GÖZLERİN OLSAM SEVER MİSİN? ( BİTTİ)

39.Bölüm: Kaçış ( Yeni Bölüm)

  Deniz'den;

Kaç gecem onsuz geçti? Kaç gecem onsuz geçecek bilmiyorum. Tek bildiğim şey yavaş yavaş bende yok olup gidiyorum. Tıpkı deniz perim gibi.

  Yastığını kollarımın arasına alıp kokusunu içime çektim usulca. Canım yanıyordu, onu öyle çok özlemiştim ki. Sesini bir daha duyamayacak mıydım? Peki bir daha hiç gülmeyecek miydi o güzel yüzü?

İkimiz de haketmemiştik bu yaşanılanları. İkimiz de kabullenmesi zor olaylar yaşamış, büyük sınavlardan geçmiştik. Onun canı nasıl yanıyorsa, benim de canım o kadar yanıyordu. Onun gibi ben de çocuğumu, annemi ve babamı kaybetmiştim ama onun için güçlü durmaya, aşkımıza sahip çıkmaya çalışıyordum.

" Neden? " diye fısıldadım acıyla. " Neden sen de bizim için savaşmıyorsun Bahar. Artık sevmiyor musun beni? "

" Seni sevmez olur mu Deniz? Bahar seni herşeyden ve herkesten çok seviyor. "

Özge'nin sesini duymama rağmen yatağımda kımıldamadım.

" Ne zaman geldin odaya? Duymadım geldiğini. "

  " Çok olmadı. "

Özge yanıma gelip Bahar'ın yattığı kısma oturdu. Bacaklarına elini vurduğunda hiç düşünmeden başımı dizlerine koyup gözlerimi kapadım. Şimdi küçücük bir çocuktan farksızdım.

  " Neden bunlar bizim başımıza geldi Özge? Ben ne yapacağım şimdi? Çok yoruldum... Bahar için savaş vermekten çok yoruldum... İsterdim ki o da bizim için savaşsın, biraz olsun güçlü olsun ama o bu defa kaçmayı seçiyor. Bile bile göz göre göre benden gidiyor Özge. O giderse yaşayamam ki ben.  "

Özge saçlarımı okşarken ara ara burnunu çekiyordu. Anlamıştım ki o da benim gibi ağlıyordu.

  " O kadar çok şey yaşadınız, Bahar o kadar olay atlattı ben onu ilk defa böyle gördüm Deniz. İnan ne diyeceğimi bilmiyorum. Bahar seni, en az senin onu sevdiğin kadar çok seviyor ama neden senden ve bizden kaçıyor anlamıyorum. Ama çok korkuyorum bir gün aklını kaybedecek diye. "

  " Ona zarar gelirse, kendine birşey yaparsa dayanamam. Ama böyle de dayanamıyorum. Elimi tutmuyor, benimle konuşmuyor sadece acı bir hüzün dışavuruyor gözlerinden."

  " Dayanacaksın, dayanacağız Deniz. Biz de pes edersek Bahar'ı tamamiyle kaybetmiş olacağız. Bak ne yapalım biliyor musun? Doktordan izin alalım, Bahar'ın dikişleri o zamana kadar daha da iyi olur. Bir hafta sonra sen Bahar'ı al, adaya götür.  "

" Adaya mı? "

" Orada Bahar'ı anne ve babasının mezarına götür, evimize, onun evine götür. Annem babam zaten orada onunla ilgilenirler. Belki iyi gelir ha ne dersin? "

  " Eğer doktoru izin verirse gideriz. "

  " Bugün gidecek misin kliniğe? "

  " Evet, doktoruyla konuşmam gerekiyor. "

  " Peki onu görmeye odasına gidecek misin? "

  " Gideceğim. "

  " Hadi kalk o zaman güzelce hazırlan, yolda  Bahar'ın en sevdiği çiçeklerden de al. Bakarsın iyi gelir. "

Özge'nin ısrarıyla kalkıp soğuk  bir duş aldım. Üzerimi giyinip Bahar'ın en sevdiği parfümümden sıktım.

Aynada kendimle göz göze geldiğimde buruk bir gülümseme yayılmıştı yüzüme. Hatıralar nereye giderseniz gidin, ne yaşarsanız yaşayın bırakmazdı ki peşimizi.