GÖZLERİN OLSAM SEVER MİSİN? ( BİTTİ)

13.Bölüm: Sevgilim

Keyifli okumalar😊

~~~~~~~~~~~

Bahar'dan:

Bir bahar gecesi ansızın değişen hayatım yine bit sonbahar akşamında değişmişti. Elimde kaybedeceğim hiçbir şey yokken bu yaptığım delilik olamazdı.

Korkuyordum ama bir o kadar da cesaretliydim. İçimde ikiye bölünmüş bir Bahar vardı.

Birinin damarlarından cesaret akarken diğerinin damarlarında bitmek tükenmek bilmez bir korku kol geziyordu.

" Bahar, ben yanındayım korkma. "

Ben ne ara Deniz'e bu kadar yakınlaştım, ne ara kokusunda sakinleştim bilmiyordum. Tek bildiğim biran önce bu vapur seyahatinin bitmesini istediğimdi.

" Vapura binmekten korkuyor musun artık? "

" Hayır, sadece birşey olacak diye korkuyorum ama artık iyiyim. "

Yerimden doğrulmuş Deniz'den ayrılacağım esnada Deniz beni bırakmadı ve kollarıyla bedenimi daha sıkı sardı.

Dalgaların ve martıların sesi insana huzur vermez miydi? Bir zamanlar bana da huzur verirdi ama artık sadece ölümü fısıldıyorlardı kulağıma.

" Bir gece yıldız kaydı ve ben bilmeden seni diledim.
   Yıllarca pasta mumlarından medet uman ben, bir yıldızın, yüreğime bir peri konduracağını nereden bilebilirdim?
   Şimdi sol yanımdaki bu peri giderse milyarlarca yıldız kaysın kâr etmez sevdama. "

Deniz'in insana huzur veren sesini bir ben duymak istiyordum ama bu bencillik olmaz mıydı?

" Çok az kaldı, birazdan limana geleceğiz. Sakı..."

  Deniz'in sözü çalan telefonu ile yarım kalmıştı. Konuşmalarından bir çıkarımda bulunmam gerekirse annesinin ve babasının evine gidecektik. Oysa ki ben İstanbul'daki kendi evine gideceğimizi düşünmüştüm.

Deniz tlefon konuşmasını bitirdikten birkaç saniye sonra derim bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

" Kız kardeşim ile görüştüm. Ablam ile limana gelmiş bizi bekliyorlar. "

" Deniz ayıp olmaz mı? Biz giderdik bir şekilde. "

Deniz küçük bir kahkaha attıktan sonra saçlarıma minik bir öpücük kondurdu.

" Aksine, sevgili kardeşlerini ve sevgilisini karşılamaktan onur duyarlar. "

Duyduklarımla hızla yerimde doğrulup onu göremesem de Deniz'e doğru döndüm. Onun beni görmesi yeterliydi.

" Sen, sen..."

Sinirden bir türlü konuşamıyordum. Biraz önce bana huzur veriyor dediğim adam şimdi ise beni sinirden kudurtuyordu.

" Evet ben bizim sevgili olduğumuzu söyledim. Seni annemden korumamın tek yolu buydu Bahar. Bak annemi tanımıyorsun. Seni geçtim herhangi bir kızın benim bu kadar yakınımda olması bile onun için çıldırma sebebi olabilir. Benim olana zarar vermeye asla cesaret edemez çünkü cesaret ettiği anda beni kaybedeceğini iyi bilir. "

" Ama Deniz ben insanlara yalan söylemek istemiyorum. Seni kırmak da istemiyorum. "

" Seni sevdiğimi söyledim evet ama sen istemediğin sürece sana karşı hiçbir harekette bulunmayacağımı iyi biliyorsun Bahar. Bu konuda bana güveniyorsun değil mi? "

Büyükçe yutkunup sadece " Evet. " diyebildim. Deniz'in bu konudaki hassaslığı elimi kolumu bağlıyordu. Bir erkek bundan daha güzel sevebilir miydi bir kadını?