Sanal Aşk (Tamamlandı)

Sarışın Kız

Medya daki gibi olsunlar mi ? Yoksa biraz daha böyle devam mı?

İrem'den

Okula gelmiştik.  Hızla kapıyı açıp indim. Ve hızlı adımlarla okula girdim. Arkamdan Ulaş 'ın sesini duymamla durdum ve ona döndüm. Ulaş;

-Rica ederim İrem Hanım!" Yanıma geldi.

-Of iyi tamam. Teşekkür ederim beni bıraktığın için.  Oldu mu? Rahatladın mı? 

-Ne demek.  Yarında bırakırım.

-Gerek yok ben kendim gelebilirim . " dedim ve okula yol aldım.  Kolumdan tutup çekilmemle yüzümü Ulaş'ın gövdesine çarptım.  Yüzü biraz sinirliydi. Ulaş;

-Neden sürekli tersliyosun! Neden bi kere de güzel güzel konuşamıyorsun. Neden duvarlarının arkasına kimseyi almıyorsun?  " dedikleri ile durmuştum.  Gerçekten  neden böyleydim ben? Ama içimden böyle olmak gelirse böyle olurdum ve kimse de buna karışamazdı. Duvarlarımı ona yıkmayacaktım.

-Ben böyleyim tamam mı?  Doğduğum günden beri,  Okula başladığımdan beri böyleyim böyle olmaya da devam edicem.  Zoruna gidiyorsa konuşma benim servisçim olmayı kes.

-Göreceksin seni değiştireceğim. Bana duvarlarını açacaksın. Bu  dobra ve  ruhsuz gibi olan halinden kurtulacaksın. Bunu asla unutma." Dedi ve tam giderken döndü;

-... ha bu arada o dik başına hayran kaldım." Sinirlenmiş tim.  "Ben ise sana hiç hayran kalmadım!" Diye arkasından bağırdım. Ama bir dakika o bizim sınıfa mı girdi. Ben de arkasından sınıfa girdim.

Tüm kızlar başına üşümüştü.  Bazı kızlar diğer sınıftandı. Bizim sınıfta olduğu yetmezmiş gibi bir de benim sırama oturmuştu.  Şaşkınlığımı üstümden atıp sırama doğru gittim. Ulaş beni gördü ve;

-Oo İrem Hanım dayanamamışsınız. " Bu çocuk neden sürekli beni sinir etmek istiyordu. Ve başarıyordu da. Hemen karşılık verdim.

-Benim sıram olduğu için olabilir mi?

-Eh iyi buyur geç. " Neden beni sinir ediyordu ya. Bi kere de iyi bi insan olda arkadaş olalım be adam.

Sırama geçtim ve oturdum. Ulaş kızları başından kovmuştu. Ama dediği söz beni yine sinir etmişti.

-Hadi kızlar yerlerinize bakın KIZ ARKADAŞIM geldi ve rahatsız oluyor.  Hadi naş" kızların giderken bana kötü kötü baktığını hissedebiliyordum. "Kız arkadaşım" kelimesini bastıra bastıra demişti.  Ama tabii ki de öyle bir şey olmayacaktı. 

**********************
Son dersteydik ve ders aşırı derecede sıkıcı geçiyordu.  Kafamı sıraya koymuş yatıyordum.  Duvarla bakışıyorduk. 

Tenime değen elle ürperdim.  İyice yaklaştı ve soluğunu vere vere konuştu; 

-Bir gün bana hayran olacaksın.  O günün gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum.  "Bu ne saçmalıyordu ya. Tamam yakışıklı ve ya karizmatik olabilirdi ama o kadar.   Ona hayran olacak kadar ileri düzey değildi.  Olamazdı da. Çünkü ben ondan NEFRET EDİYORUM!

-Öyle bir şey olmayacak. İstediğin kadar bekle.

-O kadar emin konuşmayın İrem Hanım.  Bu lafları yedittiririm size.

-Ben Yiyebileceğimi düşünmüyorum amaa sen bu laflarını yersin ona garanti veririm. Size hayran olamam ama uyuz ve gıcık olmaktan vazgecerseniz sevebilirim belki Ulaş Bey. Siz de bunu unutmayın!

-Emriniz olur" güldü ve yerine geçti.  5 dakika sonra zil çaldı.  Herkes çıkışa doğru ilerliyordu. Tabii bende Ulaş gözükmüyordu.  Ben de umursamadan yürümeye devam ettim. Tam kapıdan çıkarken Ulaş ve yanında ki sarışın bi kız kantinden kahkahalar eşliğinde çıktılar.  Ben tabii ki de umursamadım.

Ben onlara bakarken Ulaş bana "bekle" işareti yaptı.  Orda dururken kızla yanıma geldiler. Telefonum çalmaya başlamıştı.  Oğuz arıyordu.  Telefonu açtım;

-Yavrum naber"

-İyiyiz İrem Hanım. Sesinizi duyduk daha iyi olduk.

-Ya oğuz yapma . Biliyorsun okullar kapanacak. Sıkı çalışmam lazım üniversite sınavı var.

-Tamam kuşum bi şey demedim sakin ol... ee orda ne var ne yok. Mehtap yengem nasıl?  Taner dayım nasıl? 

-İyiler.  Siz bu sene gelmiyor musunuz yavrum?

-Bilmem ki ben gelmek istiyorum. Seni özledim çünkü. " Ulaş telefonu kulağımdan çekip hoparlöre aldı. Ben de Oğuz a karşılık verdim;

-Ben de seni özledim biliyorsun.

-Of sıkıldım bea. Sen yoksun kimse yok. Kaldım buralarda tek.

-Şey... benim hazır da pasaportum var. Ben gelirim belki. Ya DA annemgille konuşurum birlikte geliriz. Ne dersin?

-Süper derim. Neyse benim kapatmam lazım. Seni seviyorum.

-Ben de kuşum ben de. " telefonu kapattım.  Ulaş daha yanında ki kızla bekliyordu.  Ulaş;

-Kimdi?

-Kuzenim.  Ama kardeşten öte biri de.

-İyi hadi gidelim.

-Tamam." Tabii ki "yanında ki kim? , yok siz sevgilinle takıl" gibi trip laflarında bulunmayacaktım. Bana ne ki.

Araba'nın olduğu yere geldik. Sarışın kız öne bindi. Ben de arkaya. Ulaş 'ta binince arabayı çalıştırdı.  Evin adresini sordu. Söyledim ve benim evime doğru sürmeye başladı.

*********************

Nasılsınız kuşlar.  2. Bölüm ile karşınızdayım. Sizce nasıl gidiyor? Yorum beklerim.
Hadi eyvallah ben diyorum. Öpüldünüz canlar 😘