Out of the dark ( gestopt per 12-09-2020 )

Hoofdstuk 36

Ziggy p.o.v
Een paar weken later, ik ben uit het ziekenhuis en zit weer thuis. Ik zit aan de tafel en eet een boterham met kaas en een glas melk, mijn ouders zijn aan het werk en als ik mijn eten en drinken op heb pak ik mijn jas en loop naar buiten ' Ziggy! ' roept Karlijn en komt naar me toe gerend en stopt naast me ' hey bestie hoe gaat ie? ' vraagt Karlijn ' goed ' zeg ik ' fijn, ijsje eten? ' vraagt Karlijn en ik knik ' right kom op ' zegt Karlijn en trekt me mee naar de ijssalon en we bestellen een ijsje en lopen de stad verder in en gaan op een bankje zitten en eten rustig het ijsje op ' weet je Ziggy ' zegt Karlijn ' nee ' zeg ik ' ik ben super blij dat weer hier bent ' zegt Karlijn ' ik ook, maar ik ben ook best wel bang ' zeg ik ' waarom? ' vraagt Karlijn ' hij is nog niet opgepakt ' zeg ik ' komt wel goed ' zegt Karlijn en als we ons ijsje op hebben lopen we weer verder, als ik ineens de rillingen krijg ' Zig wat is er? ' vraagt Karlijn, ik zwijg en kijk om me heen, waar zit je?. ' Bestie wat is er? ' vraagt Karlijn opnieuw en gaat voor me staan ' Ziggy wat zie je of hoor je? ' vraagt Karlijn ' Vince ' zeg ik ' Vince!, waar? ' vraagt Karlijn en kijkt aanvallend rond ' daar bij die winkel ' zeg ik en Karlijn loopt langzaam op de winkel af ' Karlijn kom terug ' zeg ik ' nee ik ga hem leren dat ie van jou af moet blijven ' zegt Karlijn en springt in een keer om de hoek van de winkel, waar inderdaad Vince staat samen met Marcel ' hey dat is de verkeerde hehe ' grinnikt Marcel en grijpt Karlijn en duwt haar tegen de muur en Vince grijpt haar wangen ' ik vraag het je een keer dus luister goed, waar is dat wijf? ' vraagt Vince ' oh niet meer gezien na die vorige keer ' zegt Karlijn ' ze liegt ' sist Vince en Marcel gooit Karlijn op de grond, zo hard dat Karlijn niet meer op staat ' we gaan der gewoon zoeken schat ' zegt Vince en snuift en loopt weg ' oh wat lief nou, kijk ze wacht al op ons ' zegt Vince en Marcel grinnikt en ze lopen op me af ' Ziggy ren! ' roept Karlijn en ik ren weg ' oe wedstrijdje ' grinnikt Vince en ze sprinten achter me aan ' bijna ' zegt Marcel en grinnikt, ik ren harder en de tranen stromen over mijn wangen en dan, dan voel ik een hand om mijn arm die me af laat remmen ' hey schat, heb je gemist, kom een stukje lopen ' zegt Vince en trekt me mee, Marcel volgt ons grinnikend ' hey zie dat je het overleeft hebt, sterk meisje ben je schat, vraag me af hoe ' zegt Vince en snuift ' ja daar ben ik ook benieuwd naar schat ' zegt Marcel, ik kijk naar hun beide ' maar goed, ben je nog net zo snel als de vorige keer hm, toen mijn baas je liet rennen hm, best geinig ' zegt Vince en trekt me weer naast zich ' wel me blijven volgen he schat ' zegt Vince, ik kijk hem aan, Vince snuift en loopt weer door en kijkt wat rond naar de mensen ' best druk vandaag he schat, wat deed je in de stad eigenlijk hm?, toch niet iets kopen voor je baas of wel hm ' zegt Vince en kijkt weer naar mij, ik schud snel mijn hoofd ' jammer, hij houdt wel van cadeautjes en zeker van jou ' zegt Vince en snuift weer en trekt me weer naast zich ' blijf naast me lopen schat ' zegt Vince en kijkt naar me, ik slik en kijk voor me ' schat praat tegen me ' zegt Vince, ik zwijg ' hm, weet je schat, hier om de hoek is een leuk winkeltje waar je je baas zijn favoriete spulletjes krijgt, kom we gaan er wat leuks voor hem kopen ' zegt Vince en Marcel grinnikt ' mijn vriendin uhm ' zeg ik en Vince kijkt me aan ' oh die redt zich wel schat ' zegt Vince en trekt me mee de winkel in ' daar kijk, we pakken die, dat vindt ie vast leuk ' zegt Vince en pakt het voorwerp en rekent het af en trekt me weer mee. We lopen richting het grote plein ' mijn vriendin, kunnen we haar halen ' zeg ik, Vince kijkt naar mij ' nee ze redt zich wel, laten we zeggen schat dat we verstoppertje aan het spelen waren ' zegt Vince ' maar ik was met haar in de stad, en we wouden alleen een ijsje eten ' zeg ik en kijk om me heen of Karlijn niet toevallig achter ons aan loopt vanaf een afstandje, maar dat is helaas niet zo ' een ijsje eten, schattig, het spijt me dat ik en Marcel het kwamen verpesten ' zegt Vince en trekt me weer naast zich, ik zucht en kijk naar de mensen die ons voorbij lopen, sommige kijken me aan. Dan gaan we ergens op een bankje zitten en Vince en Marcel letten één seconde niet goed op me en die seconde gebruik ik om weg te komen, maar Marcel grijpt me nog net voor ik de massamensen in kan vluchten ' Karlijn! ' roep ik terwijl de tranen over mijn wangen rollen ' ooh heet je vriendje zo schat ' zegt Vince, ik kijk hem zo kwaad mogelijk aan, Vince grijpt mijn wangen beet en laat me hem aan kijken en snuift ' ga je der nog eens roepen schat of kunnen we verder hm? ' vraagt Vince en snuift ' ja ik blijf haar roepen ' zeg ik ' ga je gang schat, ik snoer je compleet de mond als je het nog eens durft te wagen schat ' sist Vince en knijpt harder in mijn wangen ' hm roep je vriendje ' zegt Vince en kijkt me aan, ik zwijg nog steeds ' hehe je hebt geen zin in mijn vuisten vandaag of wel ' zegt Vince en laat mijn wangen los en trekt me weer mee en we lopen verder, ik kijk niet meer naar hem en zwijg ook ' jou vriendje schat, echt mag der wel ' zegt Vince, ik zwijg. We lopen helemaal door tot achteraan de stad als Vince me ineens tegen de muur drukt en me dwingt aan te kijken door weer mijn wangen beet te pakken ' ik zie je vriendje nog steeds niet, had gehoopt dat ze ons zou volgen ' zegt Vince, ik zwijg en kijk naar hem, Marcel grijnst ' misschien ligt ze daar nog ' zegt Marcel, Vince grijnst ' hehe ja vast wel, schat even iets anders ' zegt Vince ' Karlijn! ' roep ik zo goed en zo kwaad als het gaat, Vince zucht en bedekt mijn mond ' ZWIJG ' sist Vince, ik kijk hem aan, Vince kijkt grinnikend terug ' je riep je vriendje WEER en ik dacht dat we een afspraak gemaakt hadden zo NET ' zegt Vince en laat zijn ogen over mijn lichaam glijden en dan weer rusten in die van mij ' ik weet hoe je het weer goed kunt maken met me schat ' zegt Vince en streelt mijn wang, ik kijk hem aan ' en ik denk dat jij dat ook wel weet nu of niet ' vervolgd Vince, ik schud mijn hoofd ' nee weet je het niet ' zegt Vince, ik schud weer mijn hoofd, Vince grijnst en klapt een kampeermesje uit naast me ' kijk erna ' zegt Vince en ik kijk naar het mesje ' gaat zo over je lijfje, super langzaam, van hier naar daar ' zegt Vince en gaat van mijn schouder tot begin heup met zijn vinger, ik slik tegen zijn hand aan ' super grote snee wordt dat hm schat ' zegt Vince en grijnst naar me, ik kijk hem angstig aan ' en als je vriendje je komt zoeken, kun je der laten zien hoe mooi je bent, en hoe goed ik littekentjes kan maken ' zegt Vince ' kom mee, we gaan spelen ' vervolgd Vince en grijnst en doet zijn hand weg en trekt me mee ' Karlijn! ' roep ik en binnen no time sta ik weer tegen de muur ' ik kan het ook hier doen hm schat, midden op straat tussen de mensen hm, zeg het maar ' sist Vince ' maar we gaan zo niet je vriendje roepen hm, die moet je komen zoeken, veel leuker hm ' vervolgd Vince sissend en trekt me weer mee.