Keyifli Okumalar💖
~~~~~~~~
Deniz'den:
" Bahar ile geçirdiğin günlerin tadını çıkar. Çünkü ömrün boyunca bir daha onu hiç göremeyeceksin. Senden Bahar'ı almama çok az kaldı! "
Okuduğum notu avcumun içinde un ufak ederken içimdeki korku ve öfke duyguları beni ele geçirmesin diye tüm gücümle direniyordum.
" Ziya Otağan! " diye tükürürcesine adını fısıldadım. Canımı yakmaya değil almaya meyillenen bu adamı nasıl durduracaktım? Belki de tek çarem bu konuyu enine boyuna babamla konuşmaktı. O bir çaresini bulabilirdi.
Bahar ayakkabılarını giyerken ani bir kararla yeniden eve girip cd'yi ve belgeleri yanıma aldım. Babamda durması daha güvenli olurdu.
Bahar'ın yanına geri geldiğimde onun beni beklediğini gördüm. Kapıyı kilitledikten sonra kolundan tutarak yönlendirmeye başladım.
" Gelinliğe kızlarla bakarsın olur mu canım? Ben de kalan işleri hallederim. "
" Deniz sana birşey olmuş sesin neden böyle geliyor? "
Ne diyebilirdim ki? 'O adi şerefsiz peşine düştü, seni bulup benden alacak ve öldürecek. ' diyemezdim ya.
Alnına minik bir öpücük kondurdum.
" Yok birşeyim sadece nikah için gerildim o kadar. "
Bahar bu sözlerime pek inanmışa benzemiyordu ama açıklamamdan sonra da hiçbir şey dememişti.
Birlikte arabaya bindikten sonra emniyet kemerlerimizi bağladık ve kardeşimin, ablamın ve Özge'nin bizi beklediği moda evine doğru arabayı sürmeye başaldım. Geç uyuduğumuz için uyuyakalmıştık ve kızlar çoktan Özge'yi almış, moda evine geçmişlerdi.
Özge'ye çok şey borçluydum. Bahar ile ben bugün bu durumdaysak güzel kalpli bir gizli kahramanımız sayesindeydi. O gizli kahramansa Özge'den başkası değildi.
" Keşke annem ve babam da görebilselerdi bu günlerimi. "
Bahar aniden söylediği bu sözlerle kalbimi paramparça etmişti. En az onun kadar üzülüyordum anne ve babasının yokluğuna. Şimdi ise omuzlarındaki yük daha da artmıştı. Gerçeği öğrenmesi daha da kanatmıştı kabuk bağlamayan yarasını.
Sol elini avcumun arasına alıp öptüm ve sımsıkı tutmaya devam ettim.
" Onlar bizi görüyor Bahar, senin mutlu olacağın günler için nasıl seviniyorlardır bir düşünsene. "
" Umarım dediğin gibidir Deniz. Tüm kalbimle buna inanmak istiyorum. "
Beni üzmemek için yüzünde acı da olsa bir tebessüm belirmişti. Biliyordum, biz konuşmasak da bakışamasak da anlıyorduk birbirimizi. Yüreklerimiz birdi çünkü. Aynı dili konuşmaktan çok aynı sevdada yanıyorlardı.
Kırmızı ışık yandığında arabayı durdurup yeşil ışığın yanmasını beklemeye başladım. Bu sırada Bahar'ın telefonu çalmaya başlamıştı. Ekran okuyucusundan arayanın Özge olduğunu duydum.
" Efendim Özge. "
----
" Az kalmıştır diye umuyorum. "
----
" Bende seni çok özledim. "
----
" Tamam birtanem görüşürüz. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖZLERİN OLSAM SEVER MİSİN? ( BİTTİ)
Ficção GeralBen Bahar GÜNDOĞAN. Yirmi dört yıl önce bugün karanlık bir dünyya merhaba demiştim ve yine aynı gün bir yabancının kollarında tutundum hayata. Kahramanım olan bu yabancı belki de aşkın ışığını getirecekti karanlığıma. O yabancı Deniz AKDUMAN'dı...
