Love Is War

●κεφάλαιο 8

Η Σίσσυ με τον Ιωσήφ ο Αντώνης με τη Ματία και Άρης ήταν ήδη έξω απο το σπίτι μας όταν έφτασα εγώ με τη Χριστίνα.
Α:Ο Αντώνης μας είπε πως έσκισες στον αγώνα ακούω τον Άρη να μου φωνάζει την ώρα που έβγαζα το κράνος μου.
Αλλά και οτι είχες σκληρό αντίπαλο.
J:Ο αντίπαλος είναι κι αυτός καλεσμένος εδώ το βράδυ. Γι αυτό προσέξτε τι θα λέτε.
Α:Πως και έτσι;;
J:Είναι φίλος του αδερφού μου, που οπως ήδη ξέρετε  επέστρεψε απο Αμερική.
Τελοσπάντων άντε πάμε μέσα να ετοιμάσω τίποτα να φάμε γιατί πεθαίνω της πείνας! Ανεβαίνουμε στο σπίτι και ο καθένας ξεκινάει το προγραμμά του.
Ο Άρης με τον Αντώνη ετοιμάζουν τη μουσική η Σίσσυ με τον Ιωσήφ τα ποτά και τα επιτραπέζια. Η Ματία πηγαίνει με τη Χριστίνα στο δωμάτιο ώστε να την βοηθήσει να ετοιμαστεί για τη συνάντηση με το Γιώργο και εγώ μένω στη κουζίνα για να δω τι θα ταίσω όλους αυτούς..
Λίγη ώρα μετά η Χριστίνα μπαίνει στη κουζίνα.
Χ:Πως σου φαίνομαι;
J:κούκλα της απαντάω τη στιγμή που η πόρτα χτυπάει.
Άντε πήγαινε να ανοίξεις... Της λέω και τη βλέπω να παίρνει μια βαθιά ανάσα πριν βγει απο το χώρο.
Συνεχίζω τη μαγειρική ως που νιώθω πίσω μου ξανά αυτη την αίσθηση του ηλεκτρισμού που μόνο εκείνος μου προκαλεί.
Μ:Να βοηθήσω; μου ψιθυρίζει ακριβώς πίσω απο τη πλάτη μου.
J: Ευχαριστώ αλλά δεν θα ήθελα να δηλτηριάσω τους φίλους μου.
Μ:Σε πληροφορώ είμαι πολύ καλός μάγειρας μου λέει καθώς πιάνει το λικερ metaxa και σβήνει τα χοιρινά φιλετάκια που είχα στο τηγάνι, έπειτα προσθέτει τη κρέμα γάλακτος και ανακατεύει ακριβώς όπως θα έκανα και εγώ.Τον αφήνω να συνεχίσει τη δουλειά και γυρνάω στο μπροστα πάγκο για τις σαλάτες και τα τυριά, επειτα απο λίγο έρχεται δίπλα μου και  για πολύ ώρα συνεχίζουμε να μαγειρεύουμε παρέα χωρίς να μιλάμε ως που τεντώνω το χέρι μου να πιάσω το μαχαίρι που υπάρχει αναμεσά μας ακριβώς την ίδια στιγμή που πάει και εκείνος να το πάρει με αποτέλεσμα τα χέρια μας να μπεχτούν μεταξύ τους.
Ηλεκτρισμός ένιωσα να χτυπάει όλο μου το κορμί με την επαφή μας.
Κοιταχτήκαμε για λίγο στα μάτια και έπειτα μείναμε και οι δύο να κοιτάμε τα χέρια μας χωρίς κανείς να κάνει τη κίνηση να διακόψει αυτή την επαφή.
Τι κάνετε ακούω τελικά τη φωνή του αδερφού μου πίσω μας.
J-M:Τίποτα. Απαντάμε συγχρονισμένα σαν παιδιά που τα έχουν πιάσει να κάνουν αταξία, και ταυτόχρονα απομακρύνουμε τα χέρια μας.
Όλα είναι έτοιμα. Φώναξε τα κορίτσια να με βοηθήσουν με το σερβίρισμα του λέω καθώς παίρνω τα πρωτα πιάτα στη τραπεζαρία.
Η ώρα περνούσε ευχάριστα με εμάς να τρώμε και να συζητάμε δίαφορα.
Ως που μεταφερθήκαμε στο σαλόνι και το φαγητό αντικατέστησαν τα ποτά.
Έβλεπα τον αδερφό μου να κάθεται δίπλα στη Χριστίνα και συχνά να την αγγίζει διακριτικά και να της χαμογελάει, και ειλικρινά ευχόμουν απο μέσα μου όλα να στρώσουν γι αυτούς.
Σ:Λοιπόν  παιδιά, παλιά όταν ερχόμουν Κύπρο  με τους γονείς μου συνήθιζα να πηγαίνω κατασκήνωση και παίζαμε πάντα θάρρος ή αλήθεια.
Ψήνεστε;;
J: πλάκα μου κάνεις; Τι είμαστε 16χρονα;
Σ: Έλα ρε, πλάκα θα έχει, και θα μάθουμε και πράγματα ο ένας για τον άλλον.
Μ:Εγώ είμαι μέσα.
Παίρνει το λόγο πρώτος ο Mike και σιγά σιγά όλοι συμφωνούν.
Το παιχνίδι ξεκινάει με ερωτήσεις απλές, και όσο η ώρα περνάει τόσο πιο διασκεδαστικό γίνεται.
Ίσως φταίνε τα ποτά που συνοδεύουν το παιχνίδι, ίσως εμείς που ανοιγόμαστε περισσότερο.
Α:Πόσες φορές έχεις ερωτευτεί;
Με ρωτά ο Αντώνης αν και ξέρει ήδη την απάντηση.
J:καμία. Απαντώ με σιγουριά και είμαι η πρώτη που απαντά κάτι τέτοιο σε αυτή την απλή ερώτηση που πριν έγινε στη Σίσσυ τον Ιωσήφ αλλά και το Γιώργο.
Είναι η σειρά μου να ρωτήσω κάποιον και αποφασίζω να απευθυνθώ στον αδερφό μου.
Θάρρος ή αλήθεια;
Γ:αλήθεια.
J: πριν είπες πως έχεις ερωτευτεί στο παρελθόν.Θέλω λοιπόν να μου πεις το όνομα της κοπέλας.
Τον ρωτάω θέλοντας να διευκολύνω τη κατάσταση ανάμεσα σε εκείνον και τη Χριστίνα.
Γ:Χριστίνα. Μου απαντά τελικά και βλέπω τη φίλη μου δίπλα να λιώνει απο χαρά.
Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη ως που ο Στέλιος αποφασίζει να απευθυνθεί σε μένα.
Θάρρος του λέω με σιγουριά.
Σ: Λοιπόν.... αυτό που θα ζητήσω είναι απλό, θα σου πω να φιλήσεις κάποιον
Αλλα δεν θέλω μαλακίες του τύπου τον φιλάω πεταχτα μόνο και μόνο γιατί είναι παιχνίδι.θέλω να τον διεκδικήσεις, θέλω να τον φιλήσεις όπως κάποιον που θα γούσταρες τρελά..
Γ:Ρε μαλάκα... ακούω τον αδερφό μου να παραπονιέται... Μιας και τον διακατέχει το σύνδρομο της υπερπροστατευτικότητας σε αντίθεση με μένα που μου άρεσει οτι με εξιτάρει.
J:οκ.. του απαντώ τελικά.
Σ:Θέλω λοιπόν να δώσεις ένα τέτοιο φιλί...κάνει μια παύση κοιτόντας τους όλους έναν έναν....στον Mike, λέει τελικά με ύφος αδιάφορο.
Ασυναίσθητα γυρίζω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω, περιμένοντας απο εκείνον να αρνηθεί ώστε να με βγάλει απο τη δύσκολη θέση.
Αντίθετα όμως, εκείνος με κοιτά με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο και προφανώς διασκεδάζει με την αμηχανία μου.
Σ:Άντε τι θα γίνει; θα τολμίσεις;
J:Mike;αναφέρομαι σε εκείνον κάνοντας του με το χέρι μου νόημα να σηκωθεί.Τον βλέπω να στέκεται όρθιος στη άκρη του μεγάλου καναπέ και πηγαίνω μπροστά του.
J: θα τολμίσω Στέλιο. Λέω τελικά με σιγουριά μπροστά στα χείλη του Mike,  αφού μέσα μου αυτή τη στιγμή είχα καταλάβει πως ήθελα πραγματικά να τον φιλήσω.
Για λίγα δευτερόλεπτα κανείς δεν κουνιέται, κοιταζόμαστε στα μάτια κάνοντας την ένταση μεταξύ μας να φουντώνει ολοένα και περισσότερο, μέσα μου φοβάμαι για το ποιός θα βγει νικητής απο αυτή τη κόντρα, όμως ήμουν διατεθημένη να ρισκάρω για να γευτώ τα χείλη του.
Πλησιάζω το χέρι μου και αγγίζω απαλά το σημείο ανάμεσα στο μάγουλο και το λαιμό του, και τον βλέπω να κλείνει για λίγο τα μάτια, αργά πλησιάζω τα χείλη του και τον βλέπω να με κοιτάει μια στα μάτια και μια στα χείλη, πλησιαζω κι αλλο τόσο που σχεδόν τα χείλη μας ακουμπάνε.
Μυρίζεις τεκίλα, του ψιθυρίζω και με τα λόγια μου αυτά τα χείλη μας αγγίζονται.
Μ:Έπινα.Μου απαντά δημιουργόντας ξανά την επαφή.
J:Μπορώ να γευτώ;Τον ρωτάω την στιγμή που μετακινώ το χέρι μου απο το λαιμό στα μαλλιά του, σαν χάδι.
Μ:Όπωσδήποτε, μου απαντά με άνασα λαχανιασμένη.
Ορμάω στα χείλη του χωρίς δευτερη σκέψη ξέροντας πως πια δεν μπορούσα να κάνω πίσω.Ήθελα αυτο το φιλί όσο κανένα άλλο στη ζωή μου και όσο και αν με φόβιζε αυτό καταβάθος το απολάμβανα κι όλας.
Ένιωθα το φιλί του να καίει κάθε σημείο του κορμιού μου ως που τα χέρια του έκαναν χειρότερη τη καταστασή μου.Νιώθω το χέρι του να τυλίγεται απαλά στη μέση μου κρατόντας με όλο και πιο σφιχτά κοντά του ενω το άλλο χέρι άγγιζε σαν χάδι το μαγουλό μου.
Δεν ξέρω αν πέρασαν ώρες η δευτερόλεπτα απο την αρχή του φιλιού μας όμως κατάλαβα πως χρειαζόμουν απεγνωσμένα να ανάπνεύσω.
Απομακρίνομαι μόνο λίγα χιλιοστά όμως νιώθω το κράτημα στη μέση μου να με σφιγγει ακόμη περισσότερο..
Σαν να μην ήθελε να φύγω απο κοντά του.
Σ:Σιγά ρε παιδιά, ανάψαμε ακόμη και εμείς!! Ακούω το σχόλιο του Στέλιου και ένα γελάκι ξεφεύγει απο τα χείλη μου.
Μ:Αυτό μικρή, λήγει ισόπαλα μου ψιθυρίζει καθώς χαιδεύει τα μαλλιά μου λίγο πριν επιστρέψουμε στις θέσεις μας!