Love Is War

●κεφάλαιο 38

26 γαμημένες ώρες έπρεπε να περιμένω για να φτάσω εκεί που ήθελα...Και επιτέλους στεκόμουν εδώ!
Μπροστά απο τη πόρτα του σπιτιού μας, με μια βαλίτσα και ένα χαμόγελο να φωτίζει το προσωπό μου..
Χτυπάω το κουδούνι, και περιμένω με αγωνία να τη δώ, όμως κανείς δεν απαντά.
Χτυπάω ξανα, πιο ανυπόμονα αυτή τη φορά και απο μέσα ακούω τα βηματά της να πλησιάζουν τη πόρτα..
Ή πόρτα ανοίγει και ίσα που προλαβαίνω να δω το προσωπάκι της, πριν εκείνη προσπαθήσει να μου κλείσει τη πόρτα στα μούτρα..
Βάζω το χέρι μου ανάμεσα στη πόρτα και τη σταματάω..
J::Φύγε!!μου φωνάζει γεμάτη θυμό και με κάνει σχεδόν να γελάσω με τη προσπαθειά της να μου κλείσει τη πόρτα στα μούτρα ενώ εγώ συνέχισα με ευκολία να την κρατάω μισάνοιχτη!
Παρόλα αυτά δεν ήθελα να διακινδυνέψω άλλο να συμβεί κάτι στο μωρό  για ένα ηλίθιο παιχνίδι..
Μ:joe μπορεί να χτυπήσεις με αυτό που κάνεις!
Της λέω με σταθερότητα και την ίδια στιγμή τη βλέπω να ελευθερώνει τη πόρτα..

Μ:Μου έλειψες!
Είναι το πρώτο πράγμα που της λέω όταν πια βρίσκομαι στο εσωτερικό του σπιτιού μας.
J:Είσαι μαλάκας!
Μου απαντά και με σοκαρεί αλλά επιλέγω να μην της το δείξω.
Κάνω ένα βήμα πιο κοντά της,
Μ:Πές το μου ξανά joe, της ζητάω, και βλέπω το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει γρηγορότερα, σημάδι οτι την επηρέραζα ήδη..
J:Είσαι μαλακας, μου ξαναλέει αλλά αυτή τη φορά ψιθυριστά.
Ένα βήμα ακόμη και το σώμα μου έχει σχεδόν αγγίξει το δικό της.
Μ:Ξανά μωρό μου!
Της λέω και με τα δαχτυλά μου αγγίζω το σαγόνι της και το ανασηκώνω ώστε να με κοιτάει.
Με αυτή τη κίνηση νιώθω την ακανόνιστη αναπνοή της να χαιδεύει το προσωπό μου και ένα ριγος διαπερνά όλο μου το κορμί!
Μ:Πές το joe...της ζητάω τελευταία
φορά και φυσικά δεν αναφέρομαι στη λεξη που χρησιμοποίησε πριν για να με χαρακτηρίσει.
J:Είμαι έγκυος!
Ακούω επιτέλους απο τα χείλη της αυτό που τόσες ώρες περιμένω και νιώθω τα μάτια μου να γεμίζουν δάκρυα!
Πέφτω στα γόνατα μπροστά της και αρχίζω να φιλάω τη κοιλιά της ξανά και ξανά ενώ εκείνη χαιδεύει απαλά τα μαλλιά μου!
Σηκώνω τα μάτια μου και τη βλέπω να κλαιει και εκείνη, όμως τα δακρυά της ήταν δάκρυα χαράς ακριβώς όπως και τα δικά μου..
J:Γιατί με άφησες μόνη μου;
Μ:Γιατί είμαι μαλάκας.
Της απαντώ και τη βλέπω να με κοιτάει σταθερά,περιμένοντας προφανώς να συνεχίσω.
Δεν έλειψα με σκοπό να σε πληγώσω.
Απλά ήθελα να σκεφτώ, τι θα κάνω με τον πατέρα μου..Είχα θυμώσει και μαζί σου που μου είπες ψέματα.
Όμως κατάλαβα πως το έκανες απο αγάπη, και πως και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα..
Ήταν πολλά όσα έμαθα εκείνο το βράδυ μωρό μου και θόλωσα.
Σε παρακαλώ όμως μην μου κρατάς κακία!
Της λέω και περιμένω με αγωνία την απαντησή της.
Είμαι ακόμη γονατισμένος μπροστά της με τα χέρια μου να ακουμπούν ακόμη τη κοιλίτσα της, όμως πλέον τα νιώθω να τρέμουν πάνω της απο φόβο μήπως εκείνη τώρα κάνει λάθος επιλογή που θα μας χωρίσει ξανά.....
Για λίγη ώρα δεν μου απαντά τίποτα, απλώς με κοιτάζει σαν να προσπαθεί να σκεφτεί ή να με διαβάσει..
Οτι κι αν προσπαθούσε είχε μόνο ένα αποτέλεσμα.
Να με κάνει να αγχώνομαι όλο και περισσότερο για την απαντησή της.....