"Adı Ömer. Ömer İplikçi." Dosya sayfalarının hışırtısı ile yüzünü buruşturdu. "Adam kaçırma, öldürme, yaralama, uyuşturucu kaçakçılığı, haneye tecavüz işlediği başlı suçlar arasında."
Oturduğu sandalyeden karşı dart tahtasına attığı okla alaylı bir gülümseme belirdi Eren'in yüzünde. "Her bok var desene sen şuna."
Nur, dosyayı uzun uzadıya incelerken burun ucuna kadar düşmüş olan gözlüğünden dik bir şekilde bakıp devam etti. "Cezaevine gitmesi gerekirken akıl rahatsızlıkları olması öne sürüldüğünden buraya getirilmiş."
Geniş odanın karşısındaki masasına yaslanan Gözde'nin kolları göğsünde birleşirken, "Koridorun başındaki polisler o yüzdendi yani ?" Deyip farkına varmışcasına kafa salladı. "Millet deliye hasret, biz akıllıya."
Kolundaki saate bakıp "Öğle molasının bitmesine az kaldı." Dedi Nur. Baş köşedeki sandalyesinde huzursuzca debelenip ellerini masada birleştirdi. "Hastayı kim almak ister ?"
Herkesin gözü Eren'e kayarken, "Hiç bana öyle bakmayın." Deyip bacak bacak üstüne attı. "Kattaki bütün hastalara ben bakıyorum. Başıma yeni bir iş açamam."
Bakışlar bu sefer masaya yaslı olan Gözde'ye kaydı. "Beni hiç bulaştırmayın. Kendi aranızda paslaşın siz."
Odadaki sesin kesilmesi üzerine Nur, belli belirsiz "Defne." Dedi. Kızıl saçlı kadın, tırnaklarına yeni yapılmış törpüyü sessizce incelemeye dalmıştı.
"Hey! Defne." Hiddetle tekrar seslendi Nur. Defne, yerinden hafif sıçrayarak doğrulurken, "Problem nedir ?" Diye sessizce sordu.
"Yeni hasta gelmiş bu sabah, güzelim." Eren, Kadının sandalye kolundaki elini hafifçe okşarken, "Gestapo Nur da senin hastayı almanı istiyor. Tabii böyle bir şey mümkün değil."
Pencerenin yanındaki Evren'in cılız sesi duyuldu. "Nedenmiş o ?"
İnce eli okşayan elini, Defne'nin bacağına koydu. "Karım bu işler için daha çok yeni. Sırf deneyim kazanması için onu bir psikopatın eline veremem, üzgünüm."
Şu ana kadar hiç sesi çıkmayan Akın, "Karını bu işlerde çalıştırmak istemiyorsan tercihini neden bu hastahaneden yana kullandırmak için şart koştun ?" Demesi ile Defne, sinirle gülümseyip öne atıldı.
"O hastayı ben almak istiyorum."
Eren'in kafası anında kızıl saçlı kadına dönerken, "Öyle bir şey olmayacak." Diyerek öfkeyle baktı karısına. "Bir psikopatla içli dışlı olmanı istemiyorum."
Odadaki herkes, karı kocanın atışmasını seyrederken "Bu bölümü okumama rağmen sadece çok hafif hastalar verildi bana." Dedi Defne sesini yükselterek. "En ağır hastayı almak istiyorum, Eren."
Baş köşedeki Nur'a dönüp ekledi. "En delisini, en psikopatını talep ediyorum, Nur. Bunca yüksek lisansı, üniversiteyi boşuna okumuş olamam."
Eren'in kafasını olumsuz anlamda sallamasına aldırış etmeden tüm kararlılığı ile baş köşedeki kadına baktı Defne.
Dosya evraklarını yeniden açarken, "Pekala." Dedi Nur memnuniyetle. "678 Dosya Numaralı Ömer İplikçi senin gözetimin altında, Defne.
Ömer İplikçi'nin dosyasını Nur'un elinden gururlu bir gülümseme ile alırken kocası birden ayaklanıp Defne'nin omuzlarını kavrayarak kulağına eğildi. "Yeni psikopatın hayırlı olsun karıcım. Bu akşam evde seni merakla bekliyor olacağım."
Defne son derece gerçekten uzak ir gülümseme ile Eren'in öfkeli yüzüne bakarken kapı sert bir şekilde kapandı. Gece eve geldiğinde nelerin yaşanacağını kâle almayarak ellerine aniden tutuşturulan kağıt parçalarına baktı.
Uzun, çok uzun zamandır istediği hayale bugün ansızın kavuşmuştu. Gerçek bir doktor olacak ve, gerçek bir hastayla ilgilenecekti. Onun her hareketini inceleyecek ve kendini gerçek bir doktor olmaya adayacaktı.
Elindeki dosyada yazılı olan Ömer İplikçi yazısını seslice okuyup içindeki heyecanı kamçıladı.
Yeni dalgalara doğru, usulca açılmaya başladı.
-
Uzuuun zamandır aklımda olan bir kurguydu fakat araya yeni birtakım işler girdi. Bugüne nasipmiş. :)
Bir süre sonra kaldırılabilir, çünkü tek oturuşta anlık bir hevesle yazdım.😂 Olur da kaldırılmazsa, yine kısa bir hikaye olur.🐣
Düşünceleri ve ilk izlenimleri merak ediyoruuum!🙆
Görüşmek üzere.🌺
