Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 20

Karin p.o.v
De radio van mijn auto staat aan en ik luister erna, als ik ineens een noodstop moet maken, er staat een man op de weg die niet weg wilt gaan, ik toet op hem maar hij blijft staan, ik zet de alarmlichten aan en stap uit, dan richt de man zijn pistool op me, ik blijf stokstijf staan, er ontstaat een grijns op zijn gezicht en hij loopt op me af ' stap in ' zegt de man en ik stap in, de man stapt achterin en richt zijn pistool op me ' rij weg ' zegt de man en ik rij weer weg ' links ' zegt de man en ik draai linksaf ' rij het parkeerterrein op en rij helemaal door ' zegt de man en ik doe dat en stop mijn auto op een plek waar niemand ons kan zien, de man laat zijn pistool zakken en grijnst weer en kijkt om zich heen ' wie bent uw? ' vraag ik en hou hem in de gaten via de binnen spiegel, de man kijkt naar me ' dat is niet belangrijk nu of wel ' zegt de man ' euhm nee ' zeg ik en zwijg verder ' precies ' zegt de man. Even later rijdt er een zwart busje het parkeerterrein op, de man grinnikt en er komt een andere man op mijn auto af, ik druk snel alle deuren op slot en voel dan meteen weer het pistool ' open die fucking deuren ' sist de man en ik doe het snel, de andere man stapt naast me in en grijnst naar me, de man achter me houdt nog altijd zijn pistool tegen mijn hoofd aan gedrukt ' we gaan een spelletje doen oké ' zegt de man naast me, ik knik slikkend ' ik heb een paar vraagjes voor je, die zeker weten makkelijk moeten zijn voor jou om te beantwoorden ' zegt de man naast me, ik knik weer slikkend ' hm vraag 1 wie is dit? ' vraagt de man naast me en laat me een foto zien ' de moeder van mijn man ' zeg ik slikkend ' correct, en wie is dit? ' grijnst de man naast me en laat me een tweede foto zien, ik slik ' mijn zoon ' zeg ik slikkend ' weer correct, uw bent hier goed in ' grijnst de man naast me, ik knik nerveus ' en wie is dit? ' vraagt de man naast me en laat me een derde foto zien, ik slik maar zwijg ' hm weet je wel ' zegt de man naast me, ik blijf zwijgen, het is Ziggy, maar oh god hoe ze erbij ligt, ik vindt dit vreselijk mijn dochter. ' Ik wil nu graag een antwoord ' zegt de man naast me en ik hoor een klik achter me ' mijn dochter ' zeg ik slikkend ' correct alweer hehe ' grinnikt de man naast me ' waar is ze ' zeg ik, de man naast me kijkt me aan en de man achter me laadt zijn pistool en houdt zijn duim bij de trekker ' bel der als je wilt ' zegt de man naast me en geeft me zijn mobiel waar de contacten lijst al open staat ' ze zit onder de naam Vince ' vervolgd de man naast me, ik druk Vince aan en de mobiel gaat over, ik hou hem tegen mijn oor en op een gegeven moment hoor ik gegil dat even snel weer wordt gedempt, dan hoor ik iets vallen en iemand kreunen, dan volgt er weer een reeks geschreeuw en gegil en dan hoor ik alleen nog maar gehuil en een deur die dicht valt met een harde knal en dan wordt er op gehangen, de man naast me pakt grijnzend zijn mobiel terug en kijkt me aan, ik zwijg en er flitsen allemaal scenario's door mijn hoofd wat mogelijk gebeurd is met Ziggy ' zo waar zou ze toch kunnen zijn hm?, ik zou het echt niet weten uw ' zegt de man naast me, ik zwijg, jij en je vriend weten dondersgoed waar ze is, maar dat zeggen jullie niet tegen mij omdat ik haar moeder ben, klootzakken jullie zouden moeten worden afgestraft, het is ongelofelijk hoe jullie kunnen doen tegen een meisje van veertien, als ze niet gewapend waren had ik ze een klap verkocht in hun gezicht allebei. ' Eruit ' zeg ik en de mannen kijken me grinnikend aan ' sterkte ' grinnikt de man naast me en stapt dan uit met zijn vriend, ik kijk ze na tot ze met het zwarte busje vertrokken zijn ' klootzakken serieus, ze is mijn dochter mijn dochter godverdomme ' schreeuw ik huilend en leun met mijn hoofd op het stuur, dan gaat mijn mobiel en ik zet hem op luidspreker ' Karin schat met mij ' zegt Micheal ' wat is er? ' zeg ik een beetje geïrriteerd ' gaat het wel schat? ' vraagt Micheal bezorgd ' prima, wat wou je me zeggen ' zeg ik geïrriteerd ' ik had net Mark aan de telefoon en hij had nieuws over Ziggy ' zegt Micheal, mijn hart maakt een sprongetje maar gelijk daarna slaat de angst me om het hart, zou Ziggy nog leven na die ongelofelijke marteling die ik gehoord heb, afschuwelijk wat heeft ze moeten lijden, het spijt me lieverd, het spijt me zo erg, ik kom je redden liefje echt waar hou vol alstublieft. ' Karin! Karin!, ben je er nog ' roept Micheal ' huh ja sorry was in gedachte ' zeg ik ' geen probleem, kom je naar huis lieverd ' zegt Micheal ' ja ik kom eraan ' zeg ik ' oké tot zo ' zegt Micheal ' tot zo schat ' zeg ik en hang op en rij naar huis. Even later kom ik thuis aan en zucht en sluit een seconde mijn ogen en stap dan uit en loop naar binnen en drink twee glazen water achter elkaar op en kijk naar buiten ' lieverd? ' vraagt Micheal bezorgd ' oh hey schat ' zeg ik en draai me om ' wat is er? ' vraagt Micheal bezorgd, ik zucht, Micheal loopt naar me toe en strijkt wat haar achter mijn oor en kust me ' Micheal stop, ik voel me niet zo goed nu ' zeg ik ' wat heb je dan? ' vraagt Micheal bezorgd ' geen idee ' zeg ik en ga op een stoel zitten, Micheal gaat naast me zitten en pakt mijn hand ' er is iets gebeurd onderweg ik zie het aan je Karin, wat is het? ' zegt Micheal bezorgd, ik kan niet voor hem liegen of mijn emoties verbergen, hij ziet altijd meteen aan me als er iets is, nu dus ook. ' Het is Ziggy ' zeg ik en veeg een traan weg ' we vinden haar wel schat echt waar ' zegt Micheal sussend ' laat me uit praten Micheal ' zeg ik ' sorry ' zegt Micheal ' er kwamen twee mannen naast me zitten in de auto, eentje met pistool en eentje zonder, die man zonder vroeg een aantal vragen aan me, ik moest bijvoorbeeld zeggen wie de persoon was op de foto, ik had alle drie de keren goed, toen vroeg ik dus aan hen waar Ziggy was, de man die naast me zat liet me haar bellen, zo vreselijk ' huil ik en kijk naar de tafel ' wat hoorde je schat? ' vraagt Micheal bezorgd ' ze gilde en schreeuwde en huilde, ik heb haar af en toe horen roepen om me, ze riep om hulp Micheal ' huil ik ' sst het is oké, we moeten dit melden aan Mark schat ' zegt Micheal bezorgd en sussend ' mijn meisje oh god ' huil ik ' sst het is oké lieverd we vinden haar wel en dan zorgen we ervoor dat ze haar nooit meer iets aan kunnen doen ' sust Micheal ' ik vrees voor haar leven nu Micheal, ze had echt veel pijn ' huil ik ' we gaan alles doen wat we kunnen schat en we vinden haar dat beloof ik je ' sust Micheal en geeft me een kusje, ik droog mijn tranen en knuffel hem ' ik hoop het zo vreselijk erg ' zeg ik zuchtend ' ik ook lieverd we moeten sterk zijn voor Ziggy want zij zou precies het zelfde doen voor ons ' zegt Micheal ' ja dat klopt, je hebt gelijk we moeten sterk zijn, we mogen haar niet zomaar opgeven ' zeg ik en maak me los van Micheal ' kom we gaan naar Mark ' zeg ik en Micheal knikt.