O15

536 20 2
                                    

O15

In paniek schoot Olivia wakker, ze was helemaal buiten adem en hard aan het hijgen. Ze keek even om zich heen en de bekende kamer kalmeerde haar. Ze had het de laatste tijd wel vaker, het kwam niet door een nachtmerrie, ze wist niet waardoor het kwam. Even was ze vergeten dat ze in Matthijs zijn Ajax trainingspak had geslapen. Ze voelde zich gisteravond zo kut over wat er met Rosalie was gebeurt, Olivia had heel erg de behoefte om het aan te hebben, het had iets vertrouwd.
Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze Kaspers berichtje zag, hij bedankje haar met wat kusjes er bij. Gister avond had ze hem succes gewend. Vandaag moest hij natuurlijk trainen en daarna spelen, na het berichtje was ze ook gelijk gaan slapen. Ze had geen behoefte gehad om met iemand te praten. Uiteindelijk had ze nog met Mikky afgesproken om dinsdag wat te gaan doen, met Annick er bij. Als eerst besloot ze te douche, het was iets wat ze graag s'ochtends deed. Terwijl ze in haar lade zocht naar schoon ondergoed voelde ze haar hart weer te keer gaan, het was verschrikkelijk, het liet haar altijd zo opgefokt voelen.
Olivia draaide de kraan open en zette hem niet te heet, ondanks ze daar behoefte aan had. Het zou niet slim zijn.

De sfeer in het appartement was alles behalve kil, waarschijnlijk omdat Rosalie er niet was. Ergens had Olivia toch het gevoel dat ze er over wou praten, maar het ging niet, ze kon Jurre wel vertrouwen, maar nu niet. Dat was het met het vriendengroepje, vertelde je het de een, dan moest het iedereen verteld worden. Anders kwamen ze daar vaak genoeg achter.

'Vanavond ga ik flink zuipen hoor.' Olivia keek op naar Jurre die de woonkamer in kwam strompelen.

Olivia moest een beetje lachen, 'want dat heb je gister niet gedaan?'

Jurre ging als een zoutzak aan tafel zitten, 'nee dat zei ik niet, heb het even nodig.' Hij perste een kleine glimlach naar buiten.

'Indy en Bo komen ook he, ik weet niet of je dat wist.'

Olivia haalde haar schouders op, 'dat hoef je niet te zeggen joh, die wonen zo wat hier, die horen er ook bij. Toch?'

Jurre knikte scheef, 'ontbijtje nodig?' Vroeg Olivia aan hem.

'Graag.'

Olivia pakte haar telefoon op toen ze hoorde dat ze gebeld werd. Ze was aan het leren en had het ding op afstand gelegd. Nu was het niet nodig geweest, de jongens hadden het druk dus daar had ze niet veel van gehoord.

'Hoi pap,' nam Olivia de telefoon op toen ze zag dat Mateo het was die haar belde.

'Hee Liv,' begon haar vader, hij leek zenuwachtig. 'Kan je woensdag naar ons toe komen? We hebben het de rest van de week te druk eigenlijk.'

Olivia fronste even haar wenkbrauwen, elke week ging ze bij haar ouders langs. Het had niet echt een vaste dag, vooral wanneer het haar uit kwam, haar ouders hadden het normaal niet zo druk.

'Uh ja, nee ik kan woensdag wel, hoe laat?'

'Uurtje of zes?'

'Is goed, doei pap, dikke kus ook aan mama en Simba! Ik moet weer verder leren.'

'Doe ik, succes en kus terug.'

Voor dat Olivia het door had was het gesprek al voorbij. Haar concentratie was er niet, dus ze besloot haar make up te gaan doen. Ze zouden vanavond thuis blijven, maar als het groepje van plan was om te drinken zullen er veel Snapchats gemaakt worden. Vooral door Bo en Rosalie, die waren daar nogal van.

Olivia had zich voorgenomen niet veel te drinken deze avond, maar het was mislukt, en niet zo'n beetje ook. Het alcohol wat door haar lichaam stroomde deed haar even goed voelen, even weg van alles. Rosalie had zich tot Olivia's verbazing zich niet bij gisteren neer gelegd. Ze maakte geen ruzie met Olivia, maar negeerde haar al heel de avond.

'Wat? Ik versta geen Amsterdams!' Riep Indy in haar oor. Als Olivia echt wel dronken aan het worden was, kwam haar Amsterdamse accent heel erg naar boven. Ze had het van haar moeder, maar had het zichzelf makkelijk afgeleerd. Maar af en toe, op een verwarde avond, kwam het nog wel eens door zetten.

'Doe ff het land van, Hazes is genoeg geweest!' Riep ze naar Indy, die naast de telefoon zat die aangesloten zat op de box. Niet veel later kwam het pianospel al te voorschijn. Olivia nam nog een flinke tuig van haar gemixte drank. Ondertussen zag ze Bo al kijken, ze zongen dit lied altijd luidkeels samen.

'Het land van rellen tussen Ajax en Feyenoord, maar wanneer oranje speelt iedereen er bij hoort!' Schreeuwde Olivia en Bo naar elkaar.

Al gauw kwam dichterbij dan ooit, van Bløf op. Olivia en Bo waren samen grote Bløf fans, en dit lied viel dan ook uiteraard in de smaak. Snel gingen ze naast elkaar samen op de grond zitten. Bij de intro begonnen ze de instrumenten al na te doen. Om ste beurt lieten ze elkaar een couplet zingen, tot het refrein. Die werd natuurlijk luidkeels samen gezongen.

De video flitsen gingen aan maar het maakte Olivia en Bo niet uit.

'Wie legt me uit, hoe alles werkt, hoe groot het gat is tussen nu en nooit! En hoe het komt, dat ik nu merk, jij bent weg maar dichterbij dan ooit!'

'Waarom nou jij, waarom nou jij! Waarom ben jij nou uit mijn leven!' Schreeuwde Olivia mee op waarom nou jij van Marco Borsato. Tijdens haar solo liet ze zichzelf op de grond vallen

'Maar de dagen worden weken, en de weken worden jaren. Dit gevecht kan ik niet winnen, want jij zit veel te diep van binnen!'

Aan een lange avond vol rare en gekke capriolen eindigde Olivia vredig in haar bed. Ze vond het een geslaagde avond geweest, en ze was super vrolijk nog steeds. Plus het feit dat als ze nog aangeschoten was ze altijd heerlijk sliep, hielp daar ook aan mee.

A/N: ik weet het, Mn uploads vliegen een beeetje uit de bocht. Maar na morgen heb ik in de vakantie, en in de vakantie schrijf ik altijd ontzettend veel!
Dit geld ook voor Dia Donna, ik denk dat deze in de komende twee dagen weer ge-update wordt. Nu heb ik het ontzettend druk, ik ga verhuizen (morgen krijgen we de sleutel.) Ook begin ik heel de week al om 8:15 en ben echt pas tien uur s'avonds thuis, of zelfs later. Het zelfde geldt voor vandaag, ik ben kapot dus ga snel slapen! Liefs,

ReflexWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu