Love Is War

●Κεφάλαιο 17

Γ:Λοιπόν τι θα κάνετε σήμερα;
Μας ρωτά ο Γιώργος όταν πια έχουμε φάει και είμαστε έτοιμοι να φύγουμε απο το μαγαζί.
Μ:Θέλω να πάω τη joe,να γνωρίσει κάποια, και έπειτα θα πάμε απο το σπίτι σας να μαζέψω τα πραγματά μου καθώς πλέον μπορώ να εγκατασταθώ στο δικό μου σπίτι, μην φορτώνομαι άλλο στους γονείς σου...
Γ:Μην λές βλακείες ρε η μανά μου το απόλαυσε που σας είχε σπίτι, αφου και όταν έφυγε ο Στέλιος για Αμερική στενοχωρήθηκε.
Ακούω τον αδερφό μου να του απαντά μα εγώ έχω κολλήσει, στο ποιά θέλει να μου γνωρίσει.
Μ:Όπως και να έχει, είναι καιρός να μείνω στο δικό μου σπίτι..
Γ:Όπως νομίζεις, απαντά τελικά ο αδερφός μου αφου σηκωνόμαστε για να φύγουμε,θα τα πούμε το βράδυ στο μαγαζί μας λέει και αφου χαιρετιόμαστε χωρίζόμαστε στα δύο αυτοκίνητα.
Για αρκετή ώρα  στο αυτοκίνητο σκεφτόμουν αν έπρεπε να ρωτήσω σε ποια γυναίκα με πάει, αλλά απο την άλλη κρατιόμουν μιας και δεν ήθελα να φανώ ζηλιάρα.
J:Η μήπως τελικά είμαι; αναρωτήθηκα; και η σκέψη αυτή με άγχωσε.
Μ:Άντε joe,ρώτησε με....μου λέει ο Mike κοροιδευτηκά, σαν να διάβαζε μόλις τη σκέψη μου..
J:Δεν καταλαβαίνω, απαντώ ψύχραιμα, τι να σε ρωτήσω;
Μ:Δεν θές να μάθεις που πάμε;
J:που πάμε; τον ρωτάω δήθεν αδιάφορα.
Μ:Πάμε στη Μαρία..
J:Μάλιστα... η οποία είναι;;
Ξανα ρωτάω, αλλά καταλαβαίνω πως η φωνή μου αυτή τη φορά ακούστηκε καχύποπτη..
Γαμώτο joe, μαλώνω τον εαυτό μου απο μέσα μου, τι έχω πάθει πια;
Μ:Μια φίλη απο τα παλιά, μου απαντά δημιουργοντας μου ένα προτόγνωρο συναίσθημα το οποίο μου ήταν αδύνατο να καταλάβω.Ένα κάψιμο στο στήθος και ένα ενοχλητικό σφίξιμο ψηλά στο στομάχι, ενώ πλέον μου ήταν αδύνατο να συγκρατήσω τις σκέψεις μου και να μην τον ρωτήσω;
J:Μόνο φίλη Mike?Ρωτάω τελικά με την ίδια ένταση με πριν..
Μ:ε ξέρεις... κάποτε είχε παιχτεί κάτι μεταξύ μας, αλλά πλέον μόνο φίλη, γι αυτό εξάλλου θέλω να τη γνωρίσεις..
Τον ακούω να μου λέει και νιώθω το κάψιμο στο στήθος να φουντώνει περισσότερο...
J:Γύρνα πίσω, του φωνάζω χωρίς να μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου.
Μ:Γιατί; συνεχίζει να μου απευθύνεται με μια ηρεμία που άρχισε να μου ξεσηκώνει τα νεύρα.
J:Γιατί έτσι,Mike, γύρνα απλά το αυτοκίνητο πίσω του φωνάζω τη στιγμή που βγαίνει απο το δρόμο και μας οδηγεί σε ένα μικρό χωματένιο παράδρομο δίνοντας μου την εντύπωση πως όντως θα με γυρίσει σπίτι, αλλά εκείνος σταματά εντελώς το αυτοκίνητο και γυρνά να με κοιτάξει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο.
Μ:Ζηλεύεις joe?
Η ερωτησή του έπεσε σαν κεραυνός που έκανε τον εγκεφαλό μου επιτέλους να λειτουργήσει...
Ζήλια αυτό ένιωθα... και μαζί με αυτό φόβο...Φόβο γιατι αν είχε την ικανότητα σε 2 μέρες να με κάνει να νιώθω έτσι τι θα γινόταν στο μέλλον..
J:Δεν ζηλεύω Mike, του απαντώ όσο πιο πειστικά μπορώ κοιτόντας τον στα μάτια, μα μέσα μου έβραζα, ήθελα να μάθω κι άλλα, ποια ήταν αυτή η γυναίκα και πόσο σημαντική ήταν γι αυτόν.
Μ:Δεν σε πειράζει δηλαδή να γνωρίσεις μια γυναίκα που κάποτε έκανε έρωτα μαζί μου; Με ρωτά και πλέον νιώθω την έξαψη της ζήλιας να με πνίγει, και μόνο ένας ήταν ο τρόπος για να τη σβήσω.
Ορμάω στα χείλη του και τον φιλάω παθιασμένα χωρίς να του πω τίποτα, ήταν ένα φιλί διεκδίκησης, πως πλέον ήταν μόνο δικός μου.Δεν άργησε να ανταποκριθεί στο παθιασμένο φιλί μου, και με μια γρήγορη κίνηση με ανέβασε πάνω του κάνοντας το μακό φορεματάκι μου να ανέβει ψηλά.
Φιλιόμασταν παθιασμένα χωρίς να μας νοιάζει τίποτα, δεν μας ενδιέφερε που βρισκόμασταν στην άκρη ενός δρόμου ούτε αν κάποιος θα μας δεί.
Τον ένιωσα να βάζει το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και να κατεβάζει ελαφρώς τη φόρμα που φορούσε.Ήθελε να βρεθεί μέσα μου, το ήξερα και το περιμένα..παραμέρισε το εσωρουχό μου και χωρίς άλλες περιτές κινήσεις βρεθηκε μέσα μου...
Τον φιλούσα τον δάγκωνα και το έσφιγγα πάνω μου προσπαθόντας να τον νιώσω όσο το δυνατόν περισσότερο δικό μου καταπνίγοντας έτσι το αίσθημα ζήλιας που πριν μου είχε δημιουργήσει...
Μ:Πες το μου joe....Μου απαιτεί ξανά,τραβόντας τα μαλλιά μου πίσω και κάνοντας με να τον κοιτάξω στα μάτια και πλεον νιώθω πως θέλω να το βγάλω απο μέσα μου.
J:Ζηλεύω Mike..του λεώ με ενταση...
Και ακούω έναν δυνατό αναστεναγμό απο τα χείλη του την ίδια στιγμή που νιώθω τον οργασμό μου..
Μ:Αυτό είναι το πιο ερεθιστικό πράγμα που έχω ακούσει απο τα χείλη σου μου μουρμουρίζει καθώς βυθίζεται πιο βαθιά μέσα μου...
Και για να μην ξεχνιόμαστε joe-Mike 3-3.
μου ψιθυρίζει καθώς γλύφει το λαιμό μου και σαν απάντηση του δίνω ένα μικρό δάγκωμα στο λαιμό όμως μέσα μου ήξερα πως είχε δίκιο, ήταν ξεκάθαρη νίκη που με έκανε τόσο εύκολα να ζηλέψω...
Μ:Πρέπει να σηκωθείς joe αν δεν θέλεις να τελειώσω μέσα σου... Μου λέει, και για μια στιγμή η ιδέα μου φάνηκε φανταστική.
Σηκώθηκα και αφου γύρισα στο κάθισμά μου εκείνος πίεσε το κεφάλι μου στη στύση του..
Τον πήρα στο στόμα μου και εκείνος έχοντας μπλεγμένα τα δαχτυλά του στα μαλλιά μου ανεβοκατέβαζε το κεφάλι μου με ένταση.Λίγο μετά ένιωσα το ζεστό σπέρμα του στο στόμα του ενώ απο τα χείλη του άκουσα ένα δυνατό βογγητό..

Μ:Έλα λίγο πιο κοντά, μου ψιθυρίζει καθώς με τραβά προς το μέρος του,όταν πια έχουμε συμμαζευτεί απο την αναπάντεχη συνευρεσή μας..
J:Δεν θέλω Mike,να γνωρίσω κάμια πρώην ερωμένη σου..Σε παρακαλώ...
Μ:Μωρό μου, η Μαρία είναι απλώς η γιαγιά μου! Αυτή είναι η γυναίκα που ήθελα να γνωρίσεις!Τον ακούω να μου λέει και απο τη μία ανακουφίζομαι αλλά απο την άλλη με τσαντίζει που με ξεγέλασε με τέτοιο τρόπο..
J:Και τότε γιατί;; προπαθώ να πω, μα δεν με αφήνει..
Μ:Σε είδα joe,οτι αναστατώθηκες, και ήθελα να μάθω αν αλήθεια θα ζήλευες...και μου άρεσε πολύ, αλήθεια ήταν τόσο ωραίο να ξέρω πως θα με ζήλευες..
J:Είσαι απαράδεκτος, του μουρμουρίζω γελόντας πριν σφραγίσει τα χείλη μου με ένα ακόμη φιλί..
Μ:Τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε για το προορισμό μας; Με ρωτά καθώς βάζει μπροστά το αυτοκίνητο και εγώ βολεύομαι καλύτερα στη θέση μου, με τέτοιο τρόπο ώστε να τον κοιτάω.