Love Is War

●κεφάλαιο 12

J:Καλύτερα να πάμε μέσα  στα παιδιά του λέω αμήχανη λίγη ώρα μετά και αφου είχαμε μείνει αρκετα κοιτόντας απλά ο ένας τον άλλον. Λες και στα μάτια ο ενός του άλλου έβλεπε ολόκληρο τον κόσμο.
Πρέπει να τους πούμε τα νέα και κάποια στιγμή να βάλουμε και καποίους κανόνες για την ανερχόμενη συνεργασία μας του τονίζω μιας και έτσι είχα μάθει να λειτουργώ στη ζωή μου, με κανόνες, και μαζί του ειδικά ήξερα πως έπρεπε να τους θέσω απο την αρχή, όχι γιατί φοβόμουν εκείνον αλλά γιατί φοβόμουν τον εαυτό μου μαζί του.
Μ:Λοιπόν, ας πάμε προς το παρόν στα παιδιά και μου θέτεις τους κανόνες σου αύριο, που θα βγούμε για μεσημεριανό.
J:Όταν λες θα βγούμε;
Μ:Οι δύο μας joe. Εγώ και εσύ για να συμφωνήσουμε σε όσα πράγματα θές.
J:Καλά! Του απαντώ με δισταγμό καθώς προσπαθώ να κατέβω απο τον πάγκο της κουζίνας.
Λίγο μετά μπαίνουμε στο σαλόνι και ο  Mike μου κάνει νόημα να κάνω ησυχία!
Πηγαίνει στο μπάρ με τα ποτά και αφού βρίσκει ένα μπουκάλι σαμπάνια το παίρνει και αρχίζει να το ανακηνεί ενώ εγώ ξεσπάω σε γέλια καταλαβαίνοντας ακριβώς τι θέλει να κάνει...
Ο χαρακτηριστικός ήχος απο το άνοιγμα του μπουκαλιού έκανε και τους δύο να σηκωθούν σαν ελατήρια.
Γ:Τι στο διάολο μονολογεί ο αδερφός μου όταν βλέπει εμένα και τον Mike μπροστά του να γελάμε υστερικά.
Χ:Ξύπνησα σε παράλληλο σύμπαν; ακούω τη Χριστίνα να μουρμουρίζει καθώς προσπαθεί να συνέλθει απο τον ύπνο.
Μ:καταρχήν,λέει ο Mike καθώς προσφέρει απο ένα ποτήρι σαμπάνια στα παιδιά, να πιούμε!
Γ:Δεν καταλαβαίνω ρε μαλάκα. Τι γίνεται;joe πότε γύρισες;
Μ:Η joe γύρισε πριν περίπου μια ώρα. Αρκετή ώστε να βρούμε μια λύση και να καταλήξουμε σε μια συμφωνία.
Χ:Τι είδους συμφωνία;
J:Πήρα το 5% του Judah...
Φωνάζω υστερικά καθώς αγκαλιάζω τη Χριστίνα.
Γ:Τι λέει η joe ρε μαλάκα;και ο πατέρας σου;
Ακούω τον αδερφό μου να ρωτά τον Mike και δεν καταλαβαίνω τι σχέση μπορεί να έχει ο πατέρας του με αυτό.
J:Τι εννοείς Γιώργο;
Γ:Ο πατέρας του Mike έχει σαν κανόνα ποτέ να μην βάζει συνέταιρο στις δουλειές του και δεν νομίζω να του αρέσει που ο γιός του έσπασε το κανόνα.
Μ:Αυτό είναι δική μου δουλειά Γιώργο.Απαντά τελικά ο Mike αλλά καταλαβαίνω πως τα λόγια του αδερφού μου τον προβλημάτισαν αρκετά.
Χ:Λοιπόν άρα μένεις;;; Τη συζήτηση διακόπτει η Χριστίνα η οποία απ οτι φαίνεται δεν κατάλαβε όσα εγώ...
J:Ναι! Της απαντώ τελικά θέλοντας να αλλάξω το κλίμα.
Χ:lets drink!!! Φωνάζει ενθουσιασμένη καθώς σηκώνει το ποτήρι της, και όλοι ακολουθούμε!!

Μ:Αύριο στις 14:00 θα περάσω να σε πάρω. Μου λέει ο Μike τη στιγμή που τους οδηγώ μαζί με τον αδερφό μου στη πόρτα.
J:Θα σε περιμένω! Του απαντώ χαμογελόντας! Όταν εκείνος αποφασίζει να με ξαφνιάσει με ένα βιαστικό φιλί στο μάγουλο.