Love Is War

●κεφάλαιο 9

Σ:Λοιπόν παιδιά πέρασα τέλεια μαζί σας όμως πρέπει να φύγω...
Ακούμε τον Στέλιο να μας ανακοινώνει λίγη ώρα μετα.

Μ:Που θα πας ρε μαλάκα;
Σ:Έχω ραντεβού..Μας απαντά όλο μυστικοπάθεια πριν αποχωρήσει...
Σιγά σιγά όλα τα παιδιά φεύγουν απο το σπίτι.Τελευταίοι μένουν ο Γιώργος και ο Mike και η κατάσταση στο σπίτι αρχίζει να γίνεται πολύ αμήχανη.
J:Πάω να συμμαζέψω τη κουζίνα, λέω τελικά, θέλοντας να αποφύγω όλο αυτό.
Χ:Έρχομαι και εγώ ακούω τη Χριστίνα πίσω μου.
Μπαίνουμε στη κουζίνα και μηχανικά αρχίζουμε να συμμαζεύουμε ξέροντας πως δεν είναι η ώρα να πούμε τίποτα παραπάνω.
J:Οχι ρε γαμώτο, αναφωνώ λίγο μετά και αφού έχω καταλάβει πως οι μικρές ενοχλήσεις που είχα εδώ και ώρα χαμηλά στη κοιλιά μου άρχιζαν να δυναμώνουν, και ήμουν σίγουρη πως είχε έρθει η ώρα να αδιαθετήσω.
Κατευθύνομαι στο μπάνιο και αφού βεβαιωθώ για τις υποψίες μου και ο πόνος αρχίζει να μεγαλώνει αλλάζω ρούχα και ξαπλώνω στο κρεβάτι αδιαφορόντας για τους υπόλοιπους στο σπίτι.
Μετά απο λίγα λεπτά και αφού νιώθω πως δεν μπορώ να σηκωθώ καν απο το πόνο πιάνω το κινητό μου και καλώ τη Χριστίνα στο σαλόνι.
J:Φέρε μου ένα παυσίπονο και ένα νερό.Αδιαθέτησα και πονάω της λέω και τερματίζω τη κλήση.

Όταν η joe βγήκε απο τη κουζίνα και πήγε σε κάποιο απο τα δωμάτια ο Γιώργος δεν έχασε την ευκαιρία και πήγε στη κουζίνα για να βρεί τη Χριστίνα.
Λίγο μετά και αφού μόλις έχω βάλει μια ακόμη τεκίλα ακούω το Γιώργο να με φωνάζει.
Γ:Σε παρακαλώ, δώσε αυτά στη joe γιατί έχω μια συζήτηση μου λέει όλο νόημα και μου κλείνει το μάτι.
Μ:Οκ απαντώ διστακτικά καθώς παίρνω το κουτί με τα παυσίπονα και το νερό απο τα χέρια του Γιώργου.
Κατευθύνομαι  προς το μέρος που πήγε πριν η joe για να τη βρώ.
Ανοίγω τη πρώτη πόρτα αλλά βρίσκω το μπάνιο, δεύτερη πόρτα κανείς, χτυπάω τη τρίτη πόρτα και ακούω τη joe απο μέσα να φωνάζει.
Διστακτικά ανοίγω τη πόρτα και πλησιάζω το κρεβάτι στο οποίο είναι ξαπλωμένη με πλάτη γυρισμένη προς το μέρος μου.
Μ:Μου είπε ο Γιώργος να σου φέρω αυτά, της λέω και γυρίζει  ξαφνιάσμένη, λογικά επειδή δεν περίμενε να έρθω εγώ στο δωματιό της.
J:Ευχαριστώ! Μου απαντα και τεντώνει τα χέρια της να τα πάρει.
Μ:Αυτά τα χάπια δεν κάνει να τα πάρεις με αλκοολ, και εσύ έχεις πιεί κάμποσο της τονίζω καθώς κοιτάω το κουτί με τα παυσίπονα.
J: Δεν θα πάθω τίποτα. Δώστα μου, μου απαντά κάνοντας έναν μορφασμό πόνου.
Μ:Γιατί τα θες;
J:Δεν έχει σημασία, απλά δώσε μου ένα χάπι.
Μ:Είσαι αδιάθετη; τολμάω να της κάνω μια αδιάκριτη ερώτηση.
J:Ναί!Μου απαντά.
Και χωρίς να το πολυσκεφτώ αποφασίζω να κάνω κάτι που μόνο στην μικρή μου αδερφή έκανα παλιά.
Κάθομαι δίπλα της στο κρεβάτι και λύνω τα παπούτσια μου.
J:Τι κάνεις;; Με ρωτά;
Μ:Σταμάτα.. της απαντώ και ξαπλώνω δίπλα της.Με μια κίνηση τη γυρνάω σε θέση τέτοια ώστε η πλάτη της να ακουμπά το στήθος μου και έπειτα περνάω το χέρι μου πάνω της, απαλά και ήρεμα...
Ανασηκώνω ελάχιστα τη μπλούζα της και τη νιώθω να σφίγγεται..
J: Τι κάνεις;Με ρωτά ξανά. Μα αυτή τη φορά της η φωνή της βγαίνει σαν ψίθυρος..
Μ:Σταμάτα μικρή γλωσσού,της ψιθυρίζω και εγώ καθώς τα δαχτυλά μου αγγίζουν το γυμνό μέρος της κοιλιάς της, σπρώχνω απαλά τη παλάμη μου πιο χαμηλά ώστε να φτάσει στο σημείο της κοιλιάς που κάλυπτε η φόρμα της και ακριβώς πάνω απο την αρχή του εσωρουχού της.
J:Είσαι ζεστός! Ψιθυρίζει ξανά.
Μ:Αυτό θα σε ανακουφίσει χωρίς να χρειάζεσαι κανένα χαπί...
Της μιλάω ήρεμα πάνω στο λαιμό της και νιώθω όλο της το σώμα να χαλαρώνει πλεον στο αγγιγμά μου...
Γαμώτο σου μικρή, τι είναι αυτό που μου κάνεις;;; κάνω στον εαυτό μου μια ερώτηση που ήθελα να κάνω σε εκείνη.

Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε απο την στιγμή που ξάπλωσα δίπλα της, όμως πια μπορούσα να καταλάβω πως είχε ηρεμίσει απο τον πόνο.
Το σώμα της ήταν απόλυτα χαλαρό στο αγγιγμά μου, όμως δεν μπορούσα να καταλάβω αν είχε αποκοιμηθεί.
Ίσως θέλει να φύγω, σκέφτηκα με απογοήτευση μέσα μου και προσπάθησα απαλά να τραβήξω το χέρι μου ώστε να σηκώθω απο το κρεβάτι.
Εκείνη όμως είχε αντίθετη άποψη.
Με μια ήρεμη κίνηση κράτησε το χέρι μου πάνω της και με έσφιξε περισσότερο κοντά της.
J:Μην φύγεις, την ακούω να ψιθυρίζει και χαμόγελο απλώνεται σε όλο μου το πρόσωπο..
Μ:Δεν πάω πουθενά της απαντώ καθώς βυθίζω το προσωπό μου στα μαλλιά της..
J:Δεν μου φαινόσουν απο τους άντρες που θα φρόντιζαν μια γυναίκα που υπόφερει απο πόνους περιόδου.
Μ:Πέρα απο την αδερφή μου, δεν πίστευα ποτέ πως θα κάνω κάτι τέτοιο για άλλη γυναίκα.
Της απαντώ ειλικρινά και τη νιώθω σιγά σιγά να γυρίζει προς το μέρος μου.
J:Θέλεις να γυρίσεις σπίτι;
Μ:Δεν θέλω να γυρίσω πουθενά.
Τώρα,έλα εδώ, της απαντώ καθώς την τραβάω στην αγκαλιά μου..
J:Γιατί το κάνεις αυτό για μένα; ενώ έχουμε πόλεμο;
Μ:Γιατί δέχεσαι αυτό απο μένα ενώ έχουμε πόλεμο;
Της αντιγυρίζω γρήγορα την ερώτηση για ένα και μόνο λόγο, γιατί δεν ήξερα γιατί το έκανα όλο αυτό σήμερα.
Ανασηκώνει λίγο το κεφάλι της για να με κοιτάξει με αποτέλεσμα τα χείλη της να πλησιάσουν τα δικά μου επικίνδυνα.
J:Όπως και να έχει σε ευχαριστώ.
Μου ψιθυρίζει καθώς με κοιτά και νιώθω ξανά να χάνω τον έλεγχο μαζί της.
Τόση ώρα βρισκόμαστε στο κρεβάτι σε τόσο στενή επαφή και εγώ νιώθω να χάνω τον έλεγχο τώρα, τώρα που με κοιτά στα μάτια, τώρα που βλέπω τα χείλη της να ψιθυρίζουν τις λέξεις τόσο κοντά στα δικά μου, τώρα που νιώθω την ανάσα της στο προσωπό μου.
Μ:Γαμώτο σου joe, της φωνάζω καθώς τεντώνω τα χέρια μου και πιάνω τα μάγουλα της.
Την βλέπω να ταράζεται για μια στιγμη, όμως αμέσως μετά απόλυτη ηρεμία απλώνεται ξανά στα μάτια της.
J:Mike...ψιθυρίζει σαν να μου ζητάει κάτι...
Μ:Αναθεμά σε joe..
Της απαντώ πριν βυθιστώ στα χείλη της....
Στα χείλη που νωρίτερα μου έδειξαν πως ένα φιλί μπορεί να σου χαρίσει πολλά περισσότερα απ οτι μια ολόκληρη νύχτα με μια γυναίκα.
Πριν το φιλί μας ολοκληρωθεί, και αφου και οι δυο έχουμε παραδοθεί σε ένα ανεξέλεκτο πάθος, η πόρτα του δωματίου χτυπά.
Χ:Joe.. Ο Γιώργος φεύγει.Είναι ο Mike εκεί;
Μ:Ναι Χριστίνα έρχομαι στο σαλόνι αμέσως. Απαντώ χωρίς να ξεκολλήσω τα μάτια μου και τα χέρια μου απο πάνω της...
J:Ισοπαλία ξανά μου μουρμουρίζει πάνω στα χείλη μου, πριν αφήσει ένα τελευταίο φιλί.
Χωρίς να το θέλω σηκώνομαι απο το κρεβάτι και φοράω ξανά τα παπούτσια μου.
Μ: Καληνύχτα μικρή γλωσσού, της λέω καθώς βγαίνω απο το δωμάτιο.