Reflex

OO9

OO9

Olivia had na het telefoontje met Leonie zich volledig afgesloten, ze had love island blijven kijken en ze was blij dat het programma haar aandacht had kunnen stelen.

'Kut,' mompelde ze in zichzelf toen ze zag dat het al 9 uur was. Rond 10 had ze afgesproken bij Matthijs, en aangezien ze momenteel nog echt een wrak was mocht ze nog wel wat aan zich zelf doen.
Voor dat ze het wist stond ze al onder de douche, ze genoot van de warme stralen die haar omarmde. Tegelijkertijd gaf het een naar gevoel, alsof ze iets miste.

Haar outfit bestond uit een zwarte satijnen top, een spijker broek en haar zwarte Nikes. Snel begon ze aan haar make up.

Olivia griste haar bikerjack van de kapstok en verliet het appartement. Terwijl ze richting haar scooter ging wierp ze een blik op te tijd. Het was 10 uur, en dat vond ze prima, anders was ze er ook zo vroeg.

'Hey,' ze zag Matthijs, die de deur voor haar open had gedaan.

'Hee Matthijs,' glimlachte Olivia zachtjes.

'Kom binnen,' Matthijs deed de deur verder open en Olivia stapte naar binnen. Ze stond net in het huis en ze hoorde de gezelligheid vanuit de woonkamer al. Iedereen was aan het lachen en het zag er naar uit dat iedereen het gezellig had, daar had ze wel behoefte aan.

'Liv, wil je wat drinken?' Vroeg Matthijs nu voor de tweede keer. Liv die compleet in gedachte was verzonken het had nu nog maar net kunnen verstaan.

'Graag.'

Achter Matthijs liep ze de woonkamer in, niet veel mensen hadden haar entre in de gaten en ze kletsten gezellig door. Het zag er uit zoals ze dacht; gezellig. Haar oog viel op jongens die ze herkende, waren het de jongens van het ziekenhuis? Het zou niet raar zijn, die Ajax spelers zullen wel allemaal met elkaar bevriend zijn. Al snel zag ze Kasper in de hoek zitten, hij was in gesprek met een andere blonde jongen. Olivia kon niet plaatsen wie het was, maar de kans was groot dat het een speler was.

'Dankjewel,' Matthijs gaf haar een beker aan.

'Zullen we gaan zitten?' Olivia knikte als reactie en ze liepen naar de bank. Matthijs ging naast Kasper zitten en Olivia wurmde zich naast Matthijs en een andere jongen, die ze niet kende. Kasper had haar ook opgemerkt, automatisch keek ze hem al aan, het kon bijna niet anders, hij was nou eenmaal aantrekkelijk.
Kasper keek Olivia aan, en glimlachte. Al had Olivia niet terug willen lachen, het was al gebeurt. Ze had echt wel door gekregen dat ze een zwak had gekregen voor Kasper, dat was niets goeds, vond ze.

Olivia wendde zich tot Matthijs, toen hij uitgepraat was met de jongen naast haar. 'Al die meiden hier, zijn dat vriendinnen van?' Vroeg ze wat onzeker.

Matthijs gaf haar een lieve stabiele glimlach, 'Dat meisje daar, dat is Mikky, de vriendin van Frenkie, die jongen daar.' Matthijs liet duidelijk merken wie hij bedoelde, en dat kon Olivia waarderen.

'En dan heb je nog Saar,' hij gebaarde naar het meisje die naast Carel zat. 'Maar die is gewoon single hoor, en dan heb je nog Annick, maar die kon vandaag niet.'

Dankbaar keek ze hem aan, 'ja ik ken natuurlijk nog niemand en jullie zien er hecht uit, is even wennen.'

'Ah joh dat maakt niet uit, daar moet je je echt geen zorgen over maken.' Matthijs liet Olivia zo op haar gemak voelen, zo iemand was speciaal.

'Ik vind de muziek wel leuk trouwens,' grinnikte Olivia. Het was een gekke afspeellijst, dan hoorde je Hazes, dan Ronnie flex, zelfs Bløf kwam voor bij.

Matthijs begon te lachen, 'ja dat is Donny zijn playlist volgensmij'

Hij gaf de jongen naast Olivia een zachte tik, 'wat is dit joh, weet je niet wat je wilt draaien'

Ook Donny begon te lachen, 'ja is toch leuk, een beetje genieten,'

Matthijs raakte met een andere jongen in gesprek en Olivia raakte verzonken in gedachte, het telefoontje van Leonie had haar meer aan het denken gezet dan ze had verwacht. Stel ze zou echt een pacemaker moeten, wat dan? Ze wist wel wat het in hield, maar ze kon zichzelf niet voorstellen met het ding bij haar hart.
Ook bleef vanmiddag door haar hoofd spoken, zou je kunnen spreken van aanranding? Het liefst had ze Dustin en vanmiddag onthouden als een waas, maar dat was het niet. Ze wist precies wat er was gebeurt en het bleef door haar hoofd spoken.

Ze schrok toen ze een hand op haar been voelde, het was Kaspers.

'Niet schrikken, ik ben het maar.' Hij had een lieve grijns op zijn gezicht.

Olivia glimlachte terug, ze wilde wat zeggen maar ze kon het niet. Ze voelde zich bevroren.

Kasper keek haar iets meer bezorgd aan, 'gaat het wel?'

Hij leek haar niet te geloven, hij hoefde niks te zeggen want zijn blik zei genoeg. Hij haalde zijn wenkbrauwen op en keek haar doordringend aan.

'Nee gewoon, r-rot dag, heeft iedereen wel is.' Haar stem schokte, ook haar ogen begonnen te wateren. Ze wilde dit helemaal niet, er was niks aan de hand.
Althans dat maakte Olivia zichzelf wijs.

'Je kan het zeggen he?' Kasper kwam dichterbij haar zitten, ze keek hem niet aan, dat kon ze niet.

'Niet alles gaat altijd zoals je wilt, en dat is ruk.' Wist Olivia uit te brengen, het was zo. Ze had zeker al twee weken niet meer gesport of gedanst. Daar zat dan ook het probleem, naar dansen keek ze uit, elke week weer. Zo voelde het ook ontzettend kut om het niet te kunnen doen. Dat opgekropt met Dustin, het zat haar niet goed en ze wist dat het erger ging worden.

'Olivia,' Kasper bracht zijn hand naar haar kaak en draaide die naar zich toe. Olivia werd gedwongen om in Kaspers oceaan blauwe ogen te kijken.

'Het is oke, je kan altijd alles zeggen en ik wil dat je dat weet. Afgesproken?'

Olivia knikte, 'afgesproken, maar niet hier, het is nogal persoonlijk.'

Begrijpelijk keek Kasper haar aan, hij streek een plukje haar achter haar oor, en zijn vingertoppen gleden zachtjes over haar wang. Olivia genoot van zijn aanraking, hij was niet gefocust op oogcontact, waardoor Olivia ongegeneerd naar zijn ogen kon kijken. Ze waren kristal blauw, met een twist die haar deed denken aan een prachtig strand, waar het water vrij was en de rust kriebelde.

Er stond harde muziek op en iedereen was met elkaar in gesprek, zo moest richting iemands oor schreeuwen wilde je dat de persoon je verstond. Hier had Olivia geen problemen mee. De aanraking met Kaspers wang die ze voelde als een van de twee zich verstaanbaar probeerde te maken, had iets.
Olivia was zeker verliefd geweest en ze wist hoe het in elkaar zat, maar met Kasper was het anders. Als zij praatte gaf hij antwoorden waar ze zelf nooit aan gedacht had, ze werd van binnen warm als ze aan hem dacht, maar op een hele andere manier dan die ze was gewend.

(AN: wat een hectische dag.. Het is nu half zeven geweest, ik ben pas net thuis maar heb toen gelijk gegeten. Over twintig minuten ga ik er overigens al weer van door, moet trainen :) hierdoor ben ik wel laat thuis, dus daarna nog even expeditie kijken en morgen ben ik vrij! Altijd standaard op vrijdag, meeega chill! Studenten leventje ook weer, studeren jullie al? En zo ja wat dan? Laat vooral weten ook al studeer je niet, vind ik leuk om te lezen :)