GÖZLERİN OLSAM SEVER MİSİN? ( BİTTİ)

8.Bölüm: Lunapark ( Yeni Bölüm)

Keyifli okumalar❤

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum💙

~~~~~~

Bahar'dan:

Annem ve babamın ölümlerinin üzerinden kaç gün geçti saymadım. İlk zamanlar alışamam dediğim acının artık yokluğu beni korkutmaya başlamıştı. Hayat öyle acımasız ki bir gün bir bakıyorsunuz acı nefesinizden bile daha yakın olmuş, onsuz yaşayamaz hale gelmişsiniz.

  O gün yaşadığım acıyı nasıl tarif edebilirim ki? Karakola gidip ifademi yeniden vermiştim. O günü tekrar tekrar yaşamaktansa yüreğime yüzlerce kurşun sıkmayı tercih ederdim oysa.

Hayat insana ikinci bir şans vermiyor. Bazen o ne dediyse yaşamak düşüyor payımıza. Payıma düşeni yaşıyorum. Acıyla kavruluyor dört bir yanım.

Siz hiç bir sigara dumanı kokusunda babanızın kokusunu aradınız mı? Bir yemeği yerken anne özlemi çektiniz mi? Ve çiçekleri seven siz bir gün olup topraktan ölesiye nefret ettiniz mi?

Kokusunu aldığım her çiçeğin bir anısı var. Burnuma gelen her sigara kokusunda babamın güzel sözleri çınlıyor kulağımda.

Çaresizim, bitkin ve huysuz bir yaşlı misali küskünüm hayata. Barışmak da istemiyorum aslında. Bıraksalar beni kendi halime, yaşasam acımı, döksem içimi rahatlarım belki.

Ne Özge'ye kızabiliyorum ne Deniz'e. İkisi de iyiliğimi istiyor. Oysa ben iyiye dair ne varsa şu hayatta kaybettim. Geriye elimde koca bir hiç kaldı. Koskoca bir yalnızlık.

" Limonatan sıcacık oldu sen içene kadar Bahar. "

Özge'nin uyarısıyla acımasız dünyaya geri dönüş yaptıktan sonra pipetimi dudaklarımın arasına alıp bütün limonatayı bir içişte bitirdim. Sonrasında arkama yaslanıp kollarımı birbirine doladım ve Deniz'in konuşmasını dinlemeye devam ettim.

" Beş hafta sonra Amerika'ya gidip okul ile ilgili son işlemlerimi halledeceğim. Sonrasında kesin dönüş yapıyorum. Teyzem ve eniştemle konuştum evinizde temelli kalıp burada doktorluk yapacağım. "

" Teyzem bunu duyunca neler olabileceğini düşündün mü hiç? Benim adım da Özge'yse bu fikrine karşı çıkacaktır. "

" Ben artık büyüdüm Özge. Bana karışma hakkına sahip değil istediğim yerde yaşayabilirim. Tabi sen beni istemiyorsan o ayrı mesele. "

" Deli misin kuzen? Ben de Bahar da çok mutlu oluruz. Değil mi Bahar? "

" Ben de sizde misafirim Özge. Bu nedenle bana sorman saçma. Kendimi biraz toparlayayım evime geçeceğim. "

  " Saçmalama Bahar tabiki de bizde kalmaya devam edeceksin. Tek başına kalmana asla müsade etmem. "

" Senden izin istediğimi hatırlamıyorum Özge. Neyse kapatalım bu konuyu. Eğer bitirdiyseniz yemeyi içmeyi kalkalım mı? "

" Bana bak Bahar. Susuyorum ama bil ki sana olan sevgimden. Şimdi çok sus ve otur oturduğun yerde. Hiçbir yere gitmiyoruz. Değil mi Deniz?  "

" Evet Özge haklısın canım. Buradan sizi çok güzel bir yere götüreceğim. Hazır İstabul'a gelmişken sizi gezdireyim. "

Somurtarak kollarımı birbirine doladım ve oturduğum sandalyeye daha da sindim.

Bir saatin ardından Deniz ve Özge nihayet kalkamaya karar verdiler. Deniz hesabı ödedikten sonra mekandan ayrılıp arabaya bindik. Ben oturduğumuz kafedeki tavrımı sürdürmeye devam ediyordum.