Sanal Aşk (Tamamlandı)

KELEBEKLER

Mükemmel Yazarcığınızdan

Kombo dörtlü baya güzel vakit geçirmişti. Tabii her güzel şeyin bir sonu vardır demi! Gitme vakti gelmişti.

S: Güzelim ben gidiyorum. Yarın görüşürüz. " dedi ve ayaklandı.

İ: Ya eğleniyoruz şurada neden gidiyorsun ki?" Dedi İrem yakınarak.

S: Ben pek eğlenmiyorum ama"dedi sessizce.

İ: Haa" dedi İrem sırf Öykü meraklansın diye. " İyi sen git o zaman. En kısa zamanda da bana fotoğraf at" diyip göz kırptı. Sinan'da buruk bi tebessüm atıp kapıyı açtı.

Öykü'yse çoktan meraklanmıştı zaten. Saçmalamayın tabii ki de arkadaş olduklarından.(!)

Ö: Ee Sinan beni de bıraksana eve. Yani tabii işin önemli değilse." İrem Sinan'a fırsat vermeden.

İ: Ya işi önemli ama... " Öykü şaşkınlıkla gözlerini araladı. " bırakır seni de n'olcak ki" deyip hafiften sırıtmaya başladı.

Ulaş da İrem'in ne yapmak istediğini çoktan anlamıştı zaten ve o da yüzün büyük bir sırıtışla izlemeye başlamıştı onları.
İrem dayanamayıp

İ: E hadi çıksanıza artık.

Ö: Bizi bu kadar istemediğini belli etme İrem. "Dedi Öykü şakayla karışık.

İ: Yok be. Bana kalsa durun ama siz şimdi çift çift vakit geçirmek istersiniz diye." dedi. Herkes İrem'e şaşkınlıkla bakmaya başlamıştı. İrem ne dediğini fark edip hemen değiştirmeye çalıştı konuyu. Ama Öykü bunun hesabını sorardı.

İ:Yani arkadaş arkadaş demek istedim da. Ne kadar uzattınız. " Sinan ve Öykü vedalaşıp çıktılar. Gene evde Ulaş ve İrem yanlızdı.

Ulaş ilk defa kendini İrem'in yanında rahat hissetmiyordu. Belki de sabahki olay yüzündendi. Ne de olsa onlar arkadaşlardı. Ulaş yerinde rahatsızca kıpırdandı.

U: Iı... ben de gitsem iyi olucak artık.

İ:O-otururduk neden ki?" Dedi İrem kekeleyerek.

U: Yok. Zaten sürekli burdayım. Yanlış anlaşılmasın... arkadaşız biz seninle İrem!" Dedi "arkadaşız" kelimesinin üstüne bastıra bastıra.

İ: Aynen... ama gitmek zorunda değilsin. Yani sen bilirsin.

U: Yok İrem gerek yok. Gidiyim ben sonra görüşürüz."dedi ve dış kapıya ilerlemeye başladı. İrem dayanamayarak Ulaş'ın peşinden gidip , kolundan tuttu ve kendisine çevirdi.

İ:U-ulaş s-sen bana b-bozuldun mu?

U: Ne alaka neye bozulacağım ki İremciğim? Sonuçta arkadaşız değil mi?

İ: Ben onlar yanlış anlamasın diye öyle dedim" dedi elleriyle oynayarak. Ulaş İrem'in elinden tutarak ona bakmasını sağladı.

U: İrem gerçekten bu yüzden mi öyle dedin? Emin misin?" İrem başını kaldırarak ,

İ: Evet neden?

U: Bilmem ben hiç inanmadımda sen inandın mı?

İ: Ulaş altını deşmesen?"dedi İrem nefes nefese. Ulaş'a yakın olmak kalbinin ritmini değiştiriyordu. Birde üstüne üstlük elleri birbirine değiyordu.

U: İrem gerçeği kendine ne zaman itiraf ediceksin?" İrem şokdan şoka giriyordu.

İ:N-ne? " Ulaş içinde doğan cesaretle aklına gelen şeyleri düşünmeden , tartmadan söylüyordu. Belki kendine gelince 2-3 gün İrem'in yüzüne bakamıyacaktı ama bu anı iyi değerlendirmesi gerektiğinin farkındaydı.

U: İçindeki duyguları ne zaman fark edeceksin? Ne zaman gün yüzüne çıkacak o kelebekler?" İrem' de dayanamayarak,

İ: Sen farkettin mi bari onları? Belki çoktan çıkmıştır?

U: O zaman haber ver bilelim. Boşuna vakit kaybetmeyelim. Hayat kısa...

İ: Hayat kısa..." uzun uzun birbirlerine bakmaya başladılar.(Çok romantik oldu bu arada. Kişiliğime hiç uygun değil. Özür dilerim ama BOZUCAAĞM jshdjxj)

Aniden kapı çalmasıyla birbirlerinden ayrıldılar. İrem'in yüzü kızarmıştı. Ulaş ise az biraz utanç ve yüzündeki sırıtmayla eli ensesinde duruyordu.

İ: U-ulaş sırıtmayı bırakıp kapıya mı baksan?

U: Oy çen utandın mı? " deyip İrem'in yanağını sıktı. İrem yüzünü buruşturup " Ulaş yapma!" Dedi isyan ederek. Ulaş gülüp kapıyı açtı. Gelen Öykü'ydü.

Ö: Ya beybisilettalarım telefonumu unutmuşumda onu almaya geldim. İroşum versene!" İrem kafa sallayıp telefonu almaya gitti.

U: Of Öykü ne güzel her şey tam gaz çok güzel gidiyordu! Bozdun her şeyi.

Ö: Ya gerçekten mi? Özür dilerim Ulaş özür dilerim gerçekten!" Gerçekten üzgündü. Tabii bu her halinden belli oluyordu zaten.

U: Neyse ya boşver olan oldu zaten. Bi daha ki şansa... tabii aynı cesaret olursa." İrem elinde telefonla geldi ve ikiside sustu.

İ: Al kuşum" Öykü'de teşekkür etti.

U: Ben de gidiyim artık. Çok uzattık iyice" İrem'in yüzü asılmıştı.

İ: O kelebeklerden konuşmayacak mıyız?

********

* Ya ben bunları bi sevgili yapmak istiyorum bi istemiyorum. Aşırı karararsızım. Bana yardım edin.

*Yorumlarda buluşalım