Εκείνο το βράδυ η joe έκανε ένα φανταστικό πρόγραμμα που έκανε όλο το μαγαζί να παραληρεί για εκείνη.
Εγώ ο Γιώργος και η Χριστίνα λίγο πριν κατέβει απο τη σκηνή πήγαμε στο καμαρίνι της ώστε να της μιλήσουμε αλλά εκείνη εξαφανίστηκε χωρίς να έρθει εκεί.
Αφού καταλάβαμε πως είχε φύγει απο το χώρο του μαγαζιού πήγαμε σπίτι ώστε να τη βρούμε αλλά το μόνο που βρήκαμε ήταν ενα σημείωμα στο οποίο έλεγε στη Χριστίνα πως φεύγει για λίγες μέρες.Οι μέρες που έλειψε για την ακρίβεια ήταν 12. Αυτές τις μέρες λοιπόν εκείνη εστελνε μηνύματα μόνο στη μαμά της και τη Χριστίνα βεβαιώνοντας πως είναι καλά όμως ποτέ δεν απαντούσε σε καμία ερώτηση για το πότε θα γυρίσει ή που βρίσκεται.
Σήμερα όπως και κάθε βράδυ μαζευτήκαμε ξανά ελπίζοντας πως θα έρθει.
Η ώρα είχε πάει δύο και η Χριστίνα είχε σχεδόν αποκοιμηθεί στο καναπέ.
Ήξερα πως τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά ήταν χάλια. Η πίεση στο μαγαζί που προκλήθηκε απο την απουσία τη joe ήταν τεράστια και συνεχώς εκείνη επέμενε πως δεν μπορούσε να βγάζει όλο το πρόγραμμα μόνη της ενώ και εγώ ο ίδιος είχα πειστεί πως η joe είχε φανατικό κοινο το οποίο την αποζητούσε.
Η απουσία της ήταν εμφανής σε μόλις 12 μέρες και τα πράγματα στο μαγαζί άρχισαν να μην πηγαίνουν τόσο καλά.
Η κατανάλωση των πελατών σε ποτά ήταν εμφανώς λιγότερη και τα παιδιά στο bar επέμεναν πως το πρόγραμμα της joe ήταν τόσο δυνατό που έκανε τους θαμώνες να θέλουν να συνεχίσουν τη διασκέδαση ως το πρωί.Οι ακυρώσεις σε κρατήσεις των τελευταίων δυο ημερών με έκαναν να βεβαιωθώ πως χωρίς τη joe το μαγαζί θα άρχισε να χάνει τη φήμη του.
Λίγο πριν τις 3 τα ξημερώματα άκουσα τον ήχο απο κλειδιά στη κεντρική πόρτά και σαν ελατήριο πετάχτηκα όρθιος περιμενοντάς την να μπεί.J:Γειά. Μου λέει διστακτικά και με ένα ίχνος θυμού καθώς σκανάρει το χώρο για να δει ποιος άλλος είναι εδώ.
Αφού της έδειξα τους αποκοιμισμένους Γιώργο και Χριστίνα πλησίασα κοντά της και τη τράβηξα απαλά απο το χέρι ως την κουζίνα.
J:Τι κάνεις εδώ; Με ρωτά τελικά όταν κλείνω τη πόρτα πίσω μου..
Μ:Σε περιμένω joe. Σε περιμένω 12 γαμημένες μέρες. Της απαντώ σε έντονους τόνους, μα για κάποιο ανεξήγητο λόγο η ένταση μου ακούγεται περισσότερο σαν παράπονο.
J: Τι έγινε; Μήπως θέλεις να μου πάρεις και το σπίτι τώρα; Με ρωτά ειρωνικά και ασυναίσθητα χαμογελάω αφου νιώθω πως γυρίσαμε στις γνωστές μας συνήθειες.
Μ:joe πρέπει να γυρίσεις στο μαγαζί..
J:Ξέχνατο.
Μ: Η Χριστίνα τα έχει παίξει χωρίς εσένα, και οι πελάτες σε ζητάνε, το μαγαζί αρχίζει να χάνει το όνομα του.
J:Αυτά να τα σκεφτόσουν πριν φερθείς επιπόλαια.
Πήρες το μαγαζί και ταυτόχρονα προσπάθησες να με παγιδέψεις με το συμβολαιό μου μόνο και μόνο για να τα έχεις όλα δικά σου.
Δεν γυρνάω πίσω ο κόσμος να χαλάσει.θα πληρώσω τη ρίτρα του συμβολαίου και θα ξεμπερδέψω μια και καλή μαζί σου.
Μ:Σταμάτα πια να είσαι τόσο γλωσσού και για μια φορά άκου και τον άλλον.
Ναι. Η αλήθεια είναι πως ήθελα μια νίκη απεναντί σου, μιας και εσύ μου είχες κυρήξει πρώτη έναν πόλεμο που είχε αρχίσει να με εξιτάρει, το να γίνω λοιπόν αφεντικό σου μου άρεσε πολύ σαν ιδέα.
Δεν ήθελα όμως να σε παγιδέψω.Δεν ήξερα τι βλέψεις είχες για το μαγαζί.
Φαντάστηκα λοιπόν πως απλώς θα μετρούσα μια νίκη και έπειτα θα συνεργαζόμασταν μαζί σαν όμαδα.
Εγώ εσύ ο Γιώργος και η Χριστίνα, νόμιζα πως εκείνο το βράδυ είχες αρχίσει να με συμπαθείς.Δεν περίμενα τόσο μεγάλο χαμό.
Της φωνάζω σχεδόν καθώς νιώθω πως είναι άδικη μαζί μου.
J:Εκείνο το βράδυ σε συμπάθησα. Όμως εσυ την επόμενη μερα μαζί με τον αδερφό μου καταστρώσατε ένα ολόκληρο σχέδιο χωρίς να πείτε κουβέντα.ξέρατε πως η Χριστίνα και εγώ δουλεύαμε εκεί, θα έπρεπε λοιπόν να μας ειχατε πει κάτι πρώτα.
Μου απαντά και καταλαβαίνω πως εν μερη ίσως έχει δίκιο.
J:Δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε. Στείλε μου το δικηγόρο σου να μου πει πως μπορώ να σπάσω το συμβολαιό μου.
Είναι το τελευταίο πράγμα που μου λέει πριν μου γυρίσει τη πλάτη με σκοπό να φύγει ξανά.
Όμως αυτή τη φορά δεν είμαι διατεθημένος να την αφήσω να φύγει.
Το μαγαζί την χρειάζεται όμως μέσα μου ξέρω πως δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που δεν θέλω να φύγει.
Μ:Έλα εδώ. Της φωνάζω καθώς την τραβάω απο τον ώμο και τη γυρνάω προς το μέρος μου με τέτοιο τρόπο ώστε εκείνη κολλάει πάνω στο κορμί μου.
Μ:Που είχες πάει;
Τη ρωτάω αυτό που με καίει περισσότερο μέσα μου όλες αυτές τις μέρες, κι ας ξέρω πως είναι λάθος.
J:Εσένα τι σε νοιάζει;
Μ:ανησυχούσα joe.
Συνεχίζω τις ηλίθιες εξομολογήσεις χώρις να το θέλω.
Τα λεγόμενα μου δείχνουν να την επηρεάζουν, όμως μόνο για λίγο.
J:Άσε τις βλακείες Mike.
Μου απαντά καθώς προσπαθεί να τραβηχτεί μακριά.
Μ:Πες μου τι θες για να μείνεις στο μαγαζί, της λέω και για λίγο δεν παίρνω καμία απάντηση.
Με κοιτά σταθερά στα μάτια χωρίς ούτε ένα βλεφάρισμα.
J:Θέλω το 5% μου λέει τελικά καθώς τραβιέται μακριά μου.
M:joe αυτό δεν γίνεται..
J:Θα σου δώσω ένα ποσό και έπειτα για ένα διάστημα που θα ορίσει ο δικηγόρος σου δεν θα παίρνω τίποτα απο τα κέρδη του μαγαζιου μέχρι να σε ξεχρεώσω.
Μ:Το θέμα μου δεν είναι τα λεφτά joe.
J:Δεν θέλω να εκβιάσω καταστάσεις ούτε να μου χαρίσεις τίποτα.Πρέπει και εσύ όμως να καταλάβεις πως αυτό το μαγαζί είναι δικό μου δημιούργημα και κουράστηκα πολύ για να το φτάσω στη κορύφη και ξαφνικά το χάνω απο σένα..
Πρέπει να διαλέξεις Mike ή θα προσπαθήσεις να το κρατήσεις στη κορυφή χωρίς εμένα ή θα συνεχίσεις την ανοδική πορεία μαζί μου.
Μπορείς να το σκεφτείς, θα περιμένω..Ολοκληρώνει τη φράση της καθώς μου χαμογελάει.
Μ:Μαζί σου joe.
Της απαντώ ξέροντας πως κάνω το σώστο.
Χαμόγελο απλώθηκε σε όλο της το πρόσωπο και με μια γρήγορη κίνηση, που μάλλον ούτε η ίδια δεν σκέφτηκε εξαιτίας του ενθουσιασμού της, πήδηξε πάνω μου τυλίγοντας τα πόδια της γύρω μου.
J:Σε ευχαριστώ! Μου λέει χαμογελόντας τόσο πολύ σαν να της είχα χαρίσει ολόκληρο το κόσμο.
Μ:Εγώ σε ευχαριστώ joe, που θα γυρίσεις πίσω!
Της μουρμουρίζω, τόσο κοντά στα χείλη της που σχεδόν τα αγγίζω.
J:Καλύτερα να με αφήσεις κάτω
Επιβάλεται να επισφραγίσουμε τη συμφωνία μας με μια χειράψια μου ψιθυρίζει σιγανά, μα κάτι στη φωνή της μου λέει άλλα...
Μ: ή με ένα φιλί, ψιθυρίζω και εγώ ξανά επάνω στα χείλη της, και πλέον μου είναι αδύνατο να συγκρατήσω τον εαυτό μου.
Ακουμπάω τα χείλη της απαλά και νιώθω την ανάσα της να γίνεται γρήγορη, ακριβώς όπως και η δική μου.Δαγκώνω ελαφρά το κάτω χείλος της και ο αναστεναγμός που βγαίνει απο μέσα της μου δίνει την επιβεβαίωση πως το θέλει τόσο πολύ όσο και εγώ.Χωρίς να το σκεφτώ άλλο βυθίζω τη γλώσσα μου μέσα της και πλέον καταλαβαίνω πως έχουμε βγεί και οι δύο εκτός ελέγχου.
Όπως την έχω αγκαλιά την ακουμπάω στο πάγκο της κουζίνας και συνεχίζω να τη φιλάω όπως καμία άλλη, ποτέ ξανά..
Σταματάμε μόνο για να πάρουμε μια ανάσα και καθώς κοιτιόμαστε αγγίζω απαλά τα μαγουλά της με τις δυο μου παλάμες.
Μ:Έχεις μονάδικό ταλέντο μικρή να με βγάζεις εκτός ελέγχου με όλους τους τρόπους.
J:Και για να μην ξεχνιόμαστε...
Joe-Mike 3-2.
Μου ψιθυρίζει ερωτικά κοντά στο αυτί μου..
YOU ARE READING
Love Is War
RomanceΟ κανόνας λέει πως τα ετερόνυμα έλκονται και τα ομώνυμα αποθούνται.Κάθε κανόνας όμως έχει και την εξαιρεσή του. Τι θα συμβεί όταν η ζωή φέρει κοντά δύο ανθρώπους που μοιάζουν σχεδόν σε όλα; Η κοινές τους συνήθειες θα τους ενώσουν ή μήπως το γεγονός...