Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 37

Ziggy p.o.v
Vince en Marcel hebben me vanaf de stad helemaal meegetrokken naar een schuur ver buiten de stad en heel afgelegen. Ik zit nu vastgebonden met mijn handen aan een ketting die weer vast zit aan de muur en ik heb een zakdoek voor mijn mond. Vince kijkt me grijnzend aan ' je bent zo mooi, waarom ben je zo mooi?, dat lokt gewoon echt uit ' zegt Vince en bekijkt mijn lichaam, ik zit hier naakt voor hen, echt intimiderend. Ik kijk hen een voor een aan en dan alleen naar Vince ' super schattig lievie hoe je daar zit ' zegt Vince en Marcel grijnst en snuift, Vince hurkt voor me neer en streelt mijn lichaam, mijn borsten, mijn buik, benen, rug, wangen, echt overal ' moet zeggen schat, jij bent de mooist gelukte van jullie twee ' zegt Vince en ik kijk hem aan neutraal ' hm borstje, ik knijp hem effe goed, vindt je niet erg toch? ' zegt Vince, ik knik wild met mijn hoofd ' hm een keertje maar goed ' zegt Vince en knijpt, ik knijp mijn ogen dicht zoveel pijn doet dit, kut gasten serieus ik maak jullie allebei af. Ik zweer. Vince laat eindelijk mijn borst los en tilt mijn hoofd op via mijn kin 'hmmmm hehe ' grinnikt Vince, ik kijk hem zo kwaad mogelijk aan ' ooh kijk wat liever, dit staat je niet ' zegt Vince, ik blijf hem kwaad aan kijken, Vince snuift en maakt de ketting los van de muur en trekt me dichter bij zich en houdt de ketting zo kort mogelijk en staat op en loopt naar een wandrek met allemaal wapens erop en trekt me zó voor zich dat ik recht tegenover het wandrek zit ' kijk al mijn speeltjes ' zegt Vince, ik kijk er angstvallig naar en slik ' kijk dat daar is mijn vriendje Furby ' zegt Vince en wijst naar een stok met spijkers aan, ik kijk naar het voorwerp en slik ' en die ernaast schat, dat is Mitsy ' zegt Vince en snuift en wijst naar een ijzeren stang, ik slik en mijn hart gaat tekeer in mijn borstkast, alleen al bij de gedachte dat ie deze voorwerpen gaat gebruiken om me te verwonden, maakt me al misselijk. ' Let op schat, dit speeltje is nou echt iets voor jou ' zegt Vince en trekt zó aan de ketting dat ik dichter bij het voorwerp komt te zitten ' Mini noem ik deze schat, echt een leuk speeltje, moet je echt eens testen schat ' zegt Vince en trekt me weer terug bij zich ' oké volgende ' zegt Vince ' Vince ik geloof niet dat ze dit zo leuk vindt ' zegt Marcel grinnikend ' boeit me niet ' zegt Vince en pakt een zweep van het wandrek af ' kijk dit is een zweep zie je, die gebruikt mijn baas vaak en Marcel, maar ik ik niet, ik mep je met een stok, en jij mag steeds kiezen met welke stok hm ' zegt Vince, ik kijk angstig naar de zweep in zijn hand en slik. Hij hangt de zweep terug en snuift en laat mijn ketting op de grond vallen waardoor ik half val, Vince trapt op de ketting en verkort de afstand tussen zijn voet en mijn handen zo klein mogelijk, ik zit nu gebogen voor hem op de grond, hij hurkt door een knie en kijkt me aan ' vandaag schat, laat ik je kennis maken met Furby hm ' zegt Vince en gaat van de ketting af en staat op en pakt Furby van het rek af en bekijkt de stok met de spijkers eraan, ik slik angstig en wil weg kruipen maar Vince trapt weer op de ketting ' blijf hm, blijf fijn bij me liggen hm beter voor lijfje hm ' zegt Vince en ik slik en kijk angstig naar de stok ' ik ben zo benieuwd schat hoe je dit aan pakt hm ' zegt Vince en gaat van de ketting af en slaat me een aantal keer en stopt dan, ik hou mijn ogen gesloten ' schat super bezig ' zegt Vince en pakt mijn ketting weer en trekt me naar zich toe en hurkt neer door een knie ' open je oogjes eens hm, kijk eens naar me ' zegt Vince en ik open mijn ogen en kijk naar hem, Vince trekt me weer mee naar het wandrek en zet me er weer recht voor ' wat pakken we nu hm?, jij mag kiezen schat ' zegt Vince en doet het zakdoekje weg bij mijn mond en snuift ' hm ' zegt Vince en ik slik en kijk naar de spullen ' niets ' zeg ik en slik angstig ' niets, dat kan niet schat, kies nog een ding hm ' zegt Vince ' misschien dit Vince, dan kunnen we effe weg en dan is zij ook effe koest ' zegt Marcel en loopt naar het wandrek toe en pakt het speeltje " Mini " van het wandrek ' hm leuk idee inderdaad, kunnen we effe een vriend van ons opzoeken ' zegt Vince en pakt Mini van Marcel over ' we gaan dit doen schat, kom mee ' zegt Vince en trekt me weer terug naar de hoek en klikt de ketting weer vast en gaat voor me staan ' hier bekijk het maar even ' zegt Vince en gooit Mini op mijn schoot en grijnst, ik bekijk het speeltje ' goed idee toch schat?, is goed voor lijfje ' zegt Vince ' ik wil het niet, ik heb dit niet gekozen ' zeg ik ' klopt schat, MAAR JE KOOS NIETS ' sist Vince en slaat me, mijn hoofd draait helemaal naar een kant en ik sluit mijn ogen tegen de pijn en hou mijn mond weer uit angst, Vince kijkt snuivend naar me. Dan wordt mijn hoofd vol aan mijn haar recht gedraaid en Marcel houdt mijn hoofd vast aan mijn haar en dwingt me naar Vince te kijken, Vince hurkt voor me neer en pakt het speeltje en klapt die open en er verschijnt een omgekeerd ei achtig ding, ik ken het niet, maar ik weet dat het pijn gaat doen. Marcel pakt me een hand een zakdoek en houdt die in zijn hand, Vince gaat met het ding naar mijn benen en probeert die tussen mijn benen te krijgen, maar dat weiger ik, ik heb genoeg pijn geleden. Ik trap hem zo hard mogelijk, Vince neemt afstand, legt het speeltje neer, staat op, loopt naar het wandrek, pakt de zweep en loopt terug naar ons ' laat der los Marcel ' zegt Vince en Marcel laat mijn hoofd los en neemt afstand, Vince snuift en pakt de zweep beter vast ' ga je me toe laten of niet?, zo niet dan help ik je even hm ' zegt Vince en snuift, ik kijk hem angstig aan ' jou keus schat, mij boeit het niet ' zegt Vince en kijkt me aan ' niet slaan ' zeg ik ' laat je me toe dan?, anders mep ik lijfje tot ie me zelf toe laat schat ' sist Vince, ik knik snel en angstig en Vince doet de zweep weg en pakt het speeltje weer en hurkt bij me neer en kijkt me aan en drukt het speeltje tussen mijn benen en ik voel dat het speeltje zich vast klemt aan mijn lichaam ' doe haar het zakdoekje voor ' zegt Vince en Marcel knoopt het zakdoekje voor mijn mond en snuift ' jij gaat effe genieten schat tot we terug zijn hm ' zegt Vince en zet het ding aan en staat op en loopt naar de deur ' ik kom eraan Vince ' zegt Marcel en Vince knikt en loopt al naar buiten, terug naar de stad. Marcel knielt bij me neer ' je zal wel doodmoe zijn strakjes en teveel pijn hebben om nog te kunnen zeggen wat er is gebeurt hm, maar dat geeft niet hm dat zullen ze wel begrijpen hm ' zegt Marcel en pakt twee blaadjes en een pen ' ik zal het voor ze op schrijven hm dan kunnen ze het lezen hm ' zegt Marcel en begint te schrijven. Na een tijdje is hij klaar en geeft de blaadjes de nummers 3 en 4 en legt ze bij me neer en kijkt me aan ' hey ik hou van je hm, we komen hier wel uit hm, jij en ik hm ' zegt Marcel en doet wat haar achter mijn oor ' ik ga je helpen schat, maar ik moet nog een paar dingetjes regelen hm en dan dan gaan we samen weg van deze mensen hm dan geven we ze allemaal aan hm ' zegt Marcel, ik kijk naar hem ' ik kom hier terug bij jou schat ' zegt Marcel en staat op en loopt naar de deur en kijkt naar mij, ik kijk terug en de tranen rollen me over de wangen, het doet nu al ongelofelijke pijn. ' Het komt goed, ik beloof het je ' zegt Marcel en loopt dan ook weg en draait de deur op slot en loopt richting stad, ik kijk in een strakke lijn naar de deur en voel het ding tussen mijn benen alleen maar harder gaan en het doet alleen maar meer pijn. Op een gegeven moment wordt ik er zo moe van dat ik in slaap val.