijd bij je terecht en je helpt me zo goed, wil je onze vriendschap verpesten voor verliefdheid? Want ik in ieder geval niet", zeg ik voorzichtig. "Nee, ik wil onze vriendschap niet verpesten, dat is zelfs niet het laatste wat ik wil, omdat ik het echt absoluut niet wil", zegt Owen lachend, "Room, volgens mij heb je er meer van gemaakt dan dat het was. We waren allebei een hele dag samen en toen ik naar huis ging was het alweer avond en donker, het leek me zo romantisch om je te kussen, dus dat deed ik, maar ik wil even één ding duidelijk maken, ik had er echt geen spijt van, want het betekende niets". Wow, dit had ik niet zien aankomen. Heb ik nou de afgelopen 18 uur lopen stressen om niks? "Je hebte echt laten schrikken, gek. Ik heb me de hele tijd zorgen gemaakt, joh!", zeg ik en ik geef owen een tik op zijn schouder. "Sorry Roompje, ik ben er trouwens wel achter gekomen dat je heel goed kunt zoenen, hoor", lacht Owen nog harder dan eerst.
Na een uurtje moet Owen weer weg, zijn ouders moeten allebei overwerken en hij moet op Fay passen. Ik kijk op de klok, hm, nog maar 5 uur, even snel wat eten en dan leren voor de aankomende proefwerken, ik mag er niet nog meer verpesten!
Na 2 uur zitten te leren krijg ik best wel honger. Ik wil het liefst pizza bestellen, maar dat heb ik gisteren ook gegeten, dus beter niet. Zucht, dit zijn die momenten wanneer je je ouders echt mist. Ik besluit een tosti met ham en kaas te maken, dan eet ik in ieder geval nog iets.
Na mijn "avondeten" leer ik nog een beetje, maar om 8 uur stop ik. Goede Tijden Slechte Tijden komt er op, de laatste keer dat ik dat gekeken heb was samen met mama.. Snel pak ik wat appelsap en zet ik de televisie aan om van die gedachten af te zijn, GTST-Time! Een halfuur later is het afgelopen, dat was leuk! Wat heb ik dat gemist!
De rest van de avond leer ik nog een beetje. Ik heb met mezelf afgesproken dat als ik geen voldoende haal voor de toetsen van deze week, ik een week lang met niemand meer afspreek en dat betekent, een week zonder Rein.
Rond 11 uur ga ik slapen, want naast leren is dat ook belangrijk, een goede nachtrust.
De volgende ochtend word ik wakker met zoals gewoonlijk weer een appje van Rein, alhoewel, gisteren niet. "We moeten praten, kan ik na school naar je toekomen? We zijn volgens mij allebei om tien over twee vrij", staat er. Geweldig, weer een na-schooldate, "Ja, is goed xx", antwoord ik terug, "is het belangrijk, Rein? Ik mis die x'jes van je, haha". Nog geen 10 seconden later of ik krijg alweer een appje terug, "We praten er straks wel over. Veel plezier op school x". Oke dan?
De dag op school verloopt al gauw en volgens mij heb ik mijn proefwerken wel oké gemaakt. Na de laatste bel kan ik eindelijk naar huis. Ik fiets sneller dan normaal, ik kan namelijk niet wachten om Rein weer te zien!
Ik ben eerder thuis dan verwacht, dus Rein is er nog niet merk ik op. Nadat ik 10 minuten thuis ben gaat de bel, "Rein", roep ik en ik geef hem een dikke knuffel, maar blijkbaar is er wel echt iets, want hij wilt zo snel mogelijk naar binnen om te praten.
