Bölüm 20

1.1K 99 9
                                    

Sabah ilk kalkan Ceren olmuştu. Esma'ya da uyanması için bir yastık fırlatıp elini yüzünü yıkamaya gitti. Döndüğünde onu hala uyurken görünce bir an sinirlenip üstüne atladı.

-Kalksana çocuk delirtme beni!

-Lan bırak boğazımı çekil üstümden!

Ceren ellerini gevşetince Esma onu hızla üstünden itti.

-Sen bir şeye mi sinirlendin?

-Hayır ama biraz daha oyalanırsan daha kötü şeyler yaşayacaksın.

Esma ellerini teslim olur gibi kaldırıp "Tamam patron." dedi.

Üniformalarını giyip aşağı indiler. Yahya ve Oğuz'un orada olmadıklarını görünce gittiklerini düşünüp onlarda gittiler. İçtima alanına geldiklerinde orada da olmadıklarını gördüler. 

-Nerede ki bunlar?

-Komutan gelirse güzel şeyler olmayacak.

-Bunlar bizi bekliyor olabilirler mi?

-Ben bir bakıp geleyim, sen burada kal.

-Çabuk ol.

Ceren hızla yatakhanelere doğru koşmaya başladı. Nefes nefese binanın önüne gittiğinde Esma'nın haklı olduğunu gördü.

-Neredesiniz siz? Kaç dakikadır sizi bekliyoruz bizsiz mi gittiniz?

-Oğuz biz sizi gittiniz sandık ya. Hadi gidelim bari geç kalmayalım.

Bu sefer üçü birden içtima alanına koştular. Ucu ucuna gelmişlerdi. Bugünde ucuz atlatmanın keyfi ile sayıma başladılar. İçtimanın ardından tekrar yatakhanelere gidip spor için eşofmanlarını giydiler. Dördü birden yürümeye başladı. 

-Ben zaten bir oraya bir buraya derken sabah sporumu yaptım.

-O zaman şöyle yapalım size bir koltuk getirelim oturup rahat rahat izleyin. 1 tl farkla rahatlığınızı büyütmek ister misiniz?

-Ben o hakkımı senin beynini büyütmekte kullanmak istiyorum Oğuz, mümkün mü?

-Maalesef efendim.

Spora başladıktan kısa bir süre sonra Ceren yine dünkü askeri gördü. Çaktırmadan bakmaya çalıştı. Onları fark etmediğini görünce rahatladı. Esma'ya döndüğünde onun da oraya baktığını gördü.

-Ceren var ya eğer bizi görürse geçenki şeyi o bize yapar.

-Şşş görmez nereden görecek.

-Hadi İnşallah.

Sıra şınava geldiğinde yorgunluklarını daha çok hissetmişlerdi. Artık kollarında güç bulamıyorlardı. Şınav da bitmek bilmiyordu. En sonunda bitince her spor sonrası yere yatışlarını yapıp çimlere doğdu uzandılar.

-Oy anam öldüm. Fıtık oldum ya. Ceren mezarıma sık sık gel, unutma beni.

-Seve seve gelirim. Hadi kalkalım artık.

İkisi uzanmaya devam ederken aynı zamanda da konuşuyorlardı. Ceren'in dediği ile birlikte ikisi de doğruldu. Bununla beraber ikisi de gözlerini kocaman açtı. Esma oflayarak, "İyi insan lafının üstüne gelir mi desem, iti an çomağı hazırla mı desem. Karar veremedim." diye mırıldandı Ceren'e doğru. Ceren onun bu dediğine gülerken, geçenlerde konuştukları asker de gülmeye eşlik etti.

-Aman ne çok özlenmişim. Ben gelir gelmez yüzünüzde güller açtı.

Ceren gözlerini devirerek, "Yaa, ne demezsin. Kesinlikle seni özledik, yoluna hasret seni bekliyoruz." dedi. Asker bu dediğine gülerek, "Ha bu arada, bence kesinlikle 'iyi insan lafının üstüne gelirmiş' daha iyi. Alınıyorum bak diğerine." dedi.

İki Badi Bir Araya GelmemeliydikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin