Lütfen hikayeye başlamadan önce bu yazıyı okuyunuz. Şimdiden anlayışınız için teşekkür ederim.
Bazılarınızın bildiği üzere Ufuk Çizgisi eskiden Wattpad'de yer alan, ufak çaplı ödüller almış (maalesef Wattys bunlardan biri değil) kendi halinde tatlı bir okur kitlesi olan ve benim bir dönem çeşitli nedenlerle ne yazık ki sildiğim bir hikayeydi. Zamanında okurlarıma söz vermiştim, yılda bir bölüm yazsam dahi kitabı tamamlayacağım diye ancak olmadı, olamadı. Hukuk okumak ya da özel hayatımın yoğun bir temposunun olması asla bahane olarak kabul edilemez elbette. Açık yüreklilikle söylüyorum ki aptallık ettim. Herkesten binlerce kez özür dilerim. Nasipte bu varmış, işte şimdi tekrar karşınızdayım. Hoş buldum, sefa buldum efendim. 🌸
Esasen kaleme almak istediğim başka kurgular vardı, itiraf etmeliyim. Daha "bizden" şeyler yazmayı planlıyordum. Elbette Ufuk Çizgisi de son derece bizden, içimizden. Fakat taa Alaskalara gitmeden, yabancı bir kültürü anlatmadan da derdimi ifade edebilirim düşüncesindeydim. Hala da böyle bir niyetim var. Rabbim izin verirse, daha manevi dokusu ağır basan ve Türk karakterleri olan eserler de oluşturmak istiyorum. Hatta kalemimin farklı alanlarda neler yapabileceğini görmek için kısa hikayeler şeklinde fantastik, korku veya mizah türünde kitaplar da görebilirsiniz buralarda veya şiirlerimi bulabilirsiniz. Fakat tüm bunların arasında Ufuk Çizgisi de yarım kalmayı hak etmiyordu. Harika bir hikaye demiyorum, kendimi övmek istemem. Sadece okuyanların büyük teveccühünü kazanmış, bir parça gönüllerinde yer etmişti.
Biliyorum, liseli kurgular artık bayat geliyor insanlara. Ama dediğim gibi hikaye 2014 kasımda yayına başladığı için o zamanların yeni soluğu, ilklerindendi. Çok da sevilmişti. Geceleri gözyaşları içinde okuduğum yorumlar bana bunu gösteriyordu. Birilerine iyi gelmiştik biz. Vicdanım da yarım bıraktığım için hiç rahat değildi bugünlerde. Ben de hazır kanser olmuşum, okulu dondurmuşum önümde uzun bir yol var o halde belki bir şeyler yazarım insanlara faydalı olurum ve kendimi geliştiririm dedim geldim buralara. İyi etmiş miyim sizce? 😉
Evet, bu gelişme bazılarınız için şaşırtıcı olabilir. Kanserle mücadele ederken kemoterapidir, acılardır, ağrılardır, bunlarla uğraşırken Wattpad nereden çıktı değil mi? "Kızın kafasında saç, gözünde yaş kalmamış ama kalkmış bize tıkır tıkır bölüm yazıyor, abuk subuk hayali işlerden bahsediyor cık cık cık olacak iş değil! Git dinlen ayol!" yorumlarını tebessümle karşılıyorum. Herkesin umuda açılan kapısı başkadır dostlar. Okuyunca göreceksiniz bizim esas kızın umut hikayesini. Benimki de önce süslü püslü dualarım sonra da yazdıklarım oldu. Ardımda kalanlara bir öykü bırakmak istedim. Yarısı bende durmasın, tamamı bilinsin istedim. Çünkü bir sonraki bölümde görüşürüz demek, içten içe sabaha çıkacağını umut etmektir. Söz vermektir. Ben size söz vermiş oluyorum bir kez daha. Rabbim ömür verirse finali birbirimize sarılarak okuyacağız. Kaç kişi olursak olalım. Yapayalnız olduğumda bile hayali varlığınıza dolayacağım kollarımı.
Ufuk Çizgisi'ne gelirsek, kendisi her satırı emek dolu tatlı bir öyküdür. Lütfen ona hor davranmayın olur mu? 💜 Karakterlerin adı yabancı diye yemediği hakaret kalmamıştır zavallının. Ancak rica ediyorum beni vatan haini ilan etmeden evvel milletime ve ülkeme son derece bağlı olup aynı zamanda da "özgürce" yabancı bir ülkeyi yazabileceğimi bilin. Bu benim kararımdır ve bu kararın da çeşitli sebepleri vardır. Bunu dilerseniz ilerleyen bölümlerde açıklayabilirim.
Karakterlerimin isimlerinin anlamından tutun da hikayede geçen mekanlara kadar her şeyi araştırdım, oturup kafa patlattım ve Alaska/Juneau'yu sokak sokak ezberledim adeta. Hatta ilk zamanlarda okurlarım beni orada eğitim görüyorum falan sanmışlardı. Bu his bile öyle güzeldi ki... İnandırıcılığı sağladığımın sinyallerini veriyordu. 😊
Başlarda "klişe" ya da "klasik lise hikayesi" gibi başlayan kitabımız hemen bir iki bölüm sonra asıl rengini size hissettirecektir diye düşünüyorum. Çünkü aslında her eserin ilk kısımları bizler için birer sabır testidir. Şayet testi geçemezseniz kitabı kapatır ve belki de en güzel bölümlerin tadını dahi alamadan hikayeyi avuçlarınızın içinden kaçırırsınız. Fakat testi geçerseniz ön yargılarınızdan kurtulur hikayenin özüne doğru bir yolculuğa çıkarsınız. 😉 Tüm testlerde başarılar dilerim hepimize! 🙋🏻♀️
Artık sizi satırlarımla başbaşa bırakıyorum dostlar. Büyük kitlelere ulaşma hedefim varlığını sürdürüyor ancak öğrendim ki bir kişi bile okuyorsa o hikaye devam etmeli. 💐 Şimdi sevgili bir kişi, hikayemi senin için yazıyorum. Keyifli okumalar dilerim. Lütfen bölüm sonlarında benimle buluş ve bana fikirlerini söylemekten çekinme. Çünkü iyileşebilmemin tek yolu yaşamamın insanlara faydası olduğunu bilmek. 🌿
Yeni bölümlerde görüşmek üzere, Allah'a emanet olun! 🙋🏻♀️💜🌸
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ufuk Çizgisi (TAMAMLANDI)
Teen Fiction"Saçlarına rüzgarları iliştirmiş, avuçlarının içini öpen şifacısıyla dünyaya meydan okuyan asi bir papatya: Daisy Sofia Flores... Kaderin çağrısına kulak vermiş, umutsuzluğa karşı zırhını kuşanmış altın kalpli bir şövalye: Blackey Kyle Parker... Onl...