(Zawgyi)
အနက္ေရာင္မွ ျပာမြဲမြဲအေရာင္သို႔ ေျပာင္းလုလု keyboardအိုေလးေပၚ လက္ေခ်ာင္း႐ွည္တို႔ ေခ်ာက္ခ်က္ေခ်ာက္ခ်က္ ေျပးေနသည္။
ငါက မင္းနားမွာပဲ တစ္သက္လံုး႐ွိေနမွာ.....
"ဆိုေတာ့ ဗိုက္နာရင္ေတာင္ သူမပါပဲ အိမ္သာမသြားဘူးဆိုတဲ့ သေဘာ"
Keyboardေပၚက ညာလက္ကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ေဘးနားေမွာက္ရက္လွဲေနသည့္ အားလူးေၾကာ္ထုပ္ထဲမွ အားလူးေၾကာ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ႏႈိက္ထုတ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ဆီေပသြားေသာလက္ကို ေဘာင္းဘီမွာသုတ္ၿပီး keyboardေပၚ ေနရာတက်ျပန္တင္သည္။ ထို႔ေနာက္ စာဆက္႐ိုက္၏။
ေသသြားရင္ေတာင္ ငါ့ဝိညာဥ္က မင္းကိုစြဲကပ္ေနဦးမွာ....
"ဟမ့္ ေစာင္ပိုေတြ"
ထပ္ၿပီး အာလူးေၾကာ္တစ္ဆုပ္ကို ပစ္သြင္းလိုက္တာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔တြန္႔ေပၚ႐ွိ ေလွာင္ျပံဳးက ခုန္ဆင္းသြားၿပီး ပါးေဖာင္းေဖာင္းက တျမံဳ႕ျမံဳ႕ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
ထိုသို႔ႏွယ္ အားလူးေၾကာ္ျမံဳ႕လိုက္ screenေပၚမွ ဇာတ္လိုက္မ်ား၏ dramaဆန္ဆန္ စကားမ်ားအား ျဖည့္စြက္လိုက္လုပ္ရင္း ေနာက္ဆံုး ေအာက္နားတြင္TBC.....ေရးၿပီး ဒီေန႔အတြက္ upload လုပ္လိုက္ႏိုင္သည္။
Notiဝင္လာေသာ updateကိုၾကည့္ကာ မိမိတာဝန္ေက်သြားၿပီျဖစ္လို႔ အေဟာင္းနံ႔ထြက္ေနေသာ ဆံုလည္ထိုင္ခံုေလးေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွ ဆင္းရပ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွ ပ်င္းေၾကာမ်ားကို အားရပါးရ ဆန္႔ထုတ္လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေပၚဆန္႔လိုက္ေတာ့ ဝတ္ထားသည့္hoodieက အေပၚေျမာက္တက္သြားၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးမွ တစ္ေနရာတည္း ကြက္ကိတ္ေနသည့္ ဗိုက္ပူပူက လွစ္ခနဲေပၚလာသည္။ ထိုင္ပါမ်ား၍ထြက္ေနသည့္ ဗိုက္ေခါက္က မသိလ်ွင္ စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ လူတန္းစားထဲကဟု ထင္ခ်င္စရာ။ ကိစၥေတာ့မ႐ွိ။ ဗိုက္ေခါက္ၾကည့္ၿပီး လူအထင္ႀကီးခံရလည္း အျမတ္ပဲျဖစ္သည္မို႔။
