10.Bölüm: İlk Öpücük

7.8K 506 21
                                    

Keyifli okumalar💙

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤

   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bahar'dan:

Bazen insan yapayalnız kalır kalabalıklar arasında. Bir çıkış yolu bulmaya çalışır ama bulamaz. Tam ümidini kaybetmişken ansızın birisi çıkar gelir ve kurtarır amansız yanlızlıktan.

İşte Deniz de benim için öyleydi. Hayatımın en kötü zamanında elimden tutmuş ve bir daha hiç bırakmamıştı.

Acımı anlıyordu ve ben ne yaparsam yapayım saygı duyuyor, incitmeden doğru yol neyse onu gösteriyordu.

En çok da neye şaşırmıştım biliyor musunuz? Görme engelli oluşumu hiç yadırgamamıştı. Sanki Özge ile olduğu gibi yıllardır onunla da arkadaştım.

Güveniyordum ona hem de bu kadar kısa zaman içerisinde. Onda babamda olan güvenin çok benzerini bulmuştum. Belki de beni ona en çok çeken şey de buydu.

Bazen keşke hiç gitmese, hep burada kalsa diyorum ama bunun imkansız olduğunu biliyorum. Onun buraya gelmeden önce bambaşka bir hayatı vardı. Gün gelecek o hayatına geri dönecekti. Keşke ona bu kadar alışmasaydım.

" Ne düşünüyorsun Bahar? "

Zeliha teyzelerin bahçesindeki hamakta oturmuş kendimle baş başa konuşurken Deniz'in sesiyle gerçek hayata döndüm. 

" Hiç, yine aynı şeyler. "

" Yanına gelebilir miyim? "

  " Tabi gelebilirsin. " 

Hamakta doğrulup Deniz için yer açtım. Yanıma oturduğunda arkama yaslanıp gözlerimi kapattım. Halbu ki gözlerim açıkken de kapalıyken de koskoca bir karanlığın içindeydim ama böyle durmayı seviyordum.

" O komiser bozuntusu ile bir daha görüşmeyeceksin değil mi? "

" Doruk'tan mı bahsediyorsun? "

" Ondan bahsettiğimi biliyorsun. "

" Bilmiyorum yani şeyi onunla bir daha görüşüp görüşmeyeceğimi. "

  " Seni rahatsız etmiyor değil mi? "

  " Etmiyor Deniz de sen başıma sorgu memuru mu kesildin?  "

  " Sadece o adamın seni üzmesinden korkuyorum. "

  " Beni o kadar çok üzdü ki tüm haklarını doldurdu. Artık istese de üzemez. "

  " O kadar çok mu yaktı canını? "

Deniz'in bu sorusuna bir an ne diyeceğimi bilemedim. Derin bir nefes çektim içime. Ona o kadar çok şeyimi anlatmıştım ki artık kalbimdekileri, aklımdakileri anlatmak hiç yabancı gelmiyordu.

   " Ben hayatımda ilk defa birini sevmek istedim Deniz. Çocukluktu biliyorum ama yine de istedim. Başıma bunların geleceğini asla tahmin edemezdim. Doruk bana o zamanlar hayatımın en büyük kazığını attıktan sonra da bir daha aşık olmayacağıma dair söz verdim. Bu saatten sonra da aşkmış falan hiç o toplara girmeye niyetim yok.  "

" Belki bir gün birisi çıkar karşına. Seni öyle bir sever ki Bahar, verdiğin o söz yerle bir olur onun sevgisi karşısında. "

  " Ben aşk nedir bilmiyorum ki. İlk defa birini seveyim dedim elime yüzüme bulaştırdım.  Galiba ben aşık olunası bir kız değilim. "

  0Gecenin bir yarısı olduğu için uykum iyice bastırmıştı. Başımı Deniz'in omzuna koydum. Şu sıra ne kadar da çok yapıyordum bu hareketi. Gözlerimi yenden kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.  Uyumadan önce Deniz'den duyduğum sözler ruhumu okşamıştı.

GÖZLERİN OLSAM SEVER MİSİN? ( BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin