What Hurts The Most (Lacrosse Villavista Series #2)

Chapter 08

Chapter 08

**

My eyes were swollen when I reached the gate of Grifston University. Kahit gusto kong humingi ng tawad kay Stan ay hindi ko na magawa.

He left me. He won't chase me. He let me leave. He just walked away and didn't let me explain.

Hindi kaya tama naman ang sinasabi nila Vanz at Clarisle na paglalaruan niya lang ang feelings ng isang tao? Kaya ba mabilis niya akong hinayaan at hindi niya na ako pinapapunta sa bar niya ay pinaglaruan niya lang ako?

My heart hurts. I know, I like Stan. I like him very much. Hindi naman siguro ako iiyak kung hindi ko siya gusto. Gusto ko siya, gustong gusto ko.

The students in Grifston University are staring at me. Kung titignan ng mabuti ay half of the students are the same to my height kaya baka akala nila ay estudyante ako rito.

"Bagong estudyante ba 'yan dito, Natasha?"

I'm wearing a black slacks with plain colour violet sleeveless blouse and black loose blazer. My hair is tucked in behind my ears. Wearing some make ups, light foundation and light lipstick only.

Mukha ba akong estudyante sa suot at hitsura ko? I'm taller, kung ididikit ako kay Stan ay hanggang ilong niya ako. If I'm not mistaken Stan is around 5'10 or 5'11.

"Hindi ko alam, Veronica. Pero kung bagong estudyante 'yan, lagot satin 'yan."

Nagtawanan ang ilang kasama nila at nag apiran pa. Ngumuso ako. I think they have a mental disorder.

Napailing na lang ako at tinignan sila. Pinakatignan ko mukha nila para kung sakaling magiging estudyante ko sila ay makakausap ko sila ng masinsinan towards their attitude.

"Huwag ka munang magconclude. Baka mali tayo. Tayo lang ang malalagot ulit."

"Don't be scared, Lydea!"

Umalis ang grupo ng kababaihan sa gilid ko kaya umiling ako at nagsimulang maglakad patungong principal office.

Bawat hampas ng hangin sa aking balat ay naiisip ko ang mukha ni Stan kanina kung paano ang galit na umiiral doon. Gusto ko siyang kausapin ulit pero ang mga binitiwan niyang salita ay sapat na para huwag ko siyang kausapin.

"Good morning, Miss Raea." A supervisor at this school greeted me.

I smiled. "Good morning po..."

Nagpatuloy ako sa paglalakad nang ngitian na lamang niya ako. Iilang kuwarto pa ang malalagpasan bago makita ang prinicipal office kaya naman may mga mata akong nararamdaman na tumitingin sa'kin.

I knocked on the door first before I opened it. It was written on the plate. You need to knock first before you open the door.

"Raea! Good morning!" Ngiting bati sa'kin ni Misis Morascue.

"Good morning din po."

"Umupo ka muna sa harapan ko." Tinuro niya ang upuan sa may harapan niya kaya umupo ako roon.

"Thank you po sa binigay niyong opportunity sa'kin..." masaya kong sabi.

Tumango si Misis Medina Morascue sa akin. May kinuha siyang folders at binigay iyon sa'kin. Marahan ang aking pagkuha roon.

"You're welcome. I hope you will enjoy teaching here." Mahinahon niyang sambit.

I tucked my hair behind my ears. "Hm. Ie-enjoy ko po ang pagtuturo."

I opened the folder at binasa ang nakasulat doon. I read some rules and regulations of a teacher. A do's and don'ts and pre-cautions or whatever a teacher needs to be and do.