Kalbimin İlk Atışı

21.8K 819 62
                                    


.............

Bu kızla iyi şeyler de olabilir hiçbirşey de bakalım ve görelim.

"Kerim sacmalama abi ! "

Biz burada konuşurken onlar çoktan okulun bahçesine girmiş ve karşımızdaki masaya oturmuşlardı.

"Keriiiimm sacmalama diyorum abi kendine gel o kız sana olmaz."

O kız olmaz ? Neden boyle dedi şimdi? Ama doğrusunu söylemek gerekirse sinirlendim biraz.

Yakin arkadaşım olabilirdi ama saygı duyması gerekiyordu.

"Neden olmaz abi neden olmaz bi açıklasana bana? "

Gene herkes bize bakıyor ya. İyiki bi babamın adi Bahadır Erez. Ne kadar zor Bahadır Erez'in oğlu olmak.

Ben uzaylı değilim, insanım ben insan.

"Ne bakıyorsunuz lan? Dönün önünüze! " emrivaki sözümle herkes önüne dönerken Eminegil de fark etmiş olacak ki onlar da bize bakmaya başladılar.

En sonunda masadan kalkıp kafeterya ya doğru yol aldım.

Kafeteryaya giderken Eminelerin masasının yanından geçtim. Dünkü gibi şal yapmamıştı. Eşarp yapmıştı buda ona çok yakışmıştı. Ona baktığım sırada oda bana baktı.

Tam o sırada kalbim değişik bir şekilde atmaya başladı, daha önce kimseye atmadığı şekilde.

Yoksa bu kalbimin ona ilk atışı mı ?

...EMİNE'NİN AĞZINDAN...

Masadan kalktı bir anda. Yanımızdan geçti gitti. Giderken gözlerimiz bir kaç saniyeliğine birbirine değdi. Saçlarını gene aynı şekilde yapmıştı. Ne yalan söyleyim böyle çok güzel oluyordu.

Bir dakika!

Kendime gelmem lazım sonuçta ben bu adamla dün kavga etmiştim.

Ama neden gözlerimi ondan ayıramıyordum ?

O gittikten sonra elimi kalbime attım nasıl da böyle atıyordu. Hic atmadığı gibi. Belki de bu ona kalbimin ilk atışıydı ha ?

...

"Kızlar ben kalkiyorum. Daha kitapçıya gideceğim. Belki de oradan eve.

"E dersler ne olacak?"
Gözlerimden zafer işareti çıkararak gizeme baktım.

"Valla Gizemciğim arkadaşına yardımcı olursun herhalde." deyip kedi misali bir bakış attım her ne kadar beceremeyip ornitorenge benzesem de daha fazla dayanamayıp kabul etti.

Kulaklıklarımı kulağıma geçirip kitapçıya doğru yol aldım. Okulun arkasında bir kitapçı var daima oraya giderim kitap sıkıntım olduğunda veya sıkıldığımda kendimi iyi hissetmediğimde.

Yolda yürürken dinlediğim şarkıyı mırıldanıyordum.

"Damla damla aksam sana.." sanki bu şarkıyı benle beraber biri daha söylüyor. Yani bu kadar delirmiş olamam ama öyle hissediyorum.Arkami dönüp de bakamiyorum ki. Neyse zaten kapıdan girdim.

Rafları dolanırken omzumda bir el hissetmemle dönmem bir oldu.

"Merhaba emine"

Kerim, ne isi var ki burda onun simdi ?

"Sen! " dedim.

"Evet ben. Aslında Emine ben yani şey ben.."

Gevelemesene be adam catliyorum ben burda.

"Evet sen."

"Emine ben şey."

"Kerim evet sen çıldırtma beni söyle."

"Ya ben dünkü olanlar için senden özür dilemek için şey ettim yani özür dilemek istiyorum." derin bi nefes aldı "Özür dilerim.."

Bütün bu debelenme bunun için miydi? Yani ama bir yönden de iyi sonuçta doğruluğu kanıtlanmış bir ZAFER!

"Ee ?"

"Efendim ne ee ?"

Ne dememi bekliyor acaba?

"Sende özür dilemeyecek misin?"

Afbuyur?? Ben niye özür diliyorum acaba?

"Ben senden niye özür diliyorum acaba?"

"Çünkü dun bana orada haksiz yere bagirdigin için.Ne suçum vardı benim orda ?"

Bir de soruyor mu?

"Bir de ne suçum vardı mi diyorsun ? Sırf farklisiniz diye beni almadiniz oraya."

"Farklı mi ? "

"Evet farklı.Neyse seninle ugtasamiycam ben." deyip çıktım yine. Hatsiz bir de soruyor ya.

........

Kızlara kem kum edip bir şey olmadığına ikna ettikten sonra odama gecip yattim. Uykum var ama uyuyamiyorum. Aklımdan bir turlu çıkmıyor kerim..

...KERİM'İN AĞZINDAN...

Aklımdan bir türlü cikmiyor emine...

N'oluyo bana ben boyle bir insan miydim ? Yalnis anlasilmasin sapık da değildim ama böyle biri degildim.

Acaba uyusam mı? Evet evet ben en iyisi uyuyayım.

....

"Abicim Eminegil geliyor. Konuştuğumuz gibiyse ben atağa geciyorum."

"Tamam hadi"

Günler geçiyor ama aklımdan emine çıkmıyordu. Sanırım bu tatlı atışmalar bende birşeylerin filizlenmesine sebep olmuştu. Şimdi ise atağa geçme zamanıydı.

Can ayağa kalkıp eminegilin yanina gitti emine dışında diğerlerinin kulaklarına biseyler söyleyip gittiler. Gittikleri yerde diğer banklar ağacın arkasında olduğu için gorunmuyor.

Hemen ayağa kalkıp bende eminenin yanina gittim.Ona sormadan çoktan oturmustum.

"Gene mi sen? Oturabilirsin bende tam kalkiyordum."

Tam kalkacakken kolundan tuttum bu sefer daha sakin tutmustum.

"Lütfen beni dinle "

Gene kalkacak gibi oldu gene durdurdum.Ne inatciymissin be?

"Bak çok uzatmiycam ben lafı.Ben senden hoslaniyorum.Uzatmaya gerek yok bilmeni istiyorum. "

Bu kadar pat diye olmasamiydi acaba?Ama obur turlu çok kivrandiriyor ya.

"Efendim?"

Sasirmksca bakıyor bana.

"Yani diyorum ki seviyorum seni desem.. severmisin sende ? "

Tek kelime etmeden kalktı masadan

Emine kalkar kalkmaz kızlar peşinden gitti. Canda benim yanıma geldi.

"Ee sonuc ? "

"Sonuççç ? Sonuç aynı bilinmiyor yani"

"Birseyler mi hiçbirşey mi ? "

"Galiba..galiba hicbirsey..."

ZEVAHİR - #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin