(Zawgyi)
"ငိ...ငိ...ငိ....အု...အု"
Plan အခန္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္း နားထဲအလံုးလိုက္ဝင္လာတဲ့ အာေခါင္ျခစ္ထြက္လာဟန္႐ွိေသာ လိႈက္သံေၾကာင့္ ဂါေနေသာစိတ္ပင္ လိပ္ျပာလြင့္မတတ္။ ကာယကံ႐ွင္ကေတာ့ ဆိုဖာေပၚဒူးပိုက္ကာ ပခံုးကိုအစီစဥ္မက်လႈပ္ခါလ်က္ အထက္ပါအသံကို အဆက္မျပတ္ျပဳလ်က္႐ွိသည္။
TVမွ လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ဟာသအစီအစဥ္၏ သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားအသံက အခန္းထဲညံစီေနသည္။
Plan ထိုတစ္ေယာက္ေဘးဝင္ထိုင္ကာ remoteအားဆြဲယူ၍ အသံေလ်ွာ့လိုက္သည္။
"ေဟ့ေကာင္ ငါၾကည့္ေနတာ...volumeျပန္တိုး...ငိ..ငိ..ခူး"
"ဘာျဖစ္တာလဲ မ်က္ႏွာကမဲ့ခြက္ေနတာပဲ"
ဟာသၾကည့္ၿပီး တငိငိလုပ္ေနသူ၏ မ်က္ႏွာရံႈ႕မဲ့ေနျခင္းက အလြန္ပင္ထူးဆန္းဖြယ္ရာ။
"ရယ္ခ်င္တာ ရယ္မရလို႔....ငိ..ဖူး"
"အဲ့ဒါရယ္ခ်င္တဲ့မ်က္ႏွာေပါ့....အီးမွန္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ"
"ယီးပဲ ဒီမ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔ ငါဘယ္လိုရယ္မွာလဲ...ပါးစပ္ဟမရလို႔ ေရေတာင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေသာက္ရဘူး"
ပါးနီျခယ္ျပီး မက္မန္းသီးငံုထားသည္ထင္ရေသာ နီရဲေယာင္ကိုင္းေနသည့္ ပါးတစ္ဖက္အား Planႏႈတ္ခမ္းခြၽန္ခြၽန္ႏွင့္ထိုးမိမတတ္ ေမးႀကီးတေမာ့ေမာ့့ထိုးျပလာမွ တစ္ေန႔ကလူေဇာ္လုပ္ၿပီး ငါးေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ဖိုက္တင္ပေလးၾကရင္း ပတၱေရာင္နဲ႔မိ,လို႔ ညလံုးေပါက္သံတိုင္ၾကား ကြိရသည့္အျဖစ္ကို သတိရသည္။ ထိတာေတာ့ ဒီေကာင္ေရာ Planပါ ေတာ္ေတာ္အထိနာသည္။ သို႔ေသာ္ျငား ေမြးကတည္းကရလာေသာ အေမ့အေမြမ်က္ႏွာေလးအား ကာကြယ္ရေကာင္းမွန္းမသိသူ အေမာင္Saintေလာက္ Planမ်က္ႏွာက ထိခ်က္မျပင္း။ ၾကည့္ရမဆိုး။ ေကာင္းေကာင္းကာကြယ္ႏိုင္၍ အတြင္းဒဏ္ရာသာရသည္။ အခုခ်ိန္ထိ အသက္႐ွဴတိုင္း ရင္ဘတ္ကေအာင့္တုန္းေပမယ့္ မွန္ၾကည့္တိုင္းညိဳမဲေနမည့္ မ်က္ႏွာစုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီးခံသာသည္။
