Multimedya: Deniz🌈
"Efendim?" Dedim elimdeki kitabı çalışma masama koyarken.
"Efendim mi? Sevgiliye böyle mi cevap verilir?"
Telefonu diğer kulağıma aldım.
"Ne var Onur?" Dedim bıkkınca.
"Demek öyle."
Telefondaki ses kesilince yüzüme kapattığını anladım.
Bu duruma gülsem mi,sinirlensem mi bilemedim.
Tekrardan Onur'un numarasına basıp onu aradım.
Aptal çocuk.
Birkaç çalıştan sonra açtı.
"Efendim?"
"Neden yüzüme kapattın?"
"Kıymetimi anla diye."
"Senin egonu..."
"Şşşt o dudaklarına küfür yakışmaz."
Gülümsediğini hissedebiliyordum.
"Offf Onur,işim var,biliyorsun."
"Tamam işte gelip yardım edeyim, işin çabucak biter."
"Onur, saçmalama artık."
"Tamam tamam, bari yemek getireyim. Bugün annemle börek yaptık."
"Sen mi?"
"Evet."
" Bak sen şuna merak ettim şu böreği." Dedim ve kaşılarımı kaldırdım. Sanki görecekmiş gibi.
"Bence de merak etmen gerek. Üzerine susamla D ❤️ O yazdım."
Kaşlarımı çattım.
"Sen ciddi misin?"
"Evet, baya uğraştım hatta."
Kıkırdadım.
"Ne kadar da romantiksiniz beyefendi."
"Her şey sizin için hanımefendi."
Kısa bir sessizlik.
"Yoruldun mu?"
"Hayır."
"Yalancı."
"Biraz yoruldum. Ama heyecanlıyım. Babaannemi çok özledim."
"Sen biraz otur ben geliyorum."
"Bekliyorum."
Rafların tozunu aldıktan sonra kitapların yarısını raflara yerleştirdim.
Birkaç dakika sonra Onur zile bastı.
"Geldim."
Dedim bezi su kovasına fırlatarak.
Kapıyı açıp Onur'un içeri girmesini bekledim. Annesinin terlikleri ve SuperMan'li pijamalarıyla içeriye geçti.
Montunu çıkarıp askılığa astı ve elindeki saklama kabıyla mutfağa doğru ilerledi.
Onu baştan aşağı tekrardan süzdüm. Bunu farketti.
"Ne o, beğenemedin mi pijamalarımı?"
Baş ğarmağımı kaldırıp beğendiğimi işaret ettim.
"Çok güzel olmuş." Dedim ve gülümsedim.
Omuz silkti ve tezgahtaki işine devam etti.
"Biliyorum," diye mırıldandı.
"Bak bakalım böreklerime." Dedi ve beni yanına çağırdı.
"Güzel olmuşlar değil mi?"
Ciddi ciddi böreklerin üzerinde D❤️O yazıyordu.
Gülümsedim.
Tam Onurluk hareketler.
"Teşekkür ederim." Dedim ve yanağına kısa bir öpücük kondurdum.
Börekten ufak bir parça alıp ağzıma atarken Onur bana kısaca bir bakış attı.
Üzerimde toz pembe zebralı geceliğim vardı.
"Senin de benden pek geri kalır yanın yok."
Dedi ve omzuma yavaşça omzuyla vurdu.
"Her şey iyi hoş da, zebra ne iş?" Dedi gülerek.
"Başka hayvan bulamadın mı?"
Omuz silktim.
"Ne bileyim, hoşuma gitti aldım."
Bir parça daha börekten alıp ağzıma attım.
Eğer Onur bunu yaptıysa...
"Cidden bunu sen mi yaptın?"
"Bana inanmıyor musun sen?" Dedi kaşlarını çatarak.
"Hayır yani öyle değil..."
"Nasıl?" Dedi ve beni kendine çekti. Yüzündeki gülümseme olduğundan daha da parlaktı.
Bu gülümsemenin nedeni belki bendim, belkide değildim. Bilmiyorum.
Umarım hep böyle gülümserdi.
..........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Başkası |Tamamlandı|
Teen FictionAcı çektiğimi bilmesine rağmen neden yardım etmedi? Çünkü kendisi de bu acının içindeydi.