Bir Başkası |Tamamlandı|

61

Deniz:
Çok özür dilerim...

Deniz:
Ama bunları sana anlatmam gerek.

Deniz:
Yazacaklarımdan sonra benden tiksine bilirsin,bende kendimden tiksiniyorum zaten.

Deniz:
Sadece benden uzaklaşma olur mu?

Deniz:
Ben bunca yıldır hep yalnızdım Ömer.

Deniz:
Ben çok günah işledim.

Deniz:
Ben kardeşimi öldürdüm.

Ömer çevrimiçi.

Ömer yazıyor...

Ömer:
Ne?

Deniz:
Yedi sene önceydi, ben küçücüktüm.

Deniz:
Bir ikizim vardı.

Deniz:
Onu hep benden daha çok sevdiklerini düşünürdüm.

Deniz:
Aslında öyleydi de,

Deniz:
O derslerinde iyiydi,babama ve anneme oldukça saygılıydı, büyükleriyle konuşmasını iyi bilirdi.

Deniz:
Bense umursamaz bir serseriydim.

Deniz:
Hep kıskanırdım onu...

Deniz:
İkimizin de görünüşü tıpatıp aynıydı.

Deniz:
Çok fazla seviyorlardı onu,ona verdikleri ödül kadar,bana ceza veriyorlardı.

Deniz:
Aslında haklılardı da.

Deniz:
Çünkü ben bencil biriydim.

Deniz:
Hep kendimi düşünürdüm.

Deniz:
Birgün Karnesi çok iyi olduğundan babam ona uçurtma almıştı.

Deniz:
Benim karnemde iyiydi.

Deniz:
Ama onunki kadar değildi.

Deniz:
Bana bir ödül almadılar.

Deniz:
Hatta davranışlarımdan dolayı bir tokat bile yedim.

Deniz:
İlk defa yemiştim o tokadı.

Deniz:
Babam,yanağıma sertçe vurmuştu.

Deniz:
Canımın acımasından çok,

Deniz:
Kalbim kırılmıştı.

Deniz:
Neden mi?

Deniz:
Çünkü babam,bana tokat attığı eliyle,gidip kardeşimin başını okşamıştı.

Deniz:
Evet,yaramaz olabilirdim,bencil olabilirdim.

Deniz:
'Ama neden?' Dedim kendi kendime.

Deniz:
Beni sevmelerini istiyordum.

Deniz:
Birşeyler yapmam gerekiyordu.

Deniz:
Ama ne?

Deniz:
O gün babamın aldığı uçurtmayı terasta uçurmaya karar verdi.

Deniz:
Bende onunla birlikte gittim.

Ömer:
Tamam yeter Deniz!

Ömer:
Kendi canını yakma!

Deniz:
Hayır Ömer!

Deniz:
Bunları sana ve kendime itiraf etmeliyim.

Deniz:
Dayanamıyorum...

Deniz:
Çıktık terasa...

Deniz:
Uçurtmasını uçuruyordu,ve bende onu izliyordum.

Deniz:
Koştu...

Deniz:
Koştu...

Deniz:
Koştum...

Deniz:
Ve onu aşağıya ittim...

Deniz:
Onu kanepeden ve yataktan da itmiştim.

Deniz:
Ama bu başkaydı...

Deniz:
Onu metrelerce aşağıya ittim Ömer.

Deniz:
Sonra tutundu.

Deniz:
Biryer bulup oraya sımsıkı tutunmuştu.

Deniz:
Çığlık atıyordu...

Deniz:
Yardım etmem için yalvarıyordu Ömer.

Deniz:
Ben ne yaptım biliyor musun?

Ömer:
Deniz,bunu kendine yapma.

Deniz:
Pişman oldum ve ona elimi uzattım.

Deniz:
Ve tutmak için elini uzattığında...

Deniz:
Metrelerce boşluğa gömüldü...

Deniz:
Küçücük bedeni metrelerce aşağıdan yuvarlandı.

Deniz:
Ve aşağıya doğru kayarkenki son bakışı ne diyordu biliyor musun?

Deniz:
Bana 'neden yaptın?' Der gibi bakıyordu Ömer.

Deniz:
Sonrası bölük pörçük işte...

Deniz:
Hastaneye kaldırdılar...

Deniz:
Doktor onun çoktan öldüğünü söyledi.

Deniz:
Sonra babam beni öldüresiye dövdü.

Deniz:
Sonra beni sokağa attı.

Deniz:
10 yaşında bir kızdım o zaman.

Deniz:
İki gece apartmanın boşluğunda kaldım.

Deniz:
Ve şimdi buradayım...

Deniz:
Sadece...

Deniz:
Canının yanmasını istemiştim oysa.

Deniz:
Bilemezdim öleceğini...

Deniz:
Onu öldürdüm Ömer...

Deniz:
Senden sakladığım şey buydu...

Deniz:
Şimdi uzaklaşırsın da benden.

Deniz:
Bunları anlattığım için özür dilerim.

Deniz:
Canını yaktım.

Deniz:
İçini kararttım.

Deniz:
Çok özür dilerim.

Ömer:
Neredesin?

Ömer:
Hastanede misin?

Deniz:
Ömer...

Ömer:
Deniz, bahçede misin?

Deniz:
Evet.

Ömer:
Geliyorum.
..........

Deniz'den nefret etmeyin. O sadece geri dönüşü olmayan bir hata yaptı. Ve bunu yaparken hiçbir şeyin farkında değildi.
Onu çok iyi tanıyorum.
Çünkü o benim hayal gücümde yaşayan bir karakter. Ve o her karakter gibi,aslında iyi biri.
Ha birde,
Çok okuyucusu olmasada bu kitabın okuyucularımın her biri değerli...
Sizi çok sefiyorum.
Hoşçakalın...