(Zawgyi)
"ဖုန္းေခၚတာ မကိုင္ပဲ...ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ"
တိုက္ခန္းတြဲေရွ႕မွ ဧည့္သည္၏ ေလသံက အနည္းငယ္မာထန္ျပီး စိတ္မရွည္ပံုေပါက္ေနသည္။
Saint သူ႔အေမးကို မေျဖအားေသးပဲ ဖုန္းကိုစစ္ၾကည့္ေတာ့ စုစုေပါင္း missed call 8 ခု။ ၾကည့္ရတာ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ပြဲက်ေနကတည္းက ေခၚထားပံုပင္။
"Sorry မသိလိုက္ဘူး...ကိစၥရွိလို႔လား"
"ရွိတယ္...အခု မင္းအခန္းထဲသြားျပီး ၾကည့္ေကာင္းမယ့္ အဝတ္အစားလဲခဲ႔...သြားစရာရွိတယ္"
"ဘယ္ကိုလဲ"
"ငါ့အိမ္"
အိမ္ဆို၍ စိတ္ညစ္သြားသည္။ အမွန္ေျပာရ ခုခ်ိန္ ဘယ္မွမသြားခ်င္။ ဒီေန႔မွ အလုပ္က ပင္ပန္းသလို Planကလည္း တစ္ေယာက္တည္းပစ္ထားလို႔ရသည့္ အေျခေနမဟုတ္။
"အေရးႀကီးလို႔လား"
"ႀကီးတယ္...ဖြားေခၚခိုင္းတာဆိုေတာ့ မင္း မလိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး"
သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့သည္။
ထပ္ျပီး လူႀကီးေတြၾကားထဲ ရုပ္ရွင္ရိုက္ရျပန္ဦးမွာလား?
စိတ္ပ်က္စရာပဲ!
အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္နွင့္ Saintကို အနားမွ Planက သတိေပး၏။ တစ္ဖက္လူက စိတ္ေလာေနသည့္ အမူအရာပါးပါးနွင့္ လက္က တန္ဖိုးႀကီးနာရီကို ၾကည့္ေနျပီ။
"Ai'Saint...လူႀကီးက ေခၚခိုင္းေနတာ လိုက္သြားလိုက္ပါကြ"
"မင္းကေရာ"
"ငါ့ကို စိတ္ပူမေနနဲ႔ ဘာမွမလုပ္ဘူး...မင္းျပန္လာတဲ႔ထိ ေစာင့္ေနမွာ"
"ျပီးတာပဲ"
Saint တိုက္ခန္းတြဲေပၚ ေလးတိေလးကန္ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ တက္လာစဥ္ ေနာက္ခ်န္ေနရစ္သည့္ Plan၏ ဖိမၱႏၲကျပဳသံကို ၾကားရေသးသည္။
"P' အိမ္ထဲဝင္ဦးမလား"
"ရတယ္ ဒီကေစာင့္မယ္"
Saint ေခ်ာင္ခ်ိေနေသာ အဝတ္ဗီရိုေရွ႕ ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနခ်ိန္၌ Planအခန္းထဲဝင္လာသည္။
"လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ ဆယ္စံုမျပည့္တာကို ဘာေတြေရြးေနတာလဲ...ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနတာကြ"
