TCH 26

140 3 2
                                        

GEORGE' POV

Balik na naman kami sa dati. No, hindi pala kasi simula't sapul ganito na kami.

Hindi nagkakasundo. Nandiyan lagi ang sumbatan.

"Magpapakasal ka?" sabad ng utak ko. Honestly? Wala naman na talaga kong nararamdaman, but everytime I saw him flirting with other girls? I don't know what is like. That Damn! bullshit feeling.

"Then you still love him"

"No! hindi ko na sya mahal"

"Then, control yourself. Your feelings towards him. Kung wala ka ng nararamdaman, hindi ka dapat nakakaramdam ng selos"

'SELOS.. .' ulit ko sa huling salitang binitawan ng utak ko. Isang simpleng salita pero pag  naramdaman mo, ang sarap pumatay.

"Hindi ko na sya mahal, No. I mean, mahal ko sya, but I need to do this." sambit ko, naiiyak na ako. Na sa isang lugar ako na kahit kailan ay hindi ko magagawang kalimutan.

"The worst part of holding the memories is not the pain, it's the loneliness of it."

Napalingon ako sa pamilyar na boses nito. Nang makita ko ang malungkot na mukha nito, tuluyan na akong umiyak ng umiyak. Tumabi ito sa akin. Magkatabi kami ngayon sa isang bench.

"Why hyle?" tanong nito sa tonong naghihinakit.

"I don't know. All I knew was I am hurting." naiiyak na pahayag ko "A-ang alam k-ko gusto k-kitang s-saktan din" nauutal na sabi ko, napapahikbi na rin ako

"Minahal naman kita, walang nagbago. Ang kaso naging makitid talaga ang utak ko" dagdag ko

"Mahal kita, simula pa ng mga bata pa ang tayo. Aaminin kong nasaktan ako ng hindi ka na nagpakita sa akin bago kayo pumunta ng canada. I was hurt more than you hurt. Hindi mo alam kung gaano ko pinagsisihan ang kagaguhang pinag gagawa ko noon" wika nito ba halos pabulong na lang

"I'm so sorry, Ron" sincere na sabi ko rito

"Seems to be funny" seryosong sabi nito, tinapunan ko ito ng tingin may ngiting nakabakas roon pero malungkot na ngiti iyon.

"Seeing someone you love, love the wrong person, and then get repeatedly hurt by that person is the worst."huminto ito saglit at tumitig sa akin

"Am I just too blind to notice that the one I love isn’t the right one after all?" seryosong wika nito, pero mas ikinagulat ko ang unti unting pagbagsak ng mga luha niya.

"I-Ivan" pagtawag ko rito

"You know what? Until this moment, I had not realized that someone could break my heart twice, along the very same person." malungkot na dugtong nito.

"Hindi ko talaga alam, ang nag iisang rason lang kasi ang na sa utak ko, at iyon ang saktan ka. Hindi ko alam na mabilis kitang mapapa ibig, knowing you? hindi ka basta basta nagseseryoso" sagot ko

Hindi na ito umimik, bagkus isang malungkot na ngiti lang ulit ang lumitaw sa gwapong mukha nito.

***

Few Days past.. .

"Kaimbyerna naman!" sigaw ko. Taena! Ang boring, ilang days nasimula ng huli kaming mag usap at magkita.

Tinawagan ko na lang si Shin para mag girls bond kami.

Anyway, Shin-Ann Cabales is my friend too, ang dami kong friend ano? nakilala ko sya when I am in canada pa. School mate ko rin sya. Sya ang nakakalaam din lahat ng kung ano ang plano ko kapag nagbalik ako rito sa pilipinas.

Nag ayos ako ng sarili at gamit ko at saka umalis na. Nagkita kami ni shin sa isang mall sa makati.

"Hey, pretty!" nakangiting bungad nito sa akin

"Kamusta?" nakangiting tanong ko rin rito

"Fine, as always" sagot nito "Tara, shopping na tayo, may nakita akong mga sale at ang gaganda ng damit" sabi nya as if her eyes twinkled. Ganyan talaga si shin kapag usapang damit. Palibhasa kasi maporma talaga to.

"So? how was your plan? did it succeed?" taas babang kilay na tanong nito, bumalik naman agad sa utak ko yung nangyari.

"oh, why? pretty, Did I say something bad?" nag aalalang tanong nito, umiling naman ako. Pumasok kami isang store, mabilis naman itong pumunta sa female station,  sumunod lng ako rito.

"Nasaktan ko sya" maya maya ay sabi ko rito. saglit naman syang tumigil sa ginagawa nya at mataam akong tinitigan

"Yun naman ang plano mo hindi ba?" kunot noong tanong nito sa akin

"Beyond my expectation, shin. Mas malala pa sa inaasahan ko" seryosong sagot ko rito. Napaayos naman tindig nito

"Mahal mo na sya?" tanong ulit nito

"YES, but it was too late" sagot  ko na diniinan ko pa ang salitang yes.

Ang sakit, ang pait na idinulot ng kagagahang ginawa ko, I was hurt twice by my own mistake.

---

Malapit ng matapos to. i think last pov na lng kay ivan, end na tapos special chapter na tayo :)

vote and comments :*

hashtag #BrokenHearts

THE CAMPUS HEARTTHROBTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon