What Hurts The Most (Lacrosse Villavista Series #2)

Chapter 31

Chapter 31

**

I can't resist him. God knows how much I want him back. Hindi ko na pinalagpas ang pagkakataon, tinanggap ko siyang muli pero hindi agad girlfriend. I want him to court me na agad naman siyang pumayag.

That day, I kneeled down in front of him while crying. He cried hard, he cried because he really wants me to come back to him.

Adler caught us while talking dahil bumalik siya noon. Tinukso niya pa kami pero kalaunan ay tumigil siya ng marinig niya si Kayleigh na tinatawag siya. Si Kayleigh ay nakita kaming magkasama ni Stan pero hindi niya binigyan ng pansin.

Natapos agad ang vacation namin dahil naguhol kami sa oras pero isang linggo naman kaming nasa Isla Delavella. Aaminin ko na sobrang ganda doon, hindi ko lang maisip kung bakit umaalis pa ng ibang lugar ang magpipinsang Macalia at Estacio sa kanilang lugar. Pero ang sinabi naman sa akin ay mas maganda raw kapag new environment.

"Nagkabalikan na kayo?" malamlam ang mga mata sa akin ni Juancho.

That day na aalis na kami ng Isla Delavella ay nakita niyang kasama ko si Stan. Hindi niya lang kami nilapitan pero sinamaan niya ako ng tingin sa hindi malaman na dahilan.

I shook my head slowly. "Nope... hindi.."

I swallowed hard. My ghad. Hindi ko akalain na tatanungin niya pa ako tungkol sa nakita niya last time.

"Hindi o hindi pa?"

Hindi ko siya sinagot. Hanggang ngayon kasi ay iniisip ko pa rin kung bakit siya nakipaghiwalay sa akin. He never mentioned his reason since the day we left Isla Delavella.

Kung iniwan niya ako dahil ayaw niya talaga sa akin at gusto niya lang akong makuha ay para saan ang mga nasabi sa akin ni Adler?

"Hindi ka makasagot? Mahirap ba talagang sagutin ang mga tanong ko? You really love him, don't you? Nabubulag ka lang ng galit sa puso mo... noon?"

Kahit ayokong sagutin ay wala na akong choice. I don't have any choice but to tell him the whole story nang sa ganoon ay hindi na siya gaanong magtanong since he's my friend. Magtu-two years na rin kaming magkakilala. Simula no'ng sinabi sa akin ni Adler hanggang sa nagkausap kami ni Stan ay nasabi ko sa kaniya.

"Oh.. uhm, is that so?" he raised his left eyebrow.

I nodded my head and pouted my lips. "Uhm, yeah? 'Yun lang naman... atsaka hindi ko na kayang pigilan pa ito. I really love him. Alam kong alam mo 'yan."

Naalala ko 'yung narinig ko kay Adler noon na may gusto sa akin si Juancho. I don't want to assume that's why I don't believe. Maniniwala na lang ako kapag may puweba ng ipapakita sa akin.

He glanced the other way and nodded his head. "Y-Yeah... wala naman akong magagawa para pigilan ang pagtibok ng puso mo para sa kaniya."

I smiled. "You know how much I wanted to come back to him. I've waited for this day, I really love him... I really long for his existence and presence. Late ko ng marealize na galit lang lahat ang umiiral sa akin pero dito..." I pointed my heart out, "Mahal pa rin siya, e..."

"How to be him? I mean, para sa ganoon maranasan kong mahulog din sa akin ang taong gusto ko..."

Aaminin ko na sa una lang ang narinig ko. Tila nabingi ako sa may dulong mga salita niya para hindi marinig iyon kahit malapit lang siya sa akin.

Is that even important?

Kumunot ang noo ko. "What? Hindi masyadong malinaw ang pagkakasabi mo sa akin..."

He's shaking his head while saying these words. "No, nevermind. You don't need to know it."

He acted weird and I don't know what kind of act was that. Hindi niya na ako hinintay na magsalita when he left me alone.