Love Is War

●κεφάλαιο 18

J:Δεν ήξερα πως έχεις τη γιαγιά σου εδώ.
M:Είναι πολλά πράγματα που δεν ξέρεις για μένα joe, αλλά έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας...Μου απαντά κάνοντας μου μια κλεφτή ματιά καθώς οδηγεί για το σπίτι της γιαγιάς του.
J:Και αφου η γιαγιά σου είναι εδώ εσύ γιατί έμενες σε εμάς;
Μ:Γιατί η γιαγιά μου μένει στο αγκίστρι και δεν με βόλευε να πηγαινοέρχομαι εκεί κάθε μέρα.
J:Δηλαδή είσαι απο το αγκίστρι;
Μ:Ναι! Και τώρα θα πάμε να δείς το πατρικό μου σπίτι.
J:Πες μου λίγα πράγματα για τη γιαγιά σου.
Μ:Λοιπόν η γιαγιά μου είχε μεταναστεύσει στην αμερική μαζί με τον παππού μου, δούλεψαν εκεί, έβγαλαν αρκετά χρήματα και ερχόταν εδώ μόνο τα καλοκαίρια.Όταν μεγάλωσαν αρκετά αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω, ενώ ο πατέρας μου συνέχισε τη δουλειά στην αμερική.
Ο παππούς μου λίγα χρόνια μετά πέθανε αλλά εκείνη δεν ήθελε να γυρίσει πίσω, ήθελε να ζήσει και να πεθάνει εδώ.
Όπως λέει μετά απο πολλά λεφτά ταξίδια και καλή ζωή όταν γύρισε πίσω με τον άντρα της βρήκε το πραγματικό νόημα της ζωής.
J:Και ποιό είναι αυτό;Τον ρωτάω όλο περιέργεια, μιας και πάντοτε μου άρεσαν τα μαθήματα ζωής απο μεγαλύτερους ανθρώπους..
Μ: Να ζείς στο τόπο που αγαπάς με τον άνθρωπο που αγαπάς και να γεμίζεις τη ψυχή σου με όμορφες αναμνήσεις και όχι τη τσέπη σου με λεφτα,μου απαντά ο Mike και με κάνει να θέλω όπωσδήποτε να γνωρίσω αυτή τη γυναίκα, μιας και τα λόγια της με έκαναν ήδη να την θαυμάσω.
Έτσι λοιπόν αποφάσισε να συνεχίσει να μένει εδω που πέρασε τα πιο ωραία της χρόνια.
Αυτό το νόημα προσπαθεί να κάνει το πατέρα μου να καταλάβει...
Τον ακούω να μου λέει με μια υποψία θλίψης να χαρακτηρίζει τη φωνή του.
J:Αλλά εκείνος δεν συμφωνεί; τολμάω να τον ρωτήσω, μιας και τα λιγοστά πράγματα που έχω ακούσει για το μπαμπα του δεν έχουν καταφέρει να μου δώσουν κανένα στοιχείο για το χαρακτήρα του.
Μ:Λοιπόν, ο μπαμπάς μου είναι...ας πούμε περίεργη περίπτωση.. μου απαντά μασώντας τα λόγια του, αλλά αυτό ήταν που κίνησε περισσότερο τη περιεργειά μου.
J:Πες μου, του ζητάω καθώς αλλάζω στάση στο κάθισμα μου ώστε να τον κοιτάω όσο οδηγεί.
Μ:Λοιπόν ο πατέρας μου παλιότερα δεν υπολογιζε καθόλου τα χρήματα, ζούσε μόνο με το συναίσθημα.Σκέψου πως ερωτεύτηκε τη μαμά μου και τη παντρεύτηκε ενώ ο παππούς μου διαφωνούσε, καθώς ήθελε μια πιο πλούσια νύφη για το γιό του.
Ξεκίνησε να ασχολείται με τις επιχειρήσεις απο φιλοδοξία και οχι απο φιλαργυρία.Όσο περνούσαν τα χρόνια όμως τα χρήματα άρχισαν να τον επηρεάζουν, δεν τον άλλαξαν, απλά τον επηρέασαν.Όπως όλοι άρχισε να θέλει πιο πολλά και συχνά να γίνεται καχύποπτος με τους ανθρώπους γύρω του.
Όμως πάντα έχει τη μαμά μου, να του θυμίζει το καλό, και τη γιαγιά μου φυσικά, οι οποίες αν και πρόκειται για πεθερά και νύφη αγαπιούνται σαν μάνα με κόρη, και ταιριάζουν απόλυτα.
Αυτές είναι ο λόγος που είμαι εδώ.
Ήλπιζαν πως αν καταφέρω να κάνω ένα ξεκίνημα εδω ίσως κάποια στιγμή αποφασίσει και ο πατέρας μου να γυρίσουν.
J:Εσύ πιστεύεις το νόημα της ζωής που λέει η γιαγιά σου;
Μ:αρχίζω να το πιστεύω τώρα...
J:Γιατί τώρα;Παλιά δεν το πίστευες
Μ:Δεν είναι οτι δεν το πίστευα, είναι απλώς οτι δεν το καταλάβαινα.Δεν καταλάβαινα πως είναι να θές να γεμίζεις στιγμές απο έναν μόνο άνθρωπο τον οποίο να θεωρείς τον ανθρωπό σου...
J:Και τώρα;
Μ:Τώρα η ιδέα αυτή με γοητεύει joe..Γιατί γνώρισα εσένα...και πλέον δεν έχει σημασία αν θα έχω πολλά η λίγα λεφτά, αν θα οδηγώ ή οχι ακριβό αυτοκίνητο ή αν θα έχω πανακριβο σπίτι, αρκεί να έχω εσένα, μου λέει κοιτόντας με για λίγο και αγκίζοντας απαλά το χέρι μου...
J:Γαμώτο Mike, αναφωνώ καθώς σκουπίζω τα μάτια μου, πρώτη φορά κάποιος με κάνει να συγκινηθώ με τα λόγια του..
Μ:Σκούπισε τα μάτια σου μικρή μου, γιατί σχεδόν φτάσαμε, μου απαντά και λίγη ώρα μετά παρκάρει έξω απο μια πανέμορφη παραδοσιακή μονοκατοικία.

Πάρκαρα έξω απο το σπίτι και προχώρησα με τη joe στο μικρό πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγούσε στην είσοδο του σπιτιού και εκεί είδα τη γιαγιά μου κάπου ανάμεσα στα δέντρα και τα φυτά του κήπου να περιποιείται τις αγαπημένες της τριανταφυλιές.
Τράβηξα τη joe προς το μέρος της και αφού κατάλαβα πως δεν έχουμε γίνει αντιληπτοί ξερόβηξα σιγανά ώστε να τραβήξω τη προσοχή της.

Γ:Απίστευτο.Την ακούω να μουρμουρίζει όταν πια γυρνά και μας κοιτάζει.
Μ:ποιό πράγμα γιαγιά; την ρωτώ πριν καν την χαιρετήσω.
Γ:Οτι πρώτη φορά έφερες στο σπίτι μου μια κοπέλα, και τι κοπέλα, αυτή είναι άγγελος λέει καθώς πλησιάζει τη joe η οποία την κοιτά χαμογελόντας αμήχανα.
Γεία σου κορίτσι μου! Εγώ είμαι η Μαρία η γιαγιά του Mike. Εσυ;
J:Χάρηκα! Είμαι η joe!
M:Η κοπέλα μου! Ακούω τον εαυτό μου για πρώτη φορά να λέει κάτι τέτοιο, και μου φαίνεται σχεδόν αστείο!
Γ:Αυτό και αν είναι απίστευτο! Συνεχίζει η γιαγιά μου τα καυστικά σχόλια εναντίον μου και μας κάνει και τους δυο μας να γελάσουμε!
Λοιπόν δεν θα τα λέμε έτσι όρθιοι! Πάμε να καθήσουμε στην αυλή και να σας σερβίρω και κάτι, λέει καθώς προχωράει πιάνοντας την joe απο τον ώμο και οδηγώντας την στην αυλή!
Η ώρα περνούσε και εγώ χαιρόμουν που έβλεπα δυο απο τις 3 αγαπημένες μου γυναίκες να τα πηγαίνουν τόσο καλά μεταξύ τους.Η γιαγιά μου έκανε συνεχώς φιλοφρονήσεις στη joe,και έδειχνε ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την επιλογή μου.
M:Γιατί χαμογελάς έτσι γιαγιά; την ρωτάω καθώς την πιάνω να μας παρατηρεί όταν βγαίνει απο τη κουζινά με τα χέρια της γεμάτα φαγητά.
Γ:Λοιπόν, λέει καθώς αφήνει τα πράγματα στο τραπέζι, στη ζωή μου έχω γνωρίσει πάρα πολλούς ανθρώπους αλλά ποτέ δεν γνώρισα άλλους που να μοιάζουν τόσο πολύ..
Είστε εδώ λίγες ώρες και με έχει τρομάξει το πόσο ίδιοι είστε...Μου λέτε τα ίδια πράγματα, ασχολείστε με τα ίδια πράγματα, κάνετε ακόμη και τις ίδιες κινήσεις, και είμαι σίγουρη πως θα τρώτε και τα ίδια πράγματα, οπότε δεν αγχώθηκα καθόλου για το αν στη joe θα αρέσουν αυτα που ετοίμασα...
Αλήθεια έχετε καταλάβει πόσο ίδιοι είστε; Μας ρωτά καθώς καθέται μαζί μας στο τραπέζι..
J:Ο αδερφός μου λέει, πως αυτό μπορεί να είναι καταστροφή...απαντά τελικά η joe, και βλέπω τη γιαγιά μου να σκέφτεται τα λόγια της...
Γ:...ή η απόλυτη ευτυχία, αυτό θα εξαρτηθεί απο εσάς....Μας λέει και μας κάνει να κοιταχτούμε μεταξύ μας,με βλεματά που ήλπιζαν πως όλα θα πάνε καλά....