Bir Başkası |Tamamlandı|

58

Ondan kilometrelerce de uzaklaşsam,aramızda miller bile olsa hep ona yakın kalacaktım.
Belki o bana yakın olmayacaktı,ama ben ona hep yakındım.
"Artık düşünmeyi bırak." Dedi boğuk sesiyle.
Onun da bu halime üzüldüğü belliydi.  Omuz silktim.
"Elimde değil."
"Tamam o zaman..."
Ömer suratına yapay bir sırıtış takınıp gülümsedi.
"Gel seninle lahmacun yiyelim. Lahmacun seni mutlu eder."
Gülümsedim.
"Peki." Sanırım günümüz yemek yemekle geçecekti.
**********
Perdemi sonuna kadar kapatmıştım.
Artık onu görmek istemiyordum.
Biliyordum,unutamayacaktım,ama en azından alışacaktım.
Zamanla...
Kitabımı yatağıma bırakıp salona geçtim.
Biraz babaannemle vakit geçirmek iyi oldurdu.
"Kızım,git de bir çay koy."
Başımı sallayıp mutfağa geçtim.
Çayı koyup altını yaktıktan sonra tekrar salona döndüm.
**********
Başımdaki ağrı hiç kesilmeyecekmiş gibiydi.
Midemdeki bulantıyla birlikte hiç çekilmiyordu.
Babaannem de başının ağrıdığını söyleyip uyudu.
Ve odamda başımın ağrısının geçmesini bekliyordum.
Sanırım geçmeyecekti.
Yaklaşık elli dakika geçmişti ve başımdaki ağrı katlanılamaz bir hal almıştı.
Uyuyamıyordum bile.
Zil çaldığında uzandığım yatağımdan kalkıp bitkin şekilde kapıyı açtım.
Gelen Ömer'di.
**********
Deniz,kapıyı açtığında burnuma çarpan yoğun gaz kokusuyla yüzümü ekşittim.
"Bu koku da..."
Daha cümlemi bitiremeden Deniz kollarıma yığılıp kalmıştı.
..........
Ömer saçmalayamadı :(((