What Hurts The Most (Lacrosse Villavista Series #2)

Chapter 02

Chapter 02

**

The rays of the sun is the first thing that accosts my eyes. I covered it when I slowly opened my eyes. My head hurts, it likes breaking into pieces.

I scanned the whole place when I realized this wasn't my cousin's condo unit nor my room. Chineck ko ang suot suot kong damit at nakita kong maayos naman but my eyes widened.

This clothes wasn't mine!

Sure na sure akong hindi sa'kin ang suot kong damit! Kung hindi ito sa'kin, kanino naman? At sino ang nagpalit sa akin? Pero hindi ko na gagawing big deal pa ito.

I sat down on the bed. Inisip ko ang buong pangyayari kung bakit ako nadalas sa ganitong kuwarto dahil sa pagkakaalam ko ay nagsasaya ako sa bar.

Kinuha ko ang cellphone ko nang makita kong nasa may side table ito. I checked the message from my cousin. Tadtad ako ng message siguro ay nag aalala na siya.

Clarisle:

Where the hell are you, Raea?

Clarisle:

Bakit wala ka sa unit? Saan ka pumunta?

Clarisle:

I'm worried! Please reply to my messages!

Marami siyang message pero hindi ko na binasa ang iba dahil pare-pareho na lang naman ang point niya. She wants to know where I am.

Paano ko masasabi sa kaniya kung nasaan ako, kung pati ako ay hindi ko alam?

Tumayo ako sa kama at sinuot ang slippers na nasa may side bed. Panlalaki ang tsinelas kaya sigurado akong lalaki ang may ari ng condo unit na 'to.

"Hello there?"

Nasa labas na ako ng kuwarto at sinubukan kong tumawag dahil baka sakaling nandito ang may-ari ng condo. Inikot ko ang buong paningin ko pero wala akong nakita maski anino ng tao rito maliban sa'kin.

May bumukas na pintuan kaya napadako ang tingin ko ron. Napansin ko ang half naked na lalaking lumabas galing sa banyo. Nakalagay lang ang kaniyang tuwalya sa bewang niya.

His body was perfectly shaped. The water is slowly falling down from his hair, ang kaniyang katawan na ngayon ay masasabi kong ang gifted. I'm almost drooling on his body pero iniling ko ang ulo ko at iniwas ang tingin.

My cheeks blushed nang mapatingin siya sa'kin. Seryoso ang kaniyang tingin habang nakaawang ng bahagya ang kaniyang bibig.

"H-Hello..." mahinahon kong sambit.

He did not answer me but he raised his left eyebrow at me.

"T-Thank you sa pagpapatuloy sa'kin dito kahit hindi ko maalala kung ano ang nangyari. A-Aalis na ako..."

Lumunok ako nang mas lalo siyang lumapit sa'kin. Naamoy ko ang shower gel sa kaniyang ulo. Oh my! He smells like bubble gum. His scent is filling my nose. Gustong gusto ko ang amoy niya!

Bago ko pa siya mapagpantasyahan ay tumalikod na ako at kinuha ang shoulder bag sa may sofa.

"Who told you to leave my condo unit?"

His voice is husky. Ramdam ko rin na malapit lang siya sa kinaroroonan ko kaya napalunok ako ng ilang beses.

"K-Kasi dinala mo lang ako rito dahil lasing ako? Nagmalasakit ka lang." ngiti kong sambit.

Kumunot ang noo niya at natikom ang kaniyang bibig. He looks angry pero ngitian ko lang siya at hindi inalis iyon.

"K-Kaya aalis na ako... Maraming salamat talaga sa tulong mo..."