Reflex

O28

Sprakeloos over gister.. wat een wedstrijd en wat ben ik ontzettend trots!

O28

Rillend werd Olivia wakker, slaperig wreef ze in haar ogen. Ze lag in Kaspers bed, zonder Kasper. Ze dacht terug aan wat er de laatste uren was gebeurd, en hoe ze nog heel lang in zijn armen had gelegen. Ze stond op, deed haar broek aan, en een veels te grote trui van Kasper, en liep de kamer uit.

Ze hoorde vanuit de woonkamer alleen Kasper praatte, tegen wie wist ze niet, het leek er eerder op alsof hij tegen zichzelf aan het praten was.

'Ja, jeg savner dig også.'

Olivia deed de deur open en zag Kasper met zijn laptop op schoot, en zijn oortjes in. Hij keek op en glimlachte toen hij het meisje zag staan.

'Liv, wil je mijn zusjes en mijn moeder ontmoeten?'

Olivia glimlachte, 'natuurlijk.' En ze kroop naast Kasper op de bank, op het beeld waren inderdaad twee meisjes en een vrouw te zien.

'Liv, here are Freja, and Kristina, my sisters and Kirsten, my mother.' Olivia zag dat hij ze op volgorde opnoemde, dat maakte het makkelijker om te onthouden.

'So, you're the one where my little brother is talking non stop about. It's adorable, you should see the smile on his face when he's talking about you.' Zei Kristina enthousiast.

Kasper werd nogal rood, 'yeah..-'

Olivia glimlachte naar Kasper, wat was het een schatje. 'Well nice to meet you! And yes, I'd love to see that.'

De kleine Freja richte zich op haar zus, 'er Kasper forelsket?'

'Ja, Kasper er forelsket.' Gniffelde Kristina.

Olivia snapte er niet zo veel van, ze verstond net Kasper zijn naam.
Nog even hadden ze gefacetimet, wat Olivia eigenlijk heel erg gezellig had gevonden. Ze had net gedoucht, en zou zometeen gaan werken. Geconcentreerd was ze bezig met haar mascara, toen Kasper opeens de badkamer in kwam gestormd.

'Liv,' hijgde hij, 'wil je alsjeblieft met mij mee naar Copenhagen?'

Een beetje overdonderd keek Olivia haar vriendje aan, 'wat? Copenhagen? Wanneer? Jij kan toch helemaal niet weg.'

Kasper schudde zijn hoofd, 'volgende week hebben we onverwachts een weekje vrij, zou je een paar dagen mee willen?'

Olivia dacht even na, ze zat natuurlijk wel met school. Wel was het een rustige periode, ze had ook haar stage al gevonden.

'Prima,' knikte ze. 'Ik zou graag met jou mee gaan naar Copenhagen.'

'We vliegen overmorgen, vind je dat goed?' Vroeg Kasper, terwijl hij naast haar kwam staan en zijn armen om Olivia heen sloeg.

'Zondag toch?' Vroeg ze, Kasper knikte. Olivia draaide zich om in zijn armen en gaf hem een kus.

xxx

Kasper stond er op dat hij Olivia af zou zette, en nu liep ze richting de winkel, ze zou volgende week maar twee keer ingeroosterd staan, dus ze hoop dat het kon. Normaal werkte ze meer, maar dat liet ze zaterdag altijd weten, hoe ze die aankomende week zat met school, en op basis van dat zou ze vaker ingepland worden.

'Hey Esther,' groette ze haar baas die achter de toonbank stond.

'Haai Liv, zou je die doos van Superdry kunnen uitpakken? Die net is binnen gekomen.'

Olivia knikte, 'is goed, maar ik heb wel een vraagje.'

'Vraag maar raak meisje,' glimlachte Esther naar haar.

'Nou,' begon Olivia. 'Ik ben meegevraagd voor een aantal dagen Copenhagen volgende week, zou ik dan vrij kunnen nemen?'

'Toe maar,' Esther keek haar vrolijk aan. 'Wanneer denk je dat je terug bent?'

Olivia dacht even na, 'volgens mij donderdag of vrijdag, maar ik kan het vanavond nog wel even laten weten?'

'Graag, maar is goed hoor meisje, je boft wel.' Zei Esther terwijl ze haar hand op Olivia's schouder legde. 'Maar ik ga heel even het centrum in, dus dat redden jullie wel toch?'

Olivia knikte, ze wist dat Dustin ook op stond, echt verschrikkelijk. Gelukkig had ze hem nog niet gezien, ze dacht da hij wel beneden op de mannenafdeling bezig zou zijn. Olivia pakte de schaar en begon met het open maken van de dozen.

Tevreden keek ze naar het resultaat, ze had de paspop omgekleed en de nieuwe collectie lag er netjes bij. Ze zou zo even bij een paar klanten gaan kijken die aan het rondkijken waren, en ook moest ze de toonbank even op orde maken.

'Dus, weekje Copenhagen?' Hoorde Olivia achter zich terwijl ze naar de toonbank wou lopen.

Meteen geërgerd rolde Olivia haar ogen, ze besloot er niet eens op te reageren. Ongegeneerd ging ze verder met waar ze mee bezig was.

'Met wie ga je, en waarom mag ik niet mee?' Dustin kwam de trap afgelopen.

Koud keek Olivia hem aan, 'gaat je niks aan.'

Dustin was al weer begonnen met praten, maar Olivia besloot even haar telefoon te pakken. Ze had al eerder gehoord dat ze een appje had binnen gekregen.

Mikky: ga je morgen mee naar de ArenA?

Olivia had nog nooit in de arena bij een officiële wedstrijd geweest. Toen ze Kasper had ontmoet was hij geblesseerd geweest, en daarna mocht hij wat wedstrijden met jong op de toekomst mee doen. Daar had ze wel gekeken, maar echt in de arena, dat nog nooit.

Olivia: leuk Mikky! Graag

'Ik zou het beleefd vinden als je antwoord geeft, hoezo ga je naar Copenhagen dan?' Het zag er naar uit dat Dustin niet zo opgeven, maar Olivia kon mensen goed negeren, dus ze liet zich niet gewonnen.

'Oh wacht,' bedacht Dustin zich. 'Ga je met je vriendje? Ja je date toch een van de Ajax spelers?'

'Dat doet ze zeker ja.' Olivia keek op toen ze Kaspers stem hoorde.

'Kas!' Riep ze naar haar vriendje, waarna ze hem om zijn nek vloog en een kus gaf.

Kasper sloot zijn armen om haar heen, 'ga je even je spullen pakken?' Olivia wierp een blik op de tijd. Het was al negen uur, terwijl ze half negen al naar huis mocht. Snel pakte ze haar tas en haar jas van beneden, en liep ze weer naar haar vriendje toe. Kasper strekte zijn arm, en Olivia pakte zijn hand aan.

'Wat is die Dustin vervelend zeg,' zei Kasper terwijl hij zachtjes in Olivia's hand kneep.

Olivia knikte, 'klopt, volgens mij ben ik niet de enige die dat vind. Maar hij heeft een goeie kop, en verkoopt goed.'

Met een pruillipje keek Kasper Olivia aan, 'heb ik die niet dan?'

Olivia giechelde om haar vriendje, 'jij bent de knapste hoor, maak je maar geen zorgen.'

'Huh,' zei Olivia terwijl ze op de parkeerplaats waren. 'Hoezo ben je met mijn auto?'

Kasper haalde zijn schouders op, 'stond achter die van mij geparkeerd, vind je niet erg toch?'

Olivia schudde haar hoofd, Kasper mocht gerust met haar auto rijden. Wat was ze er nog steeds blij mee, het was zo'n prachtige auto. Wel voelde het een beetje gek toen ze aan de bijrijderskant moest gaan zitten.

'Trouwens Kas,' zei Olivia terwijl ze haar gordel vast klikte. 'Mikky vroeg of ik morgen mee ging naar de arena, kan dat?'

'Natuurlijk kan dat,' Kasper had een grote glimlach op zijn gezicht. 'Ik zorg wel even dat je op de lijst word gezet, dan kan je altijd komen kijken.'