Ika-labingpitong Kabanata

126 2 0
                                    

"Kyaaaaah!!!"pagpasok ko di ko na mapigilang tumili.

"Ayy!Impakto."pagkagulat ni Hanna na nasa kitchen pala.

"LABS!!"sigaw ko sa kanya tapos kinaladkad ko siya sa sala.

"Oh?Daig mo pa yung naka-drugs a."sabi niya pagkaupo namin sa sofa.

"May sasabihin kasi ako sayo."sabay pout ko.

"Sige sabihin mo kahit obvious na.Kunwari nagulat ako." -.-

"Wag na nga."tatayo na sana ako pero hinila niya ulit ako at napaupo na ulit.

"Ano ba yun?Kwento mo na.Katampururot mo ee."

"Kasi..Kyaaah!"pagtili ko,agad niyang tinakpan ang yung tenga niya.

"Ano ka ba!Kumalma ka nga.Para kang naiipitan ng singit diyan e."

"He loves me too.!!!" 0_o

"Kyaaaaaaaaaaaah!"so siya kalma niyan?Makatili naman.

"Oh!Diba,tili ka din.Hahahaha!"

"OMG!Talaga?"

"Oo.Nung una di pa nga ako makapaniwala e.Tapos kanina din yung best date ever that I had."

"Ghaaaad.Yehey.Malapit na." ?_? Malapit na?

"Huh?"

"Wala.Hahaha!"

"Alam mo ang dami nangyari sa akin ngayong araw na 'to,labs.E kayo musta na kayo?Update mo ako a."

"Hayy nako?Tssk!Mukhang malapit ko na siyang maging boyfriend.Hahaha!Salamat.Sige tulog na labs."Salamat?Para san?Tss.Yung babaeng 'to talaga.

Tumayo na siya at tumakbo na parang bata papunta sa kwarto niya.Mukhang masaya pa sa aking yun aa.Hahaha!Bakit kaya nagpapasalamat yun.

Pumasok na rin ako sa kwarto ko habang nagre-reminisce sa mga nangyari.Di talaga ako makapaniwala na nangyari yung mga yun.Hayy!Kung ganto na lang lagi ang buhay,ede hayahay!XD

Humarap ako sa salamin na nasa harap ng kama,tumingin ako dito at di na ako nagulat sa nakita ko,oo isa ngang Dyosa.Hihihi (^_^V)

"Hayy!Joriza Yap, you're a lucky,lovely and ikaw lang ang merong Patrick Santiez. Hoo!Lord thank you."

Nag-pray na rin ako ,matutulog na sana ako ng may mag-text sa akin akala ko si Patrick pero hindi.

From:09058732***

[Hi,bestfriend.See you later @SM Fairview,5pm.Sorry,di ko alam na ikaw pala.Sleep Well:)).]

Pag gising ko na lang dun ko papag-isipan kung pupunta ako.Beauty rest muna ang lola niyo.

Pumikit na ako.Parang may tama talaga yung pagkakataon,sinabi ko sa kanya na balikan niya yung iniwan niya pero ayun pala ,iisa lang tao yung nasa laman ng mga isip namin nung mga oras na yun.Tapos siya pala yung nasaktan ko,akala ko ako ang dehado,siya pala.Pero bakit niya nga kaya iniwan si Patrick? Ano kaya yung rason niya?Aalis rin kaya ako kung ako yung nasa sitwasyon niya?

"Arrgh!Matulog ka na nga Joriza!" Sabi ko sa sarili ko at tinakpan ko pa ng unan yung ulo ko.

----

*Kaling-ling-ling* *Who-hu-hu-hu*

Nagulat ako sa alarm clock na nag-ring.Talagang pag ito yung ginamit kong alarm clock first alarm pa lang gising na ako e.Hahaha!Ang ganda kasi ng alarm tone.

Kinusot ko yung mata ko at naghikab,3pm na pala.May usapan pa nga pala kami ni Zeena.Pupunta kaya ako?Sige,pupunta na ako.Alam ko naman na walang masamang intensyon si Zeena.

Pumunta na ako sa bathroom at naligo na tapos napunta na ako sa fav place ko sa bahay,ang kusina.Hayy!Swerte ko talaga kay my Labs,isang buong chicken barbeque at watermelon shake!Wohoo!At may letter: "Salamat my Labs,kain ka na.Muah!".

Isa't kalahating pa-misterious effect talaga yung loka na yun e.Bat ba kahapon ba nagpapasalamat yun?Lagi nanaman wala sa bahay,busy sa date at trabaho.Hahaha,hirap ng may lablayp.

Lalapangan ko na sana ng may magtext sa akin.

From:Zeena

[Pwede ka na ba ngayon?I'm here na.Tnx ;**]

Kakain pa lang ako ee. Huhuhu ;((Wala na akong nagawa kundi tumingin na lang sa chicken bbq tsaka sa shake.

Tiningnan ko ng may pagbabanta ang pagkain.

"I shall return!Babalikan ko kayo!Seeyah later."

Nilagay ko muna sa ref yung shake at Lumabas na ako tapos naghintay na ng sasakyan ng makapunta na doon sa pinag-usapan namin.

15 mins.later...

Sabi niya sa huling text niya naghihintay raw siya sa entrance,like what she said I saw her in the front.Agad niya din naman ako nakita.

Pumunta na kami sa isang food stall.Isang sandwich lang yung kinain ko para masarap ang kain ko mamaya sa bbq at shake ko.Yiee!Haha.

"Bestfriend.."tono pa lang ng pananalita niya ay halatang seryoso siya.Kinabahan ako sa pagkakasabi niya nun.

"Yes?"sabi ko ng kalmado.

"Sorry.Hindi ko kasi alam na ikaw na pala.Sorry!"sabi niya ng may namumuong luha sa mga mata niya.Bat ba ang bait niya?Diba dapat ako ang mag-sorry sa kanya?

"Ano ka ba?Ako nga dapat mag-sorry sayo e.Pinayuhan pa kitang puntahan mo siya.Sorry,its my fault."saad ko habang hawak ang kamay niya.

"Alam mo parang hindi ko siya kayang ibigay sayo.."bigla nanaman kumabog ang dibdib ko sa sinabi niya."Pero para sayo,gagawin ko.Tsaka kasalanan ko kung bakit naman siya na-inlove sayo e,you deserve what you've got."ngumiti na siya ng pilit pero may patak ng luha ang sumabay sa pagngiti niya.

Lalo tuloy ako na-curious sa dahilan niya.Kaya hindi na ako nakapag-kontrol sa kakatihan ng dila ko.

"Ano nga ba yung dahilan mo?Sorry,na-curious lang ako."tanong ko.

"Ahh,may leukemia kasi ako nung panahon na yun hanggang ngayon.Akala ko kasi kaya ko na iwan siya sa matagal na panahon pero one year nga lang di ko natagalan,kaya bumalik ako.Actually,hindi alam ng pamilya ko kung nasan ako.Di nila alam ang kalagayan ko.Kaya nagpasya akong umalis at iwan si Rick, I don't want to see them crying because of me."hinawi niya ang mga buhok na lumaglag sa mga mukha niya,at nakita kong pinunasan niya rin ang mga luhang bumagsak sa mata niya.Bakit ganito siyang magsalita magsalitaparang wala .a siyang pakialam sa sarili niya.Parng wala na siyang pag-asa.

"I'm sorry Zeena, inagaw ko ang dapat ay sayo."ngumiti siya ng mapait sa akin.

"Wag kang mag-sorry,mas higit ka siguro sa akin kaya ka niya minahal.Alam mo bang napaka mapili nun.Kaya sigurado akong you're beautiful,in and out."Nahiya naman ako sa pagpuri niya sa akin.

"Salamat."ngumiti ako sa kanya ng totoong ngiti.

"Sige.Sorry,istorbo ako,gusto ko kasi talagang maka-usap ka ng personal,tsaka ayaw ko kasing magka-damage yung friendship natin kahit bago pa lang tayo magkaibigan,I'm treating you as my sister na." *0*

"Salamat ulit.Alam kong kaya mong lampasan yang leukemia na yan.Fighting!"sabi ko sabay fighting move.

"Stage 4 na.Ewan ko lang.Hahaha.*cought*"tumawa siya pero hindi nanaman totoo.

"Stage 4 lang yan.Fight lang!Pagp-pray kita."

"Salamat.GTG!Bye."bineso-beso niya na ako at nginitian niya ako,humawak siya sa upuan para makatayo,kaya pala namumutla siya noon.Sorry,Zeena.

"Bye."paalam ko rin sa kanya at nagwave na rin.

Habang papalayo siya,palalim rin ng palalim ang guiltiness ko.Inagawan ko ang taong ayaw magpa-iyak ng mga tao,pero ngayon siya ang umiiyak ng dahil sa akin ba?Ang sama ko ba?Love hurts,not only the lovers but everyone pala.Nakasakit ako ng tao na pinili lang na magpasaya.

*Author's Epal *

Comments and Votes  :**

XOXO

Achooo!(Will Revise)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon