Love Is War

●κεφάλαιο 6

Ακούω τη πόρτα να κλείνει και νιώθω το μυαλό μου επιτέλους να λειτουργεί ξανά.
Πέφτω στο κρεβάτι και προσπαθώ να σκεφτώ τι είχε μόλις συμβεί, όμως το μόνο που καταφέρνω είναι να μυρίσω το αρωμά του στα σεντόνια μου και να σκεφτώ τη στιγμή που στεκόταν μπροστά μου και με σκέπαζε με το μπουρνούζι του.
Θυμάμαι την ανάσα του να χτυπάει στο προσωπό μου, γρήγορη και ακανόνιστη ακριβώς όπως η δική μου.
Αλλά γιατί;
Ξεκόλλα joe,μαλώνω τον εαυτό μου, ο τύπος είναι κάφρος.Μέτρησε σκόρ επειδή σε είδε γυμνή θυμίζω στον εαυτό μου και αυτό είναι αρκετό ώστε να με κάνει να φουντώσω απο θυμό.
Πετάω απο πάνω μου το μπουρνούζι του, αλλάζω ρούχα και πιάνω τα μαλλιά μου μια ψιλή αλογοουρά.
Αφου είμαι έτοιμη κατεβαίνω με νεύρα στο σαλόνι όπου και τον βρίσκω να πίνει κρασί.
Αναίσθητέ.
J:έλα εδώ εσύ, του φωνάζω καθώς απειλιτικά πλησιάζω προς το μέρος του.
Μ:Ωραίο αυτό που έβαλες, αν και το μπουρνούζι μου σου πήγαινε περισσότερο, μου απαντά με περιπαιχτικό ύφος και καταφέρνει να φουντώσει τα νεύρα μου κι άλλο.
J:Τι δουλειά είχες να μπείς στο δωματιό μου χωρίς να χτυπήσεις;
Και για ποιόν ακριβώς λόγο αφού άκουσες πως είμαι στο μπάνιο δεν έφυγες;
Του απαντώ με νεύρα ανεβάζοντας τους τόνους.
Μ:1ον το δωματιό σου είναι τώρα το δωματιό μου.Οπότε δεν χρειάζομαι δικαιολογία για να μπώ και 2ον με το που μπήκα στο δωμάτιο εσύ βγήκες απο το μπάνιο.
Αλλά ξέρεις κάτι, και να είχα χρόνο για να φύγω πάλι το ίδιο θα έκανα, θα έμενα εκεί, θα σε έβλεπα γυμνή θα σε σκέπαζα ξανά με το μπουρνούζι μου, μου λέει ήρεμα πλέον καθώς με πλησιάζει, και θα μετρούσα ξανά το σκόρ αφού εσύ είσαι αυτή που αποφάσισε να ανοίξει πόλεμο μαζί μου.
Βάζω τα χέρια μου στο στήθος του και τον σπρώχνω μακριά μου κάνοντας το κρασί που κρατούσε να χυθεί πάνω του.
J:θα σε κάνω να μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που μπήκες στη ζωή μου.
Του φωνάζω την ώρα που η πόρτα ανοίγει.
Μ:Θα σε κάνω να μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισες να ανοίξεις αυτόν τον πόλεμο, μου απαντά εκνευρισμένος.

Γυρνάμε και οι δύο με σκόπο να φύγουμε απο το σαλόνι και όσο πιο μακριά γίνεται ο ένας απο τον άλλον.
Όμως ερχόμαστε αντιμέτοποι με κάτι που δεν υπολογίζαμε.
Η μαμά μου ο μπάμπάς μου ο Γιώργος ο Στέλιος και ο μικρός στέκονται στη πόρτα και μας κοιτούν να μαλώνουμε.
J:Μην τολμήσετε να πείτε τίποτα τους προειδοποιώ καθώς τους σπρώχνω για να περάσω.
Μαμά θέλω κλειδιά απο το σπίτι μου γιατί έμεινα απ έξω.
Μ:Η χριστίνα; Με ρωτά εννοόντας γιατί δεν μου ανοιξε εκείνη.
J: Η Χριστίνα μαμά έφυγε. Της απαντώ χωρίς να πω πως έφυγε απλώς για δύο ημέρες καθώς ήθελα να δω την αντίδραση τπυ αδερφού μου.
Γ:Τι εννοείς έφυγε;
J:Έφυγε Γιώργο...κάτι που μάλλον θα κάνω και εγώ για να γλιτώσω απο σένα και απο αυτόν τον κάφρο.
Του φωνάζω καθώς αρπάζω τα κλειδιά και φεύγω απο το σπίτι.