Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 45

Ziggy p.o.v
Volgende morgen en we zijn onder. Marcel kijkt naar het nieuws en ik zit er wat verveeld naast ' we gaan zo boodschappen doen ' zegt Marcel als ik voor de zoveelste keer zucht, dan zet hij de tv uit en pakt geld en een tas en we lopen naar de winkel als Marcel me ineens bij zich trekt ' blijf bij me, kijk ' zegt Marcel en ik zie twee mannen van Bobo ' oh nee ' piep ik ' Ziggy raak me niet kwijt ' zegt Marcel en ik knik en volg hem angstig, de mannen hebben ons gezien en volgen ons vanaf een afstandje ' Marcel ze volgen ons ' piep ik ' denk aan wat ik je gezegd heb, ze kunnen je niet grijpen als ik bij je ben ' zegt Marcel en trekt me achter zich aan richting de supermarkt ' ze kunnen me niet grijpen, ze kunnen me niet grijpen, ze kunnen me niet grijpen ' zeg ik en blijf de zin in mijn hoofd herhalen ' goed zo, rustig blijven en raak me niet kwijt ' zegt Marcel en trekt me de supermarkt in ' zeg me als je ze ziet Ziggy ' zegt Marcel en ik knik trillend en bij elke keer als de deuren open gaan kijk ik om ' ze komen ' zeg ik en Marcel kijkt om en trekt me weer mee, de mannen lopen onze kant op ' Marcel ze zijn super close ' piep ik ' Ziggy rustig, ze kunnen niet aan je nu ' zegt Marcel en we lopen naar de kassa en Marcel is druk bezig met de boodschappen dat hij geen oog meer heeft voor mij tot ik begin te gillen ' Marcel help! ' gil ik en Marcel staat met een ruk recht op en ziet de mannen met me weg lopen ' Marcel! ' gil ik en Marcel sprint richting mij ' Ziggy blijven roepen meid! ' roept Marcel ' Marcel! ' gil ik en Marcel versnelt en versnelt ' Ziggy waar ben je?!, roep naar me! ' roept Marcel, ik heb een zakdoekje in mijn mond en probeer uit alle macht de mannen van me af te krijgen terwijl de tranen over mijn wangen stromen. De mannen krijgen me uiteindelijk hun busje in en doen de deuren dicht en rijden vol weg.