Sanal Aşk (Tamamlandı)

"Yalan mı söyledin?"

~Geçmiş~

Deniz, Cansu'ya Ulaş ve İrem'i yanliz bırakmaması gerektiğini söylemişti. Cansu bunu nasıl yapacaklarını , İrem'in onu evde istemediğini döylediğinde Deniz biraz düşündü ve,

D: Bunu yapacağım için özür dilerim! "Cansu'nun soru sormasına firsat vermeden hızıyla Cansu'yu yere ittirdi. Dudaklarından acı bir inleme döküldü.

C: Napıyorsun sen be? Kendinde misin sen aptal! " diye bağırdı. Deniz , Cansu'nun ağzını kapattı.

D: Özür dilerim ama yapmam gerekiyordu!

C: Niye niye?

D: Bağırma duyacaklar!.. Senin eve girebilmen için bu şarttı.

C: Nasıl? " Cansu biraz da olsa sakinleşmişti.

D: Şimdi diyeceksin ki "Eve biri girmeye çalıştı. Ben de buraya geldim. Gelirken de ayağımi burktum! " deyip yalandan ağlayacaksın"

C: Sence ben yalandan mı ağlıyorum şu an? Ayağımı kırdın aptal!

D: Bak özür dilerim tamam mı? Çok özür dilerim. Ama şu an senin içeri girmen gerekiyor. Birazdan gelirler.

C: Nasıl giricem?

D: Ben hallettim onu gel! " İlerlerken sürekli özür dileyip duruyordu Deniz. Cansu en sonunda dayanamayarak kısık sesle bağırdı,

C: Yeter özür dileyip durma!

~Son~

Hastaneye gittiğimizde gerçekten Cansu'nun bileği zarar görmüştü. O an gerçekten kendimden utanmıştım. Kızın hakkında kötü düşünmüştüm ama o da kötü düşündürecek şeyler yapıyordu.

Yarım saat sonra hastaneden çıkmıştık. Cansu'nun ayağını alçıya almışlardı. Yaklaşık bir hafta ayağında kalacaktı ve bu yüzden okula gidemiycekti.

Ulaş, Cansu'yu kucağına almak istemişti ama Cansu'nun iyiliği tutmuş (!) aramiz bozulsun istemiyormuş (!) ondan sadece Ulaş'ın koluna girdi ve şimdi de arabaya ilerliyorduk.

U: İrem seni eve bırakayım , biz eve geçelim Cansu'yla!

İ: Hayır! Lütfen... ben Cansu'ya yatağımi veririm. Gerçekten. " Ulaş , Cansu'ya döndü ,

U: Ne dersin?

C: Bana farketmez! Siz bilirsiniz...

~Yazar'dan~

C: Bana farketmez! Siz bilirsiniz... " dedi Cansu. İrem'in ona iyi davranması 1-2 saniyeliğine de olsa pişman olmuştu yaptıklarından ama sonra aklına Ulaş'ın İrem'i sevdiği geldi ve pişman olduğuna pişman oldu.

Eve geldiklerinde İrem hızıyla indi ve kapıyi açıp beklemeye başladı. Ulaş ise Cansu'nun tüm itirazlarına rağmen kucağına aldı ve içeriye taşıdı. Koltuğa bıraktığında İrem montunu asmış geliyordu. Koşarak yastık getirip Cansu'nun ayağının altına koydu. Cansu teşekkür etti. İrem'de kafa salladı ve diğer koltuğa -Ulaş'ın yanına- oturdu.

U: Ne zaman yatıcaz ya! Ben sana sarılmak istiyorum? " deyince İrem gülmeden edemedi. Cansu onlara anlamaz anlamaz baktı , sonra kafasını sallayıp önüne döndü. İrem , Ulaş'a döndü ve ,

İ: Telefonunu verseneeğ! " dedi şirin şirin. Ulaş , cebinden telefonu çıkartıp İrem'e uzattı. İrem telefonu alıp açtı. İlk instagram sonra twitter , mesaj , kişiler derken iyice karıştırdı. En sona ise galeri kalmıştı.

Galeriye girdiğinde ikisine özel bir albüm gördü. Fotoğraflara iyice baktı. Bi fotoğraf gordüğünde Ulaş'a gösterdi,

İ: Biz bunu ne zaman çektik ya?

U: Hatırlamıyor musun ya? Bilyalıyla kayıyorduk : sen , ben , Öykü ve Sinan. Öykü'ye demiştim çek diye... Hatırlamadın mı?

İ: Unutmuşum ya!

U: Fark ettim de... hatırladın mı?

İ: Hıhı... " deyip sarıldı İrem. Ulaş'da İreme sarıldı. Biraz öyle durduktan sonra ,

İ: Neyse ben fotoğraflara bakmaya devam edeyim , daha neler varmış sende! " diyerek kahkaha attı. Ulaş da kafa sallayıp "Tamam tamam bak sen!" deyip o da kahkaha attı.

İrem biraz daha fotoğraflara baktı. Sonunda sıkıldığında tam çıkacakken bi fotoğraf gördü. O fotoğrafa girdiğinde yüzünü ekşitti ,

İ: Bu ne ?

U: F-fotoğraf...

İ: Fark ettiim... ama bi dakika. Burda hava iyi. Ama sen bana kuzenim geldi dediğinde dışarı karlıydı! "Ulaş sessiz kaldı. Bir şey diyemezdi ki!

İrem fotoğrafın ayarlarına girdi ve çekilme tarihine baktı. "12 Aralık 2018"

İ: Sen. Bana. "Kuzenim. Geldi." Dediğinden. Bu. Güne. 1. Hafta. Geçti." dedi tane tane. "Yalan mı söyledin?!

****

*Size aşırı sinirliyim. Ama dua edin extra bölüm yazmıştım bir sürü onları atıyorum. Yoksa yazmıyacaktım 😕😑

*Kötü yazıyosam ondan oy vermiyorsanız söyleyin please!