Ezik ve Mafya/TAMAMLANDI

32. Bölüm

Yazım hataları ve bir kaç mantık hatası düzeltilmiştir. Diğer bölümlerde yavaşça düzeltilecektir.

Sizleri seviyorum ❤❤❤

......

Güne nasıl başlarsan günün öyle geçer.

Belki inanırız belki inanmayız ama ben inanmıyorum.

Çok mutlu geçirdiğim yıllarım aylarım günlerim vardı tıpkı bugün gibi. Teorilere göre bugünün de mutlu geçirmem gerekiyor. Ama sırf aptalın bencilin biri bana üç buçuk senedir platonik diye mutlu geçen günüm birden boka dönmüştü.

......

Hediye ablanın odamızın kapısına gelip

"Çocuklar kahvaltı hazır" demesiyle gözlerimizi açtık.

Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aral da benden sonra banyoya girdi. Üstüme pantolon tişört falan giydim. Aral da üstünü giyindikten sonra aşağıya indik. Kahvaltıya başladık.

Kahvaltımız bittikten sonra banyoya gittim. Dişlerimi fırçaladıktan sonra Aralın bana seslendiğini duydum. Odamıza gittim.

"Güzelim bugün ne biliyor musun" ne. Özel bir gün mü evlilik yıl dönümü değil doğum günümüz falan da değil.

"Bilmiyorum desem ne olur"

"Oha nasıl bilmezsin bugün bizim şirketteki ilk iş günün olabilir mi?"

"Yuh yani bana nasıl unutabildim ben bunu"

"Tabi insanın bu kadar yakışıklı kocası olursa her şeyi unutur."

"Egoist. Bekle üstüme düzgün bir şeyler giyeyim geleyim olur mu"

"Tamam açık giyinme ama"

"Tamam" dedim. Dolaptan iş için uygun bir siyah elbise buldum. Altına siyah stilettolarımı ayarladım.

"Aral çıksan odadan"

"Eh yuh yani 3 yıllık kocanım. Hala mı utanıyosun."

"Arall hadi aşkımmm" dedim dudaklarımı büzüp yavru köpek bakışı attım. Oflayıp odadan çıktığında zafer sırıtışı yaptım.

Üstüme elbiseyi geçirdikten sonra ayakkabılarımı giydim. Makyaj masasının önüne geçtim. Saçlarımı açtım ve taradım. Maşayı fişe takıp ısınmasını bekledim. Beklerken rimelimi ve rujumu sürdüm. Maşayla saçıma büyük dalgalar yaptım tamam hazırım. Siyah el çantama ruj rimel vb. Eşyalarımı koydum. Telefonumu elime alıp aşağı indim.

"Nasıl olmuşum"

"Olmuş kısa değil arkanı dön dekoltesi var mı bakayım"

Oflayarak arkamı döndüm.

"Oldu mu Aral Bey kontrol testinizi geçtim mi?"

"Geçtin hadi geç kalıcaz gidelim"

"Kimin yüzünden acaba" dedim arabaya binip şirkete doğru yol aldık.

......

Arabadan indikten sonra Aral yanıma geldi. Elimi tutarak şirkete doğru yürümeye başladık. Kapıdan içeri girdiğimizde herkes selam veriyodu.

Ben yine gülümserken Aral yine I'm serious şeklinde takılıyodu. Ah aral ah. Bir öğretemedim şu çocuğa insanlara gülmesini.

Yok vazgeçtim. Iyi ki öğretememişim öğretseydim çapkın çapkın etraftakilere yok abicim yok. Kalmadı o Araldan.