•
|Pasaj yorumları mutlaka istiyorum.|
|Keyifli okumalar!|
•
"Saçlarını bir türlü kesemedim." Diyerek omuz silkti orta yaşlı adam. "Yeni hasta oldukça inatçı. İzin vermiyor."
Elindeki aletle odasına dalan adamın bıkmışlığına şaşırmış olacaktı ki kaşları havaya kalktı kızıl saçlı kadının. Murat Bey bu hastanede yıllarca çalışmıştı ve üstesinden gelmediği hasta yoktu. Yeni hasta bu adamı çileden çıkarmayı başarmışsa, gerçekten denildiği kadar bir inatçılığı vardır diye düşünerek hafifçe sırıttı. Yeni hastasının zor biri olması onu daha çok yoracağından, mutlu etmişti.
"Beni bilirsiniz Defne Hanım. Çok uğraştım ama bir türlü makineyi yanına bile yaklaştıramadım."
Oturduğu sandalyeden kalkıp orta yaşlı çalışanın elindeki aleti alarak, "Gel benle." Dedi. Dün ilk defa gördüğünde çok sessiz sakin olduğunu düşündüğü adamın ne kadar ileri gidebileceğini düşündü. "Bir de ben konuşayım bakalım."
Uzun koridorda önde yürüyen kızıl saçlı doktora yetişmeye çalışan orta yaşlı görevli, nefes nefese "Defne Hanım, ne kadar korkutmaya çalışsam da yetmedi." Diyerek hayıflandı. "Siz sessiz sakin konuştuğunuzda mı ikna olacak, güldürmeyin Allah aşkına!"
Arkasında kıkırdayan görevliye dönme gereksiniminde bulunmayarak yeni hastasının oda kapısını sakince açtı. Burnuna anında daha önce tanışık olmadığı bir koku çalınırken, pencere pervazına ellerini dayayıp ağaçtaki kuşu izleyen esmer adama doğru topuklarını şıklattı. Sesi duysa bile arkasına dönmeyen genç adamın yanına ilişti.
"Defne Hanım; bırakın, cihazların altına yattığında çeksin o lanet acıyı." Görevli'nin sesini duyması ile Ömer hemen arkasını dönüp orta yaşlı adama dik dik bakarken, "O lanet olası makineyi al ve defol git." Diye tısladı dişleri arasından.
Defne elinde tuttuğu aleti yeni hastasının yüz hizasına yükseltip çalıştırdığında odanın içindeki cızırtılı ses dönüp dolaşıp Ömer'in kulağını boyladı. Genç adamın yüzünde tek bir kıpırdanma oluşmazken "Lütfen zorluk çıkarma." Deyip makinenin sesini sonlandırdı. "Yüzüne ve baş bölgene yapıştırılacak olan kabloların canını acıtmaması için kesilecek. Kimsenin kötülüğünü istemeyiz."
Kara gözleri bir alette, bir de genç kadının yüzünde mekik dokurken ensesini hafifçe kaşıyıp, "Olmaz." Dedi. Sonra sakince tekrar pencereye dönüp yanında duran genç doktorunu öylece bıraktı. Defne göz ucuyla görevliye bakarken, Murat ise haklı olmanın verdiği gurur ile dikleşip omuz silkti.
"Acı çekmek mi istiyorsun ?" Genç adama doğru eğilip yüzünü görmek isterken kaşları istemsizce çatılmış, dişleri sinirle birbirlerine kenetlenmişti. "Senin için iyilik yapmaya çalışırken bunu görmezden gelecek misin ?"
Pencereden gözlemlediği kuşun havalanıp uçması ile kızıl saçlı doktoruna dönüp, "Ne yaparsanız yapın." Dedi. "Boktan aletler yüzünden saçlarım ve sakallarımdan vazgeçmeyeceğim."
Murat sessizce genç kadının sinirli halini izlerken kulağına ilişen sakin ses tonu ile dikleşti. "Murat, sen çıkabilirsin." Genç kadının sinirli hali endişelenmesine neden olurken, "Ama Defne Hanım-" Dedi. Ancak cümlesi sesli bir bağırışla bölünmüştü. "Murat, dışarı çık!"
Orta yaşlı adam sessiz sedasız dışarıya çıkarken Defne Belgen genç adamın kolundan tutup hızla ileriye doğru, arkasından sürüklemeye başladı. Odanın başka bir bölümüne geçerlerken genç kadın kapıyı kilitleyip ona çatık kaşlarla bakan adama döndü. "Soyun."
