Onur:
günaydın.Deniz:
Günaydın😊Onur:
Uyumadın dün gece.Deniz:
Evet😔Onur:
Onun yüzünden mi?Deniz:
Hayır,sadece...Deniz:
Her neyse,mümkünse kapatalım konuyu.Onur:
Peki.Onur:
Bugün okula birlikte gidelim.Onur:
Olur mu?Deniz:
Aslında...Deniz:
Yapmam gereken bir iş var.Onur:
Peki.Onur:
Okulda görüşürüz o zaman.Deniz:
Olur 😋Telefonumu hırkamın cebine koyup odamdan çıktım.
Bir işim yoktu.
Sadece ona yakın olmamak ve bağlanmamak için uzak duruyordum.
Ya da durmaya çalışıyordum.
Ya da her neyse...
Ayakkabılarımı giyip çantamı da sırtıma takıp okulun yolunu tuttum.
Yolda ilerlerken düğüm olan kulaklığımı açıp kulağıma taktım.
Telefonumdan da rastgele bir müzik açtım.
Yanımdaki hareketliliği hissettiğimde sağıma döndüm.
Onur...
"İşini bitirmişsin."
Başımla onayladım.
"Hangi müziği dinliyorsun?"
Dedi ve kulaklığımın tekini kulağına taktı.
"Pera..."
Hiçbir tepki vermeden önüme döndüm.
..........
Biraz hızlı ilerleyelim mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Başkası |Tamamlandı|
Teen FictionAcı çektiğimi bilmesine rağmen neden yardım etmedi? Çünkü kendisi de bu acının içindeydi.