Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 42

Ziggy p.o.v
Een maand later.
Ik loop door de stad met een ijsje en zucht en denk na over de afgelopen tijd, ik wordt uit mijn gedachte gehaald door muziek en laat me er heen leiden, als ik van achter vast gepakt wordt en een hand op mijn mond voel ' sst ' zegt Marcel en trekt me een steegje in en draait me om ' Marcel! ' zeg ik en Marcel grijnst ' hoe gaat het met je? ' vraagt Marcel ' beter ' zeg ik en leun tegen de muur ' je was niet meer in de schuur ' zegt Marcel ' nee, de politie kwam ' zeg ik ' hm ' zegt Marcel en snuift ' ik kwam je iets zeggen eigenlijk ' zegt Marcel en lijkt na te denken ' wat dan? ' vraag ik en kijk hem aan en Marcel kijkt op naar mij ' beloof me dat je niet gaat gillen ' zegt Marcel, ik wordt bang ' wat bedoel je? ' vraag ik angstig ' het is oké, maar je moet me vergeven oké ' zegt Marcel, ik slik ' luister het is oké, maar dit moet even anders lijkt het alsof ik je wie weet wat aan ga doen snap je ' zegt Marcel ' wat ga je dan doen? ' vraag ik angstig ' ik sla je zometeen op je hoofd en jij moet dan doen alsof ik je bewusteloos heb geslagen ' zegt Marcel ' waarom? ' vraag ik piepend en angstig ' omdat ze anders gaan denken dat ik je weer ontvoer, wat niet zo is oké ' zegt Marcel ' ik ben bang nu ' zeg ik ' hey komt goed ' zegt Marcel en slaat me dan en ik laat me in zijn armen zakken en hij tilt me op en neemt me mee naar zijn auto en rijdt weg ' ja wordt maar weer wakker ' zegt Marcel en ik wordt wakker ' en nu? ' vraag ik ' we gaan naar mijn huis, daar heb ik een kaart liggen waar je effe naar moet kijken ' zegt Marcel ' Marcel ik snap het niet ' zeg ik ' ik leg het je straks thuis uit ' zegt Marcel en draait de snelweg op ' is Vince daar ook? ' vraag ik ' nee die weet niet eens dat ik uit de gevangenis ben ' zegt Marcel ' oh ' zeg ik en kijk naar buiten waar we net het bordje België voorbij rijden ' woon je in België? ' vraag ik ' nee ' zegt Marcel ' wat doen we dan in België? ' vraag ik ' iets ophalen ' zegt Marcel ' oh ' zeg ik en we nemen de afslag naar Antwerpen en rijden ergens een oprit op, Marcel draait zich om naar mij ' luister blijf in de auto zitten en hou de deuren op slot oké ' zegt Marcel ' oké ' zeg ik en Marcel pakt een klein handpistool en checkt of er genoeg kogels in zitten en geeft me het pistool dan en een setje met kogels ' mocht er iemand komen die je niet herkent en een bivakmuts draagt of met witte strepen op het gezicht dan moet je schieten ' zegt Marcel, ik slik ' ik heb nog nooit een pistool gebruikt ' zeg ik slikkend en angstig ' oh uhm, heel simpel, je klapt het voorste stuk naar benende, stopt in het ding wat dan tevoorschijn komt de kogels in, klapt het voorste stuk weer naar je toe, dan strek je je arm en richt op de persoon en haalt de trekker over, en de trekker is dat kleine maantje dat je ziet onderaan het pistool ' zegt Marcel en ik knik ' komt goed ' zegt Marcel en stapt uit en sluit de deur en de auto en loopt naar binnen, ik klik mijn riem los en blijf op mijn stoel zitten, als er ineens een man met witte strepen voor mijn raam verschijnt, ik schrik me kapot en kruip weg en met bibberende handen richt ik het pistool op de man en schiet, de kogel vliegt dwars door de ruit in de borst van de man, die op de grond zakt en naar zijn borst grijpt ' ben dood! ben dood please! ' zeg ik bang en slikkend, dan opent de deur en rijden we ineens weer weg ' ik heb iemand neer geschoten ' zeg ik ' goed gedaan, daar hebben we dan geen last meer van ' zegt Marcel, ik leg het pistool weg ' alles kids meid? ' vraagt Marcel bezorgd ' ja geschrokken ' zeg ik ' oh oké, ja dat snap ik wel dat is ook best heftig ' zegt Marcel en rijdt rustig verder weer de snelweg op richting Frankrijk.