|Pasaj yorumları mutlaka istiyorum.| |Keyifli okumalar!|
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Pembe askılı kısa elbisesinin içine kısa kollu beyaz tişört giyen karısının, kasabadaki kadınlarla konuşup gülüşerek geldiğini görünce dudakları arasında küçük bir tebessüm belirdi Kaptanın. Haftalardır Ada'yı kendi elleriyle beslemesine rağmen sadece iki kilo aldırabilmişti ve onlara yaklaşan kadın topluluğunun arasında en zayıfı yine karısı olmuştu. Kasabadaki kadınların hepsi evliydi ve uzun yıllar boyunca birliktelikleri de devam ediyordu. Kiminin bir, kimininse daha fazla çocuğu vardı. Kaptan ve Ada, bu sıcak topluluğun arasında en küçük yaştaki çiftti. Evliliklerinin sadece iki aylık olduğu bilinse de, altı yılı deviren bir birlikteliklerinin olduğunu söylememişlerdi. O, onlara özeldi.
Kasabanın erkekleri ile birlikte bitirdiği işlerin ardından bu sıcak havalarda saatler sonra karısını görmek onda buz gibi bir soğuk su etkisi yaratmıştı. Onu gören karısının yüzünde beliren heyecanıyla beraber hafifçe gülümsediğinde; Defne Ada konuşmayı sürdürmeyi bırakıp kadınların arasından koşarak esmer tenli Kaptana doğru ilerledi. Çevresindeki yaş almış erkek ve kadın topluluğuna bakmaksızın, koşarak kocasının ince gömleğinden açığa çıkan terli omuzlarına ellerini koydu ve Kaptanın da yardımı ile kocasının kucağına atlayıp, hız kesmeden dudaklarını birleştirdi. Çevredeki çiftlerin tebessüm edişleri arasında bir süre sonra dudakları ayrıldı ve Ada, Kaptanın uzayan sakallarını hafifçe okşadı. "Çok terlemişsin."
Kaptan, başına sıcak geçmesin diye bu sabah karısının kendi elleriyle kendisine taktığı şapkayı çıkarıp, siyah saçlarını elimle hafif savuran karısının elini alıp, öptü. "Yıkarsın."
Dudakları kısa bir süreliğine tekrar buluşup ayrıldığında, bu iki aylık süreçte evin yapımında ona çok yardımcı olan, kendisinden beş yaş büyük olgun bir adam, Kaptana elini uzatarak, "Bize müsaade." Dedi. Kaptan, Ada'yı tek eliyle kucağında tutarak, boşta kalan eliyle adamın elini sıktı ve, "Her şey için teşekkür ederiz." Dedi Ada da adama bakıp kafa sallayarak.
Arkasında kalan kasabanın kadınlarına dönüp gülümseyerek el sallayan karısını kucağında taşımaya devam edip, yavaş yavaş güneşin battığı deniz kenarında yürümeye başladı genç kaptan. Sırtına değen katı bir şey ile Ada'nın ona mutlulukla bakan gözlerine bakıp, "Bugün o güzel ellerinle kocana hangi yemeği yaptın güzelim ." Diye sordu kalın ve huzurlu sesiyle.
Ada, tatlı tatlı gülümseyip, esmer omzuna koyduğu küçük elini öpen kocasının sakalına sulu bir öpücük bıraktı ve büyük bir marifetle içine yaptığı yemeği koyduğu küçük kabı önlerine getirdi. Kocasının tekneye doğru yürüdüğünü düşünerek nereye gittiklerini sormadı ve kabın kapağını açarak yaptığı sarmalardan bir tanesini eline alıp, kocasının keyifle bir ısırık almasını gülümseyerek izledi.
