XXVIII

83 7 1
                                    

CHAPTER TWENTY EIGHT

HINDI pa man ako natatapos sa sasabihin ko ng may pamilyar na boses na tumawag sa pangalan ko.

Ano na namang kailangan niya sa'kin?

Lumingon ako sa likuran at nakita si Troy na patakbong lumapit sa'kin. Tumingin siya sa katabi kong si Jordale bago tuluyang nakapagsalita.

"Gaia, I'm sorry for what I--" hindi pa man siya natatapos sa pagsasalita'y sumabat na si Zach.

"Stop pestering her, Silvian." his voice is full of authority. Natatakot talaga ako sa kaniya kapag seryoso siya.

"He's right, Troy. Leave Gaia alone will you?" lumingon ako kay Jordale ng bigla siyang sumang-ayon kay Zach.

Ilang sandali lang ay bumaling naman ako kay Troy na ngayon ay mariin na nakatitig kay Jordale. There is something in his eyes na hindi ko maipaliwanag.

"What are you staring at?" pagtataray muli nito na ikinagulat ni Troy.

"A-ah hindi naman talaga si Gaia ang pinunta ko rito, actually I came here for Zachary. I just want to apologize, Gaia." ngumiti siya sa'kin ng pilit then I look at Zach.

Matalim pa rin ang tingin niya kay Troy.

"Let's talk. Outside." natigilan na lang ako sa tayo ko ng biglang lumakad palayo si Zach. Ilang sandali lamang ay sumunod si Troy dito.

"Sundan kaya natin sila?" tanong ko kay Jordale. Kinakabahan talaga ako.

"That's boys talk, Gaia. Baka magalit lang sa'tin si Zachary. Every students here is afraid of him." kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

"Bakit naman?"

"Hindi mo ba natanong sa sarili mo kung bakit walang pumapansin kay Zach? Na lagi siyang mag-isa from the beginning?"

Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. 'Yun din ang ipinagataka ko simula palang.

"There is something about their family. Maraming rumors na kumakalat na may something 'dark' sa kanila. And people can't explain what 'dark' that is."

Kaya pala nu'ng una pa lang, ilag na ang mga tao sa kaniya. Nasagot na rin 'yung matagal ko ng tanong na sinabi ng matandang naghatid sa'kin dati sa bahay nila.

Zach isn't even joking. They're real mafias. Damn.

"Why didn't you tell me?" tumawa si Jordale dahil sa tanong ko. Nagtaka naman ako dahil sa inasal niya.

"I don't believe in them. Duh? Twenty first century na, maniniwala ka pa ba sa mga supernatural happenings?" kumunot pa rin ang noo ko dahilan para muli pa siyang magpaliwanag." Naging kaklase rin ko si Zaffel and Zachary nu'ng second year ako and I find them kind and they're totally harmless. They are just normal students like us, marami lang talagang mga taong nagpapakalat ng chismis."

I heaved a deep sigh.

Sigurado akong magkakaro'n ng malaking gulo kapag nalaman nila 'yung sikreto ng mga Zaveria.

"Oh, ayos ka lang?" bumalik ako sa ulirat ng magsalitang muli si Jordale, "Heto na 'yung order natin oh!"

Masaya niyang inabot ang isang styrofoam na naglalaman ng masarap na tteokbokki.

Adored by the NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon