Tatil dolayısıyla yazamadım;(
Hikayenin düğüm noktasındayız gençler vaziyet alınnnnn
Yorumlarınız beni çok mutlu ediyor hikayemi okuyan herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum fikirlerinizi benimle paylaşın.
ÖPÜLDÜNÜZ🖤
Casey
Hayatım boyunca hiç gelecek kaygısı yaşamamıştım,öyle bir sorunla karşılaşınca hemen pes eden tiplerden de değildim. Babam beni öyle yetiştirmemişti.
Gözünden akan her yaşa değmeli sebebi her ne ise derdi.
Sebeplerim bu yaşları açıklamıyordu. Kedileriyle yalnız yaşayan ihtiyarlar gibi duraksız ağlıyordum ve bu beni güçsüz düşürüyordu. Zaten onların istediği de bu değil miydi?
Lanet gözyaşlarıma söz geçireli günler olmuştu fakat izlerini kaybetmemişlerdi. Tenim bir canavardan farksızdı,sağlıksızdım cansızdım. Tam yaşadıklarımı atlatmaya yeltenince bir yenileri üzerine eklenmişti. Daha kötüsü ne olabilir diye düşünürken videom YouTube trend listelerinde sürünüyordu. İnsanlar benim nasıl bir rezil durum içerisinde olduğumu defalarca tıklayıp izliyordu. Hatta o kadar çok izlenmem vardı ki kendimi sosyal hayattan soyutlamama ramak kalmıştı.
Tabi iyileri de vardı. Yardıma muhtaç bir zavallıymışım gibi beni korumak, adaleti sağlamak için kampanya başlatanlar ve karşı tarafın hak ettikleri cezayı bulmaları adına imzalar toplayanlar vardı. Bu olaylar beni derinden etkilemişti. Yardımcı olmakta, alay etmekte kimsenin haddine değildi. Bütün bunlar sadece lisedeki ergenlerin başına geliyor sanırdım ama yanılmışım.
Ailem bana ulaşmaya çalışıyordu, hatta gelmeye bile yeltenmişlerdi ama onları yanımda görmek,öğüt dinlemek için fazla umursuzdum. Tekrar bir telefon sahibi olmuştum. Alır almaz ilk işim sosyal medya hesaplarımı kapatmaktı. Kimsenin yüzünü görmeye ne tahammülüm ne de gücüm vardı.
Yaşayan bir ölü gibiydim.
Kapının lanet zilini bile sökmüştüm. Bana her şey onu hatırlatıyordu.
Olanlardan habersiz kalan ise Alec'ti. Kapımı çaldığında onu da kovacaktım ki ısrarla benimle konuşma peşindeydi ve bunu başarmıştı da. Başıma gelen her şeyi anlattıktan sonra bir nebze olsun içim rahatlamıştı ama fayda etmiyordu. Sanki günler böyle geçecek ve günden güne çürüyecekmişim gibi hissediyordum.
Dina'yla görüşmeme bir süre ara verdim. O Alec gibi değildi. Soru üzerine soru sorup beni bunaltan cinsten bir arkadaştı ve şu durumda ihtiyacım olan son şeydi.
Anahtar kilidi oynadı.
"Ben geldim! Hem de *Froot Loops'la beraber."
Neşesi suratımı düşürdü, bir zamanlar ben de öyleydim.
"Biliyorum çünkü bunu senden ben istedim." diye tersledim.
Suratı düştü. "Sevinmiş gibi yapamaz mısın?"
"Elbette yaparım." Ellerimi yanaklarımın iki yanına koyarak yukarıya doğru gerdirdim ve dişlerimi ortaya çıkardım. Gülerek elindeki poşetleri masanın üzerine bıraktı. "Şebek."
Paketi parçalayarak mısır gevreklerini büyük derin kaselere paylaştırdım ve üzerine süt ekledim. Renklerin süte karışması hoşuma gitti. Kaşıkları kaptığım gibi Alec'in yanına çöktüm.
