Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 22

Karin p.o.v
We zijn weer thuis en zwijgen allebei al een hele tijd tot Micheal iets zegt. ' Wat een klootzak ' zegt Micheal, ik kijk op naar hem ' Micheal misschien laat hij Ziggy nu een beetje met rust ' zeg ik, Micheal kijkt me aan ' geloof ik niets van, hij heeft haar eens pijn gedaan en nu weer let maar op, hij is gewoon een achterbakse klootzak, die aan mijn dochter zit ' zegt Micheal en slaat kwaad op de tafel, ik schrik ' dat weet je niet Micheal, we hebben hem meer als een miljoen gegeven ' zeg ik en kijk mijn man aan ' denk je nou echt dat zo,n persoon iets om geld geeft ' zegt Micheal ' nee vast niet ' zeg ik en denk weer na, Micheal zucht en gaat tegenover me zitten ' ik weet dat dit vreselijk is en ik wil ook heel graag dat ze Ziggy zo snel mogelijk vrijlaten, ik... ' zegt Micheal en dan hoor ik hem snikken en sta op en knuffel hem ' het spijt me, ik had niet zo moeten doen ' zeg ik en veeg wat tranen weg ' lieverd het spijt mij ook, ik moet het niet op jou afreageren ' zegt Micheal en zucht en zoent me ' ik hou van je ' zeg ik ' ik ook van jou en we krijgen haar daar weg belooft ' zegt Micheal en veegt een traan bij me weg, ik zucht en kijk Micheal aan ' wat nu? ' vraag ik ' we moeten afwachten op een nieuw bericht ' zegt Micheal, ik knik zuchtend ' ik ga even douchen ' zeg ik en loop de trap op en pak een jogging broek als ik een foto zie hangen van toen de kinderen nog klein waren, ik ga erover heen met mijn hand ' je hebt gedaan wat je kon Xavi ik ben trots op je ' zeg ik en zucht en pak een lekkere dikke trui en nieuw ondergoed en ga naar de douche en zet die aan en laat het warme water over mijn lichaam glijden en sluit mijn ogen en stap er dan na een paar minuutjes uit en droog me af en kleed me aan en doe mijn haar weer goed en loop naar onder, waar ik Micheal aantref met zijn vriend Luuk ' hey Karin ' zegt Luuk ' hey Luuk ' zeg ik en ga bij de mannen zitten ' gaat het wat beter schat? ' vraagt Micheal ' ja gaat wel ' zeg ik ' oh god, helemaal vergeten, nog iets gehoord? ' vraagt Luuk en kijkt ons beide aan, Micheal neemt het woord ' ik vertelde je toch laatst over die brief die hij had gestuurd?, nou vandaag was dus die dag dat we hem zouden ontmoeten en het geld zouden afgeven, wat we dus niet vooraf wisten was dat hij Ziggy mee zou nemen ' zegt Micheal ' oh god ' zegt Luuk en leunt wat verder in zijn stoel ' dat lijkt me vreselijk ' zegt Luuk ' dat was best pijnlijk he Karin ' zegt Micheal ' nogal ' zeg ik en sta op om koffie te maken en zet de kopjes neer en de melk en suiker ' dat geloof ik, oh afschuwelijk ' zegt Luuk en roert in zijn koffie ' en heeft hij nog iets gezegd over de dood van Xavi? ' vraagt Luuk ' nee niets meer, alsof dat een bijzaak was ' zegt Micheal ' klootzak, heb je dat tegen hem gezegd? ' vraagt Luuk ' nee natuurlijk niet, Ziggy was erbij ' zegt Micheal ' oh ja inderdaad ' zegt Luuk en drinkt van zijn koffie ' wat gaan jullie nu doen? ' vraagt Luuk ' we kunnen niets anders doen dan afwachten, wachten op een nieuw bericht ' zegt Micheal en ik knik ' hm ' zegt Luuk en zet zijn inmiddels lege kopje terug op tafel.