Reflex

O13

O13

Olivia pakte haar ingepakte tas, en liep rustig naar de eettafel waar haar jas lag.

'Zo zo, van wie heb jij allemaal appjes dan, sinds wanneer ben jij zo van de jongens?' Rosalie stond met Olivia's telefoon in haar handen en draaide het ding triomfantelijk rond. Olivia schrok, maar realiseerde zich snel dat Rosalie haar code helemaal niet wist. Ze had alleen de binnengekomen appjes gezien.

Olivia wilde het ding uit haar handen trekken maar Rosalie hield haar tegen, 'eerst uitleg!' Ze had een grootte grijns op haar gezicht. Olivia kon Rosalie nogal irritant vinden als het om jongens ging, ze moest met elke knappe jongen die ze tegenkwam minimaal gezoend hebben, maar meer was altijd beter. Rondom Olivia was het ook irritant, ze moest altijd alles er van weten en Rosalie had al meerdere malen jongens van Olivia geprobeerd in te pikken. Rosalie kon niet zo goed tegen haar verlies.

'Ja geef hier dan, anders kan ik het niet zien.' Ze scande de namen die op haar beeldscherm stonden.

'Mateo, m'n pa' Olivia haalde haar wenkbrauwen op.

'Nee niet, er stond ook een Matthijs tussen!'

Olivia rolde haar ogen en keek naar het beeldscherm, 'nou, Matthijs, Carel, Mikky en Kasper, wat bijzonder.' Naar Mikky's berichtje was Olivia oprecht wel nieuwsgierig.

'Matthijs, Kasper en Carel? Wie mogen dat zijn dan?'

Olivia vond Rosalie nu irritant worden, 'Roos ik moet nu echt gaan, leg het nog wel uit!' Rosalie wist dat Olivia naar haar ouders moest dus zo'n slecht smoes was het niet.

Olivia was alleen niet van plan het echt aan Rosalie uit te leggen.

Terwijl ze de trap naar beneden nam besloot ze even op haar appjes te reageren.

11:56 Mikky: Hee Olivia, heb je misschien zin om van de week met Annick en mij wat te gaan drinken ofzo? Kus
Olivia: hey Mikky, gezellig! Wanneer had je in gedachten?

Olivia vond het stiekem heel leuk dat Mikky dat vroeg, aan een paar nieuwe vriendinnen had ze wel behoefte.

11:50 Carel: hoe is het met die wanhopige scooter van je afgelopen?
Matthijs: ik heb helemaal geen scooter?
Matthijs: laat maar
Olivia: ga hem zo weer starten, ben benieuwd

Matthijs en Carel vond Olivia zo leuk, ze wist het niet zo goed maar ze kreeg altijd een goed gevoel van de twee. Ook was ze aan het appen met Kasper, dat gesprek ging nergens over, het was meer voor de gezelligheid.

11:58 Kasper: wanneer mag je weer dansen dan?
Olivia: ga van de week denk weer beginnen
Kasper: is het wel slim? Wanneer heb je je medicijnen
Olivia: van de week ook, dus vond het wel kunnen
Kasper: ooooh
Olivia: maar moet rijden, spreek je x

Olivia probeerde alles om de scooter aan de praat te krijgen. Na tien minuten gestuntel besefte ze zich dat het dit keer echt niet ging lukken. Wat moest ze doen? Ze kon niet terug naar binnen naar Rosalie, daar had ze echt geen zin in. De jongens wilde ze niet vragen, ze wilde geen last zijn. Plus die waren waarschijnlijk toch aan het trainen. Uiteindelijk tikte ze haar vaders nummer in en belde hem.

'Olivia? Wat is er?'
'Ja mijn scooter doet het niet, ik weet niet wat ik nu moet doen, naar jullie toe komen word lastig.' Olivia beet zachtjes op haar lip.
'Heb je al geluncht? Dan haal ik je wel ff op, gaan we samen lunchen en neem ik je daar na mee naar huis, goed?'
'Is goed, tot zo!'

'Ik vind deze auto nog steeds zo mooi he,' Olivia gleed langzaam met haar vingers over het dashboard van de Audi Q7 van haar ouders.

Mateo was gericht op de parkeerplek die zojuist was vrij gekomen, 'het is ook een hele mooie auto, we willen er misschien nog eentje.'

Olivia's mond viel bijna open, 'nog één? Wat voor? Ik eis deze op hoor!'

Mateo begon te lachen, 'ja ik denk niet dat mama het had gezegd, maar ze is bezig met een nieuwe baan. Als ze die krijgt is het wat verder weg, het kan wel op de scooter, maar we houden allebei zo veel van auto's.'

Olivia moest grinniken, 'dat heb ik van jou geërfd.'

'Maar we willen niet nog zo'n grote hoor, misschien een bmw of een Mercedes, die heb ik altijd nog wel gewild.' Mateo's ogen begonnen te glunderen bij het praten over auto's.

Thuis aangekomen besloot Olivia gelijk te gaan leren, het was een hoop, maar ze wist dat het zou helpen voor werkstukken als ze goed had geleerd. Ze had vandaag moeite om haar telefoon weg te leggen, normaal was ze heel goed om berichtjes te negeren, maar die van Kasper waren een stuk moeilijker om te laten liggen. Ze had gezegd dat hij haar afleidde, waar hij wel om kon lachen. Ze zag dat ze een inkomende FaceTime call van hem had, voor dat ze op het groene horentje drukte checkte Olivia eerst snel haar haar.

'Kasper ik moet leren!' Olivia kon het niet laten om te lachen.

'Ja ik weet het Liv sorry, maar ik dacht misschien kan ik je overhoren?' Zo'n slecht idee was het niet.

'Is goed, ik stuur ff door waar van je me kan overhoren oke?'

'Wil je dat ik je op woord overhoor of op betekenis?' Vroeg Kasper toen hij de foto's binnen kreeg.

'Doe maar op woord, dat ik de betekenis moet uitleggen zeg maar.'

Kasper gaf een knikje, 'fysiologie? Jeetje wat een woord.' Mompelde hij er achteraan. Olivia giechelde, Kasper sprak het door zijn Deense accent heel grappig uit.

'Uh Fysiologie, dat is het functioneren van het lichaam, tussenhaakjes moleculair, orgaan en omgeving. Toch?' Kasper controleerde haar antwoord, Olivia had letterlijk opgenoemd wat er tussen haakjes stond. Hij moest er een beetje om lachen, maar leren kon ze wel.

'Oké volgende; farmacologie? Ja farmacologie.'

Olivia dacht even na, 'uhm dat is de effecten van chemische stoffen op fysiologie.'